A Runaway Love (HIATUS)

35. Losgeld

Hey, lange tijd niet geschreven, deels door geen inspiratie en deels door school. MIND KILLING, (school bedankt voor het uitzuigen van al mijn denk activiteiten :D) *AHUM*

Okee terug naar het verhaal I guess,

ENJOY!

XXX

Eva

35. Losgeld

 Uit het niets rende ik naar het busje toe. Marc greep mijn pols vast en trok me terug. Ik ontsnapte uit zijn greep EZ-M4.., zwart busje... 

Voor ik het wist stond ik voor twee breedgebouwde mannen. 

"Ben jij niet...?" vroeg een man mij aankijkend.

Ik keek hem verward aan.

"Pardon?" 

Hij keek de andere man aan en knikte. 

"Elyssa?" vroeg de andere man.

In een reflex antwoordde ik op mijn naam. 

"Ja?" 

De mannen grijnsden breed naar elkaar.

"Wow, twee vliegen in... euh... een week." zei een man dom.

Ik begon in lachen uit te barsten.

"Zo DOM!" zei ik met nadruk. 

"Pffft en wat kan een halfnaakt meisje tegen twee sterke mannen doen?" vroeg de andere man droog en lachend. 

Ze onderschatte me blijkbaar, maar ik had me al voorbereid sinds het begin. Ik haalde langzaamaan een pistool onder mijn ziekenhuisshirt vandaan. 

"Halfnaakt met een pistool." zei ik. 

Ze staken hun handen in de lucht alsof ik van de politie was en op het punt stond om hun te arresteren. 

Misschien ben ik egoïstisch, maar ik ben het gewoon zat. Helemaal zat.

"De autosleutels." ze ik dreigend.  

"Elyssa!" hoorde ik vanuitde verte.

De stem van Marc.

Ik richtte mijn pistool op hem en toen weer op de misdadigers.

"Nu!" schreeuwde ik.

De grote domme man gooide de sleutels naar me toe en ik ving ze gemakkelijk op.

 Maar ik was te soepel geweest. Toen ik werd afgeleid bond de man me vast en pakte de sleutels en mijn pistool van me af.

De man met de pistool richtte die op Marc en de andere  mensen die op ons af kwamen.

"Hoe!?" vroeg dokter Smit.

Het was duidelijk dat Marc vond dat er geen tijd was voor uitleg. Maar het was al te laat.

Ik werd in de achterbak gegooid, terwijl ze de deur dichtdeden, zag ik Marc op zijn onderlip bijten en bedenken hoe hij dit zou oplossen. Typisch Marc.

De deur sloot en ik hoorde dat de auto werd opgestart.

Terwijl we van het ziekenhuis terrein afreden, hoorde ik de mannen lachen.

"WE WORDEN RIJK! RIJK HOOR JE ME!"

EINDE van het verhaal