BAŞLAMADAN ÖNCE KARAKTER VE IRK TANITIMI KİTABINA BAKILMASI ÖNEMLE RİCA OLUNUR
Ben lanetliydim!
Annesini öldüren ve cezasını bir ömür boyu acı çekerek ödemek zorunda kalan bir lanetli! Hüküm giydiğim bu cezadan kurtulmak gibi bir niyetim yok. Çün...
Günlüğünü okuduğu kişinin ablası olduğunu öğrenmek Damla'yı şaşırtmıştı. Ama bilmediği çok şey vardı. Ablasını öldü zannediyordu ama yanılıyordu. Melisa yıllardır yanıbaşındaydı. Ve Damla'ya gerçeği söylemek gibi bir girişimde bulunmuyordu. Sinirlendiğim şey de tam olarak buydu işte! Damla'ya söylememesi ona olan kızgınlığımı arttırmıştı.
Damla bunu fark ettiğindeyse hayaletlerin hepsinden nefret ettiğimle ilgili bir şey saçmalamıştım. Ayrıca Melisa söylememem için yemin yemin ettirmişti. Uygun zamanı bekliyordu. Altı yıl boyunca uygun bir zaman bulamamış mıydı?!
Beni ilgilendiren şey, ağabeyimin öğrenecek olmasıydı. Öğrendiğinde, özelliklede benim ondan sakladığımı öğrendiğinde, adımı bile duymak istemeyecekti. Çünkü ana itirafçıyla eşleşmesine rağmen hala Melisa'ya aşıktı. Damla'ya bağlı olan hayalet Melisa.
"Söyle ona. Her an seni görmüş olmanın hayaliyle yaşarken nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun?!" Silik görüntüsü üzgün bir ifadeye bürünürken daha da sinirleniyorum. "Yüzleş artık! Senden nefret etmeyecek! Aksine çok mutlu olacak."
"Afra." Yüzünü buruşturuyor. "Söyleyemem. Daha değil. Kaldıramaz. Bilmesini ben ondan daha çok istiyorum. Ama söyleyemem. Lütfen... sende söyleme..."
"Sen söylemezsen ben söylerim! Arkadaşımı daha fazla üzemezsin. Ablası bile olsan bu acıyı çektirmeye hakkın yok." Sakinleşmeme yardımcı olmak isteyen bir soluk alıyorum. "Kararını çabuk ver."
"Ben söyleyeceğim. Ama sende Damla'ya söylemeyeceğine yemin et. Hazır hissettiğim an." Damla'ya söylemeyecektim. Peki ya ağabeyim? Öğrendiğinde, özellikle de benim ondan sakladığımı öğrendeğinde beni mahfedecekti.
Günün geri kalanını kütüphanede Bican ile kovalamaca oynayarak geçirdim. Bu gecenin dolunay gecesi olduğunu bile bile okuldaki partiye gelmem için ısrar ediyordu. Bazen ne yapmaya çalıştığını çözemiyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Neden bu kadar inat ediyorsun ki? Parti harika olacak." Kollarını bağlayıp onu görmezden gelmemi umursamıyor bile. Derin bir nefes eşliğinde elimdeki kitaplarla ona dönüyorum. "Bican bugün dolunay gecesi. Bilmem hatırladın mı? Bu geceki planım, odama gidip yatağımda acılar içinde kıvranarak uyumaya çalışmak olacak."
"Öyle olmayacak." Diyor bilmiş ifadesiyle. "Kar bulutları dolunayı gizleyecek ve minimum acı hissedeceksin. Bu da gelmene engel değil."
"Neden parti bu güne çekildi ki?!"
"Damla ve arkadaşlarının okula gelmesi fırsat oldu onlara. Zaten her fırsatta eğlenmeye çalışıyorlar."
Kaşlarımı çatıyorum. "Bakıyorum da iki günde aranızdan su sızmaz oldu. Hem madem bu kadar samimisiniz partiyi bir sonraki geceye almalarını sağlayabilirdin. Öğrenci konseyinde değil misin sen?!" Sakin kalmaya çalışarak kollarımı bağlıyorum.
