Ερατώ
Όταν άνοιξε την πόρτα και έφυγε από το χώρο με τα κρασιά ήθελα να τον χτυπήσω τόσο πολύ, αλλά είναι η πρώτη ημέρα και κρατήθηκα.. για τις επόμενες δεν ορκίζομαι ότι θα έχω την ίδια υπομονή... Μου έδινε οδηγίες και τον χάζευα, είναι τόσο ελκυστικός όταν είναι σοβαρός, αλλά και σπαστικός συγχρόνως...Από τη μια θέλω να τον χτυπήσω και από την άλλη να ορμήξω πάνω του.....δεν ξέρω τι μου γίνεται..
Είχα τελειώσει στις δέκα το βράδυ και είχα μετρήσει δυο είδη κρασιών, σίγουρα θα μου πάρει περίπου μια βδομάδα να τελειώσω με όλα... Επέστρεψα στο σπίτι μου, πέταξα κάπου την τσάντα και έβγαζα ρούχα όσο πήγαινα προς το μπάνιο...γέμισα την μπανιέρα με ζεστό νερό και αφρόλουτρο και μπήκα μέσα, όταν ένιωσα το νερό να αρχίζει να κρυώνει βγήκα και τυλίχτηκα με το μπουρνούζι μου, είχα σκοπό να ξαπλώσω αλλά αυτός που χτυπούσε το κουδούνι είχε αντίθετη άποψη.
"Δεν την περίμενα τέτοια υποδοχή" είπε και σήκωσε το φρύδι του "Είμαι πολύ τυχερός" σχολίασε με ένα πονηρό χαμόγελο και άρχισε να κάνει μικρά βήματα προς εμένα "Μην τολμήσεις" είπα αυστηρά ενώ πήγαινα προς τα πίσω "Σε κάποια φάση, δεν θα έχεις που να πας" είπε και έκανα δυο ακόμα βήματα προς τα πίσω και μετά τοίχος.
Κόλλησε το σώμα του στο δικό μου, και έχωσε το κεφάλι του στο λαιμό μου "Μην το κάνεις αυτό" είπα σιγανά, ένιωθα την ανάσα του πάνω μου, δεν με άγγιζε "Μμμ τριαντάφυλλο, τώρα μπορώ να κοιμηθώ" είπε και έφυγε χαμογελαστός.
"Τι ακριβώς έγινε τώρα.." Μονολόγησα και πήγα για ύπνο, ήμουν πολύ κουρασμένη για να το σκεφτώ, και αύριο μέρα είναι...
Το επόμενο πρωί θα με πήγαινε στα αμπέλια, για να γνωρίσω τους εργάτες και να δω και τα αμπέλια, οπότε έπρεπε να ντυθώ πιο απλά. Έβαλα μια φόρμα και μια κοντή μακρυμάνικη μπλούζα που κάλυπτε μόνο το στήθος μου, αθλητικά παπούτσια και έφυγα. Μπήκα στην εταιρία και τον βρήκα να με περιμένει
"Καλημέρα" είπα και γύρισε να με κοιτάξει, το βλέμμα του σκοτείνιασε και κε τράβηξε μέσα στο γραφείο του αγριεμένος
"Τι διάολο φοράς;;" Ρώτησε
"Πες και ένα καλημέρα.."τον ειρωνεύτηκα
"Καλημέρα, τι διάολο φοράς;;"
"Δεν σου αρέσω;;" Ρώτησα και έκανα μια παραπονιάρικη γκριμάτσα
"Είσαι σοβαρή κοπέλα μου;; Θα πάμε στο αμπέλι, έχει τόσους άντρες και έρχεσαι ντυμένη έτσι...πόσο ανεγκέφαλη είσαι;;"
ESTÁS LEYENDO
Οίνος Ευφραίνει Καρδίαν
RomanceΚαι σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ' τον άλλον. Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν. Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν απο τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων. ~Τάσος Λ...