Με θυμασαι;;

Κεφαλαιο 20

(Καλό θα ηταν όταν διαβάζετε αυτό το κεφάλαιο να ακούτε το τραγούδι Something big, του Shawn Mendes)

Ξυπνησα απο την φωνη του.... Ντέρεκ;;; Αμέσως πεταχτηκα απο το κρεβάτι και πήγα κοντά του.

-"Πως είσαι;" ειπα και ξύπνησαν και οι δυο. Ο Γιώργος ήρθε κοντά στον Ντέρεκ και ο Θωμάς γύρισε για να μας βλέπει

-"Ποναω"

-"Περιμενε να φοναξω εναν γιατρό" είπε ο Γιώργος και βγήκε εξω. Νομιζω οτι.... τον... ερωτευομαι... Οπα οπα τι είπα μόλις τώρα;;

Εγώ να ερωτευτω αυτό το ανεσθητο γουρούνι;; Όχι όχι με τίποτα Όχι πως είναι ψεματα... Εμμανουέλα βγάλε τον σκασμο δεν τον γουσταρω Γκε Γκε;; Άκου εκεί να αντιμηλαει και η φονουλα στο κεφάλι μου... Τσ τσ που καταντησαμε;;

-"Γη καλεί Κρύστη..." ειπε ο Γιώργος και κουνουσε το χερι του μπροστά στο προσωπο μου

-"Εε.. Ναι τι; σε ακούω"

-"Ναι ναι σίγουρα" είπε και γέλασαν και οι τρεις "Άντε πάμε εξω ερχετε ο γιατρός"

Τώρα πείτε μου γουσταρω εγώ αυτον τον ανθρωπο;;; Η σωστη απάντηση είναι: Όχι Κρύστη δεν γουσταρεις εσύ ενα κεφαλοκρατηκο γουρούνι. Τον μισώ... Όμως είναι τόσο ομορφος, αυτά τα ωραία του ματια... Το ξέρω είναι σηνυθησμενα αλλα άλλο καταλαβαίνω εγώ όταν τα κοιταω. Αυτά τα ωραία του μαλλια.... Το πανέμορφο χαμόγελο του... Το τέλειο σωμ- Οπα οπα τι λέω; Λυγμενα πείρα;; Δεν γίνετε. Πρώτον ο Γιώργος είναι τόσο... τόσο.... Όταν βρω την κατάλληλη λεξη θα σας την πω!

-"Κοιτα... Το ξέρω οτι είμαι θεός και έχω ωραίο σωμα αλλά δεν χρειάζεται να με κοιτάς έτσι..." τον σκωτονεις τώρα χωρίς πολλά πολλά

-"Πολύ μεγάλη ιδέα δεν εχεις για τον εαυτο σου;"

-"Όσο πρεπει μωρο μου" είπε και με πλησιασε.

Πλέον ημασταν σε απόσταση αναπνοής. Τελικά το χείλια του ακουμπησαν τα δικά μου, το φιλί μας στην αρχή ηταν απαλό και ήρεμο μετα άρχησε να γίνετε απετητικο και βίαιο. Μου δάγκωσε το κάτω χείλος μου, εβγαλα εναν μικρο αναστεναγμό... Χωρίς να χασει χρονο η γλώσσα του επαιζε με την δικιά μου. Πλεον απο ενα απλό φιλί εξελυχθικε σε ενα γλωσσοφιλο. Ακουσαμε τον γιατρό να βήχει διακρητικα και σταματησαμε. Είχα κοκκινησει

-"Ο Θωμάς αύριο δεν θα έχει καθόλου μαλλια και ο Ντέρεκ έχει το αριστερό ποδι σε γύψο" είπε και έφυγε.

-"Είσαι πολύ γλυκια όταν κοκκινηζεις το ξέρεις;"

-"Κάτι μου έχουν πει..."

-"Τώρα ποιος έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό το μωρο μου;"

-"Εγώ;;"

-"Θα σου φανεί τρελό αλλά... Θες να γίνεις η κοπελα μου;;"

-"Θα σου φανεί ακόμα πιο τρελό αλλά θέλω..."

-"Μωρο μου!!" είπε και με ξανά φίλησε. Μέσα απο το φιλί μας άκουσα ενα 'Πηδα' και έτσι εκανα. Μπηκαμε μέσα στο δωμάτιο και κατσαμε στον μονο καναπέ δίπλα απο το κρεβάτι του Θωμά. Εκατσε και έβαλα το ενα ποδι απο την μια μεριά και το άλλο απο την αλλη. Τόσοι ωρα δεν είχαμε σταματησει το φιλί

-"Ρεε όχι και μέσα στο νοσοκομειο"

-"Γι αυτό υπάρχουν και τα σπίτια"

-"Θωμα, Ντέρεκ μήπως το σκαγατε;;" είπα και εκατσα στα πόδια του

----

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΦΙΛΙΘΗΚΑΝ!! ΠΩΣ ΣΑΣ ΦΑΝΙΚΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ;;
ΤΙ ΛΕΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ;
ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΠΑΝΕ ΟΤΑΝ ΞΑΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ;; ΦΙΛΑΚΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ