18. D+J= DJ in the House

1.6K 9 0
                                    

18. D+J= DJ in the House

Ik rende de trap weer op en ramde de kamer binnen. Blondie was aan het werk. 

“Shit, wrong room!” zei ik.

Ik rende weer weg en die poedelnaakte man was helemaal boos en hij rende achter mij aan. Nog een reden om extra hard te rennen! Ik haat DressLess nu nog erger! Ik ramde weer een kamer in, hopend op de goede kamer.

O god! Weer de verkeerde, alleen deze mensen waren niet naakt, gelukkig! 

“Sorry!” zei ik terwijl ik verder rende.

Ik deed een laatste poging. Drie keer is scheepsrecht en ja hoor. Jason stond op het punt zijn vriend Dann een blauw oog te slaan. 

“Jason!” schreeuwde ik.

Hij draaide zich met een ruk om en zijn vuisten waren iets minder agressief. Ik rende naar hun toe en ging tussen beide staan. 

“Hij is je vriend, hij wil je alleen beschermen, denk eerst drie keer na voordat je hem mept!” zei ik boos.

De brunette keek gespannen en liep naar blondie die haar klant kalmeerde. Op haar speciale manier. Misselijkheid kwam weer naar boven. Vies! Ik richtte me weer op Dann en Jason. Plotseling kwam DJ in me op. Twee vrienden! Voor elkaar gemaakt!

Ik keek naar waar muziek vandaan kwam. Een straat verderop was een discoclub die zocht naar dj’s. Dat is de straat waar ik woon.

Ik pakte Jason en Dann bij hun hand en trok ze mee de trap af. De brunette riep hysterisch. 

“Jason! We zijn nog niet klaar hoor! Wacht! Je shirt! Hee!!!!!!!!!!” riep ze ons nog na, maar ik rende gewoon door. 

“Hij haalt hem later wel op! Of nee! Hou hem maar!” schreeuwde ik.

Jason keek geïrriteerd naar me en ik werd gespannen. Ik trok ze mee naar de disco en duwde ze naar de balie. 

“Ze willen graag allebei dj worden. Een duo!” zei ik.

De vrouw achter de balie keek hun na. 

“Hoe oud zijn jullie?” vroeg ze toch maar. 

“Zestie.” antwoordde Dann. Jason knikte en ik gaf hem een shirt die ik van blondie had afgepakt.

Hij trok hem snel aan. De vrouw knikte. 

“Namen.” vroeg ze. 

“Dann en Jason.” zei ik.

De vrouw knikte tevreden. Ze gaven hun legitimatie en ze konden een soort van auditie doen binnen. Ik wachtte buiten op hun. Ze keken elkaar aan en knikten instemmend over iets en liepen vol zelfvertrouwen naar binnen. Ik ging zitten op een bank en wachtte af.

Ze kwamen weer naar buiten lopen met een frons op hun gezicht. 

*Dat ziet er niet goed uit......*

The end

A Runaway Love (HIATUS)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu