Με θυμασαι;;

Κεφαλαιο 14

Αφού τελειωσα το μαθημα με φοναξε η κυρια-νονα

-"Τι εχεις κοριτσάκι μου; Σήμερα σε βλέπω καπως πεσμενη"

-"Δεν έχω κάτι νονά. Απλα η μαμά με αγνοεί συνεχώς το τελευταίο διαστημα"

-"Σε καταλαβαίνω. Ξέρεις Κρυσταλια η μαμα σου δουλεύει πολύ και της ει-"

-"Ποσο πια νονά ποσο; Ουτε λίγο χρονο δεν μπορεί να βρει;; Τοσο χεσμενη με έχει;; Θυμάσαι που έπεσα με τον Ματ απο την μηχανή;; Που ηταν;; Μονο εσύ εισουν εκει εσύ και τα παιδιά" είπα και εφυγα. Μόλις κατέβηκα κάτω είδα τον Γιώργο. Χωρίς να καταλάβω τι εκανα έπεσα στην αγκαλιά του και εκλεγα

-"Σσσσσ ηρεμισε όλα θα πανε καλά" είπε και με έβαλε να καθησω στο καθησμα του συνοδηγου

...

Φτάσαμε σπίτι του και ξεκινησαμε την εργασία

-"Την πρωτη την τελειωσαμε τώρα μας έμεινε η δεύτερη και μετα τελος" είπε ενω έφερε καινούριες κόλλες χαρτι

-"Τι πρεπει να γράψουμε;"

-"Για την λευχαιμία..."

-"Οκ ας τελειωνουμε"

Μετα απο 2 ώρες

Επιτέλους τελειώσαμε. Έχω κουραστεί

-"Εμμ Γιώργο μου κανεις μια χάρη;"

-"Για πες"

-"Μπορείς να με πας στο σπίτι;" πήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο του και σε λιγότερο απο 5' ειμασταν απο κάτω. Βγήκα απο το αμάξι και βγήκε και αυτος

-"Λοιπόν... Καληνύχτα" είπε και με φίλησε στο μέτωπο. Σιγά σιγά σηκωσα το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω. Τα χειλια μας ήταν λιγα χιλιοστά μακρυά το ενα απο το άλλο. Με αργές κινήσεις και τελικά αρχισε να με φιλάει. Στην αρχή ηταν χαλαρό μετα αρχισε να γίνετε αγριο και απετιτηκο. Χωρίς να το καταλάβω είχα παραδοθεί στο φιλί του. Απομακρύνθηκα και έτρεξα γρήγορα στο σπιτι. Μπηκα μέσα και ετρεξα στο δωμάτιο μου αγνοωντας την μητέρα μου που φοναζε. Μπήκα μέσα στο δωμάτιο μου και κλειδωσα. Αμέσως έπεσα στο κρεβάτι βγάζοντας τα παπούτσια μου και πετοντας την τσάντα μου στο πάτωμα. Δεν το πιστεύω. Ο Γιώργος με φιλησε. Με αυτήν την σκεψει με πείρε ο ύπνος