Με θυμασαι;;

Κεφαλαιο 4

Καθομασταν υσηχα μεχρι που ήρθε ο Φοίβος

-"Θα έρθετε αυτό το Σάββατο;"

-"Ναι όπως παντα"

-"Γιατί τι θα γινει το Σάββατο;"

-"Θα σου πω μετα" αψου έφυγε ο Φοίβος χτύπησε το κουδουνι. Πήγαμε με αργά βήματα προς την τάξη και κατσαμε στο θρανίο του ο καθένας. Οοο τώρα έχουμε Κιτσουλη. Πωω βαριεμαι

Παρακολουθουσα στο μάθημα μέχρι που ενιωσα ενα ποδι πανω μου. Παρατήρησα λίγο καλυτερα και ηταν το ποδι του Πέπε. Χωρίς να χάσω λεπτο πήρα ενα μαρκαδόρο και αρχησα να το ζωγραφίζω. Δεν είχε καταλάβει τίποτα ο ανεσθητος. Του το κατέβασα κάτω και του έστειλα ενα χαρτάκι που έλεγε 'ωραία η ζωγραφιά στο ποδι σου;' μετα απο λίγο μου ήρθε πίσω το χαρτακι και έγραφε 'θα μου το πληρώσεις αυτό μικρή". Γκρρρ δεν μου αρέσει να με λένε έτσι. Εξάλλου μονο 20' με περνάει. Γεννηθικαμε την ίδια μέρα και αυτός γεννήθηκε 20' νωρίτερα. Επιτέλους χτύπησε το κουδούνι για να παμε στα σπίτια μας.

-"Πέπε θα ερθεις σπίτι μου;"

-"Ναι αμε"

-"Τέο να σε ρωτησω κάτι;"

-"Να με φοναζεις Πέπε και ναι ευχαρίστως" τον πείρε πιο πέρα και του μιλούσε. Την είδα να κοκκινιζει η είναι η ιδέα μου; Έβαλα την τσαντα στον ώμο και πήγα προς το μέρος τους

-"Άντε πάμε να σε δει και η μαμά"