Chapter 33

3.8K 38 1
                                    

-Kath's POV-

So... I woke up here in the hospital and knew I have cancer... Ovarian cancer it was passed down from my grandmother. Masakit man aminin sa lahat na may ovarian cancer ako pero i have to tell them dahil sabi rin sakin ng doctor...

FLASHBACK

"Kathryn Bernardo, I am very sorry but you have ovarian cancer. Nangaling ito sa lola mo and your lola died because of ovarian cancer" sabi ni Doc.

"Doc, Ilang segundo, minuto, araw, buwan, taon nalang ang posibilidad na mabubuhay ako?" tanong ko kay doc.

"Honestly, Ms. Bernardo sa mga patiente ko na may ovarian cancer, sad to say but karamihan ay namatay dahil di nila ito kinaya" sagot naman ni Doc sa tanong ko,

"Salamat po doc" yan nalang ang nasabi ko di ko kasi alam kung ano ang dapat kong maging reaksyon eh.

"Pero Ms. Bernardo if you want may friend ako sa US expert siya sa mga cancers kaso nga lang sa US pa siya so its your choice" sabi ni Doc

"Thanks Doc. I will go there....... TOMORROW." sabi ko. alam kong di pa ako nakakapagpaalam sa barkada pero i will don't worry. Good girl ata eh? haha.

END OF FLASHBACK

My life.. its so miserable grabe pwede akong mamatay kahit kelan kaya nga tinanggap ko nalang yung doctor na rinerefer sakin ni Doc pero ang kinakatakutan ko is if babalik ako sa states then... nandun si DAD. remember, i just escaped from him pero i think its time to be back. I need my father. 

*The Next Day*

To: Julia B., Julia M., Khalil, Jon, Jane, Daniel, Kit

Guys... Kita tayo sa starbucks now na please #GM

Fast Forward

*Starbucks*

"Hello Kath!" Julia B.

"Hello Lia! Nice to see you have a seat. Ikaw rin khalil." Ako.

"Thanks Kath" Khalil.

"K-kath..." Julia M. DUH!?!?

Meant To Be [Kathniel Fanfic]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon