Οίνος Ευφραίνει Καρδίαν

Κεφάλαιο 42

Άγγελος

Έφυγα από το διαμέρισμα της τρελαμένος, κατέβηκα βιαστικά τις σκάλες και ούτε που κατάλαβα πότε βρέθηκα μέσα στο αμάξι και να οδηγάω...δεν ήξερα που πήγαινα και ούτε με ένοιαζε ιδιαίτερα...το μόνο που ήθελα ήταν να πάω όσο πιο μακριά μπορούσα. Όσο σκεφτόμουνα την συμπεριφορά της τον τελευταίο καιρό πατούσα περισσότερο το γκάζι...

Έφυγε.. για άλλη μια φορά το έβαλε στα πόδια χωρίς να μου πει το παραμικρό..έφυγε η κυρία αντί να καθίσει να μου μιλήσει και να μου πει την αλήθεια το έβαλε στα πόδια σαν κυνηγημένη...Τι νόμιζε δηλαδή πως θα την παρατούσα επειδή δεν είναι δικό μου το παιδί;; εγώ τους ήθελα και τους δυο μαζί, θα μεγαλώναμε μαζί το παιδί και θα το αγαπούσα σαν να είναι δικό μου...

Σταμάτησα έξω από το σπίτι του Φίλιππου και κατέβηκα κάτω, ανέβηκα τη σκάλα και βρέθηκα έξω από την πόρτα του...Άρχισα να την βαράω με όλη μου την δύναμη..

"ΑΝΟΙΞΕ" φώναξα και έχωσα άλλη μια γροθιά στην ξύλινη πόρτα..

Η πόρτα άνοιξε στεκόταν μπροστά μου μόνο με μια φόρμα... Δεν του έδωσα περισσότερη σημασία...τον προσπέρασα και μπήκα μέσα...Άρπαξα μια μπουκάλα ουίσκι και άρχισα να πίνω μεγάλες ποσότητες...

Ο Φίλιππος κάθισε απέναντι μου και σταύρωσε τα χέρια του κοιτώντας με αυστηρά..

"Ακούω" είπε ξερά

"Έφυγε" είπα και από το ύφος του κατάλαβα ότι ήξερε

"Και πολύ καλά έκανε" σχολίασε και σήκωσα το φρύδι μου

"Τι λες ρε;" είπα και σηκώθηκα όρθιος.."Είσαι σοβαρός;; Έκανα τόσα σχέδια για αυτό το παιδί και τώρα ανακαλύπτω πως δεν είναι δικό μου...και μόλις τις το είπα σηκώθηκε και έφυγε σαν τον κλέφτη...τι νόμιζε δηλαδή πως αν μου έλεγε την αλήθεια θα την παράταγα;;" ρώτησα έξαλλος και άρχισα να πηγαινοέρχομαι μέσα στο σαλόνι..

"Άγγελε σύνελθε και σοβαρέψου.." με μάλωσε σαν μεγάλος αδελφός

"Άγγελε κάνεις λάθος" άκουσα μια γυναικεία φωνή και γύρισα...η Αφροδίτη στεκόταν ακουμπισμένη στην πόρτα και με έβλεπε..

"Εσείς οι δυο κάνετε λάθος...σας κοροϊδεύει και εσάς και δεν ξέρετε τι λέτε...σας πείρε όλους με το μέρος της...σας φλόμωσε στο ψέμα και εσάς όπως και εμένα αλλά εγώ τώρα ξέρω την αλήθεια"

"Φίλιππε εγώ πάω μέσα" είπε η Αφροδίτη..

"Ναι πήγαινε μέσα..να μην ακούσεις τα κατορθώματα της φίλης σου"είπα και τη είδα να με κοιτάζει με ένα ύφος που δεν μπορούσα να διαβάσω...