BAŞLAMADAN ÖNCE KARAKTER VE IRK TANITIMI KİTABINA BAKILMASI ÖNEMLE RİCA OLUNUR
Ben lanetliydim!
Annesini öldüren ve cezasını bir ömür boyu acı çekerek ödemek zorunda kalan bir lanetli! Hüküm giydiğim bu cezadan kurtulmak gibi bir niyetim yok. Çün...
SELAM :) UZUUUN BİR BÖLÜMLE SİZLERLEYİM MİNNA! BU BÖLÜM GEÇİŞ BÖLÜMÜ OLARAK TAMAMLADIM. YEDİNCİ BÖLÜMÜMÜZ, OKULDA YAŞANAN OLAYLARDAN SONRA AFRA'NIN GİDİŞİYLE DEVAM EDECEK. ELİMDEN GELDİĞİNCE DİĞER BÖLÜMLERİN TEKRARI OLMAMASI İÇİN UĞRAŞTIM. AYNI SAHNEYİ BAŞKA BİR BÖLÜMDE TEKRAR OKUMAYI DA SEVMEM, YAZMAYI DA.
UZUN BİR SÜRE BEKLETTİM SİZLERİ. BU BÖLÜMÜ TELAFİSİ OLMASI İÇİN OLABİLDİĞİNCE UZATTIM. 22 SAYFA! REKORUMU KIRMIŞ BULUNMAKTAYIM :D
NEYSE DAHA FAZLA GEVEZELİĞİN LÜZUMU YOK. BÖLÜMLE BAŞBAŞA BIRAKIYORUM SİZİ.
KEYİFLİ OKUMALAR ;)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*-*BÖLÜM6*-*KİMYA
...
Bedenime sarmalanmış kollar sıcaktan terlemem için yeterli. Teni o kadar sıcaktı ki az daha pişeceğimi sanıyorum. Ama iyi hissettiriyor. Hiç bu kadar rahat hissetmemiştim. Üstelik dolunay gecesinden sonra...
Dolunay gecesi çektiğim acıların etkisi ertesi günde devam eder. Uyuşukluk ve yorgunluğun sızısı gün boyu acımasızca devam ederdi.
Ama şimdi...
Kesinlikle öyle hissetmiyorum! Aksine, dinç hissediyorum. Hiç yorulmadan dik bir yokuştan tırmanabilirmiş gibi hissediyorum. Sanki çok normalmiş gibi geliyor.
Normal falan değil! Böyle hissetmemeliyim! Şu anda uyuşuk ve sızlanıyor olmam gerekir! Ama değilim!
''''Eşinle geçirdiğin dolunay gecesinden sonra ne acıyı hissedersin ne de güçsüz olursun. Birbirinizin dayanağı olursunuz. Birlikte daha güçlü olursunuz.'''' O tanıdık ses zihnimde yankılanırken daha çok yandığımı hissediyorum. Sanki kaynar su ile dolu bir havuzun içinde süzülüyormuş gibi.
Garip bir karın ağrısı midemden kasıklarıma doğru iniyor. Normal değildi bu. Hemde hiç! Kalbim bando takımını aratmayacak şekilde gümbürderken hiç normal değil! Hissetmediğim şeyler hissediyorum! Ve bu da içimdeki korku kıvılcımlarının harlıyor.
Kollar sıkılaşıp tam ensemde acı dolu kısık bir inleme duyduğumda yerimden sıçrıyorum. Ve o anda aklıma geliyor yaptıklarım!
Kıvanç'ı eş seçmiştim! Dokunuşuyla rahatlamış ve ilk defa dolunayı acısız geçirmiştim!
NEDEN İZİN VERDİM?! BU KADAR MIYDI DAYANMAK İÇİN SABRIM?! Bunca zaman kendime verdiğim cezayı çekmeye çalışırken bu kadar mı güçsüzdüm?! Güçlü olmak için çabalarken? Duygularımı gömmeye çalışırken?! Kendimi kontrol etmeye çalışırken?! Neden kahrolası itirafçı genlerime mağlup olup bunu yapmıştım?!
"Afra..." düşüncelerim yanımda olan bedeni fark edemeyeceğim kadar sabote etmişti zihnimi. Ona dönmeye çalışıyorum hemen.
Sıcaktı. Hemde normalden çok sıcaktı! Ter damlacıkları süzülüyordu alnından. Acı dolu inlemesi kulaklarımı dolduruyor. Neler oluyor Allah aşkına!
