Meant To Be [Kathniel Fanfic]

Chapter 7

Hey Readers! 

Walang Pasok today at kaya naman naganahan ako magupdate pero mas magaganahan ako kapag magvote and comment kayo! :)) sige, enjoy! :)) oo nga pala, sorry doon sa last update ko sobra ko ata kayong nabitin eh? hahaha! eh ngayon di na kayo mabibitin dahil ito na ang update ko :)) VOTE and COMMENT.

-Kath's POV-

"Daddy, si daniel po ang dati nating servant siya po... siya po ang mahal ko... kaso nabalitaan ko na sa US na siya nagtrabaho kagabi pa daw ang flight niya gusto ko siyang habulin daddy. sana maintindihan niyo po ako... mahal ko po talaga si daniel..." sabi ko kay daddy.

"Kath naman! ang babaw mo! isang servant!?!?!?" sabi ni daddy. 

(yan ang pinakainaantay ninyo! ang sagot ng tatay ni kath! hahaha)

Tumakbo ako palabas ng kwarto ko at iiwan ko na ang palasyo. ayaw ko na dito. di naman ni daddy niririspeto ang desisyon ko eh... so what for pa na manatili ako dito?

I LOVE DANIEL. I LOVE HIM. I HOPE I REALIZED THIS SINCE BEFORE PA. PERO HINDI EH NGAYON LANG :(( NANINIWALA NAMAN KAYO NA MEANT TO BE KAMI DIBA? :">

"Mam Kath! Saan po kayo pupunta!?!?!?!" tanong ni manong guard.

"Tumahimik ka! wala ka ng paki! lalayas ako kung gusto ko!" galit kong sagot.

Tumakbo na ako hanggang nakarating ako dito sa isang gubat. ANG DILIM. walang tao. ano na gagawin ko?!?!?!? iyak na ako ng iyak!

"TULONG!!!" sigaw ko.

"TULONG!!!" sigaw ko ulit. pero mukhang wala naman nakakarinig sa akin.

Dapat di nalang ako lumayas! ano ba yan kath! ano ba kasi pumasok sa utak mo! hayy nako! nakatulog na ako... di ko na namalayan na may katabi na pala ako...

"Kuya! Gising" sabi ko kay kuya.

"Hmmmm"

"Kuya! nasaan po *sobs* tayo? *sobs*" sabi ko kay kuya. napapaiyak na talaga ako eh :((

"Relax ka lang miss. Khalil nga pala :>" sabi ni khalil. infernes gwapo to ah! pero si daniel pa rin akin! hahaha.

"Kath!" sabi ko habang inaabot kamay ko sa kanya.

"Tara na! saan ba bahay mo?" sabi ni khalil.

"Sa ****************" sabi ko.