Κεφάλαιο 43

5.3K 525 85
                                    

Ερατώ

"Μαμά μου" είπα και την αγκάλιασα αμέσως

"Κοριτσάκι μου" αναφώνησε και με έκανε λίγο στην άκρη για να με δει καλύτερα..."Πόσο σου πάει η εγκυμοσύνη μωρό μου.." είπε και έβαλε το χέρι της στην κοιλιά μου...

Κοίταξα λίγο πίσω της και τα μάτια μου κόλλησαν σε μια γυναίκα που στεκόταν στην πόρτα και με κοιτούσε συγκινημένη...έφυγα λίγο από την αγκαλιά της μαμάς και πλησίασα στην πόρτα που στεκόταν..

"Φιλενάδα μου" λέει και πέφτω στην αγκαλιά της και δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια μου...

"Έλα αγάπη μου ησύχασε, όλα θα πάνε καλά.." με καθησύχασε..

Όσο πλησίαζε ο καιρός για να γεννήσω, ήξερα ότι θα έρθουν αλλά δεν ήξερα πότε, για να μου κάνουν έκπληξη...είπαν.. Είχα μπει στο μήνα μου και χαιρόμουνα που ήρθαν δεν ήθελα να γεννήσω μόνη μου...ήθελα να είναι ο Άγγελος κοντά μου αλλά αυτό δεν έγινε οπότε συμβιβάστηκα με την μαμά και την Αφροδίτη...

"Πότε με το καλό φιλενάδα;;"

"Από στιγμή σε στιγμή, από λεπτό σε λεπτό"είπα και την είδα να παίρνει μια έκφραση που μάλλον ήταν τρόμου...γέλασα τόσο πολύ με την έκφραση που είχε πάρει

"Πως θα λέμε τον βαφτισιμιό μου;;" είπε γελαστή

"Μιχαήλ- Άγγελο" είπα και μια σιωπή επικράτησε στον χώρο...

"Τον αγαπάς ακόμα έτσι;;"ρώτησε μετά από ώρα η Αφροδίτη

"Φυσικά και τον αγαπάω είναι ο πατέρας του παιδιού μου" είπα και χαμογέλασα γλυκά

Την επόμενη ημέρα ξυπνήσαμε νωρίς, πήγαμε βόλτες στα μαγαζιά για ψώνια και αγόρασα τα τελευταία πράγματα για το μωράκι μου... Τα περισσότερα τα είχα αγοράσει εδώ και καιρό και έμεινα τα πράγματα της τελευταίας στιγμής...

Από το πρωί είχα μικρά πονάκια αλλά δεν έδωσα σημασία, μου το είχε πει ο γιατρός πως θα έχω όταν μπω στον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης μου και πως είναι φυσιολογικά .. Κάθισα σε ένα παγκάκι έξω από το κατάστημα με τα βρεφικά και περίμενα την μαμά και την Αφρδίτη που ψώνιζαν...η μια για τον εγγονό της και η άλλη για το βαφτιστήρι της...

"Κορίτσι μου είσαι χλωμή"

"Κουράστηκα, αυτό είναι όλο, όταν ξαπλώσω θα είμαι καλύτερα" είπα πιστικά

"Πάμε να αγοράσω μια φωτογραφική μηχανή και πάμε σπίτι" είπε η Αφροδίτη

Αφού μου εξήγησε πως θέλει μια ολοκαίνουργια φωτογραφική μηχανή για να βγάζει στον γιο μου τις καλύτερες φωτογραφίες από το κάθε λεπτό από τη στιγμή που θα έρθει στη ζωή και αφού τις κοιτάξαμε όλες εξεταστικά για την κάθε λεπτομέρεια και καταλήξαμε στην καλύτερη την αγόρασε και επιστρέψαμε στο σπίτι...

Οίνος Ευφραίνει ΚαρδίανDonde viven las historias. Descúbrelo ahora