Με θυμασαι;;

Κεφαλαιο 21

Με τον Γιώργο βγαλαμε πολλές φοτο... Τώρα καθόμαστε και μιλάμε...

-"Μωρο μου να βάλω αυτήν για προφίλ στο Facebook"

-"Βάλε οποια θες μωρο μου... Αφού εγώ σε όλες κούκλος είμαι!"

-"Ειστε σίγουρα αδέλφια;" επειδή εγώ είμαι σοβαρή θα παω μέχρι το κιλικιο. Σηκωνομαι και πάω να ανοιξω την πόρτα

-"Που πας αγάπη μου;"

-"Μέχρι το κιλικιο να φάω"

-"Το κιλικιο;" είπε ο Θωμάς και εσκασαν στα γέλια

-"Θωμά δεν γίνεσαι αστείος το εχεις καταλάβει έτσι;" είπα και έφυγα. Στην διαδρομή χτύπησε το κινητό μου
-"Παρακαλω..."

-"Έτσι να παρακαλας"

-"Μύρωνα τι ήθελες;"

-"Που είσαι;"

-"Πάω μεχρι το κιλικιο γιατί;"

-"Να σου πω... Θα περασω μια βόλτα οκ;"

-"Άντε έχω να σου παρα πολλά" είπα και τερματησα την κλήση. Χωρίς να το καταλάβω είχα φτασει ήδη. Πείρα ενα κρουασάν και γυρισα πίσω στο δωμάτιο. Μέχρι να πάω ο Μύρωνας ηταν ηδη εκει.

-"Γειααα" είπα και τον φιλησα στο μάγουλο αμέσως ο Γιώργος εβηξε

-"Πως κανεις έτσι ρε μαλακα;;; Δεν πήγαν να πιδηχτουν οπως εσείς πριν λίγο...." ειπε ο Θωμάς και ο Μύρωνας τον κοίταξε με ενα ερωτηματικό βλέμμα

-"Μύρωνα ο Γιώργος είναι το αγόρι μου" στην αρχη δεν μπορούσε να το πιστέψει

-"Ναι κύριες και κύριοι ο Γιώργος και η Κρύστη είναι μαζί" είπε και αρχισε να υποκλινεται λες και τον ζητοκραυγαζουν

-"Ντέρεκ, ο διδημος αδελφός του Γιώργου"

-"Μύρωνας, ο διδημος αδελφός του Θωμά" εν μπορουσα άλλο και εσκασα στα γέλια

-"Γιατί γελάς μωρο μου;"

-"Γιατί αν εν το παρατηρισες είμαι το μονο κορίτσι αναμεσα σε 4 βλαμμενα και οι 4 ειστε διδημακια"

-"Τώρα χωρίς πλακα πρεπει να πάτε σχολείο. Θα μεινετε από απουσίες"

-"Έχει και ενα δίκιο ο Θωμάς. Μπροο θα μείνεις απο απουσίες και εσύ Κρύστη"

-"Καλαααα. Μωρο μου πάμε σπίτι;"

-"Ναι" είπα και σηκωθικα

-"Το σπίτι μην το διαλησετε το θέλουμε" είπε ο Ντέρεκ όλο υπονοούμενο

Βγηκαμε απο τι δωμάτιο και ανεβήκαμε στην μηχανή του. Σε 5' ήμασταν εκεί. Ανοίγει την πόρτα και χωρίς να περιμένει επειτιθετε στα χειλι μου. Έκλεισε την πόρτα με το ποδι του και άκουσα να λέει 'πηδα' και ετσι εκανα. Ανεβηκε της σκάλες και πηγε στο δωμάτιο του μάλλον. Με ξαπλωσε χαλαρά στο κρεβάτι και αρχισε να μου φιλάει τον λεμο. Με μια κινηση μου αφερεσε την μπλούζα και το σουτιεν. Θαυμαζαι το στήθος μου.

-"Μην με κοιτάς ετσι..." τώρα είμαι σίγουρη οτι έχω κοκκινησει πολύ

-"Κοιτά την ρε κοκκινησε" είπε και γέλασε

-"Δεν φταιω εγώ που ντρέπομαι"

-"Μωρο μου το πρωτο πράγμα είναι οτι δεν χρειαζεται να με ντρεπεσε... Μπορώ να συνεχίσω;"

-"Ναι" είπα και επιτέθηκε στο στήθος μου

Αρχισε να το πιπιλαει το οποίο με έκανε αρκετά υγρή. Πιγενε όλο και πιο κάτω. Τώρα ηταν η σειρα μου να πάρω το πάνω χερι. Αντεστρεψα τους ρόλους και εγώ ήμουν απο πανω του. Του εβγαλα την μπλούζα και άρχισα να του δίνω υγρά φιλια στους καλοσχηματισμένους κοιλιακούς του. Πηγενα όλο και πιο κάτω και με την βοήθεια του του εβγαλα το παντελόνι. Ξανα ήρθε απο πανω μου και μου έβγαλε το παντελόνι εσκησε ενα προφιλακτικο και το φορεσαι. Μπήκε μέσα μου δυνατά κάνοντας με να βγάλω μια κραυγή. Μόλις τελειώσαμε ξαπλωσαμε και οι δυο μας φοναζοντας το όνομα του αλλου.

-"Σ'αγαπω" άκουσα να μου ψιθηριζει και μετα εφεθηκα στην αγκαλιά του Μορφέα

-------------------------------------------
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΠΩΣ ΣΑΣ ΦΑΝΙΚΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ;;; ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!

ΤΙ ΛΕΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ;
ΘΑ ΦΕΡΘΟΥΝ ΦΙΣΙΟΛΟΓΙΚΑ Η ΜΙΣΟΥΝ ΘΑΝΑΣΗΜΑ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ;;

ΦΙΛΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ!!

See ya