Άγγελος
Άνοιξα την πόρτα και την είδα κάτω στο πάτωμα να κλαίει με λυγμούς, έτρεξα και έπεσα κάτω στο πάτωμα κοντά της, έπεσε πάνω μου και με κράτησε σφικτά πάνω της, της χαΐδευα απαλά την πλάτη για να ηρεμίσει... "Μωρό μου τι έπαθες;;" Δεν καταλάβαινα τι είχε συμβεί, όταν έφυγα ήταν μια χαρά... "Μην λες τίποτα, μόνο κράταμε, μην με αφήσεις..." Είπε δίπλα από το αυτί μου..."Ποτέ μωρό μου, ποτέ" είπα και την σήκωσα στην αγκαλιά μου και ξαπλώσαμε στο κρεβάτι, την βόλεψα πάνω μου και έδεσα τα χέρια μου πάνω από την πλάτη της...
Όλο το βράδυ δεν κατάφερα να κοιμηθώ, ο ύπνος της ήταν ανήσυχος και με τρόμαζε, έκανε περίεργες κινήσεις με τα χέρια της...σηκονόταν τρομαγμένη πάνω και μετά από μερικά δευτερόλεπτα έπεφτε ξανά πάνω μου και με κρατούσε γερά από τον ώμο...έσφιγκε τα μάτια της πολύ δυνατά...
"ΟΧΙ...ΟΧΙ....ΟΧΙΙΙΙΙΙ" ούρλιαξε και πετάχτηκε πάνω τρομαγμένη και τα μάτια της γυάλιζαν...
"Σσς ηρέμισε ψυχή μου" είπα και την ακούμπησα στην πλάτη..."ησύχασε όνειρο ήταν..." Της έδωσα ενα φιλί στο μέτωπο και την ξάπλωσα ξανά πάνω μου..
"Άγγελε..."είπε χαμηλόφωνα...
"Εγώ είμαι μωρό μου κοιμήσου..." Είπα και την ένιωσα να χαλαρώνει...
Έμεινα να την κοιτάω να κοιμάται πιο ήρεμη τώρα και προσπαθούσα να καταλάβω τι έχει πάθει...."Όλα καλά θα πάνε μωρό μου..." Είπα και της χαΐδεψα τα μαλλιά...
Το επόμενο πρωί ετοιμαστήκαμε για την εταιρία, μπήκαμε στο γραφείο και βρήκαμε τον Φίλιππο να μιλάει με τον Αναγνώστου...Μόλις τον είδε η Ερατώ έσφιξε περισσότερο τα χέρια μας που ήταν μπλεγμένα...
"Μωρό μου είσαι καλά;;" Ρώτησα σιγανά για να μην μας ακούσουν..
"Ναι, ναι μια χαρά"
Είχε περάσει μια βδομάδα και τα πράγματα με την Ερατώ δεν πήγαιναν καλά, είχε αλλάξει, μου έδειξε ένα πρόσωπο εντελώς διαφορετικό από αυτό που γνώριζα μέχρι τώρα, μου μιλούσε απότομα, πήγαινε για ύπνο από το απόγευμα, δεν βγαίναμε ούτε για βόλτα ούτε για τίποτα, ούτε αγκαλιά δεν δεχόταν να την πάρω, εδώ και μια βδομάδα δεν την έχω ακουμπήσει, και δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει πάθει από τη μια ημέρα στην άλλη...
"Πεινάω" είπα μόλις ανοίξα την πόρτα και μπήκαμε μέσα όταν σχολάσαμε από τη δουλειά..
YOU ARE READING
Οίνος Ευφραίνει Καρδίαν
RomanceΚαι σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ' τον άλλον. Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν. Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν απο τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων. ~Τάσος Λ...