-"ΑΑΑΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ ΕΔΩ ΜΕΣΑ;;;" μόλις το άκουσα πετάχτηκα απο τον καναπέ. Ανοιξα λίγο τα ματια μου για να δω τι συμβαίνει. Το σπίτι είναι σε μια άθλια κατασταση και οι 6 κοιμομαστε στους καναπέδες. Δυο στον καθένα. Παρατηρώ λίγο πιο πίσω και βλέπω την μάνα μου να είναι σε κρίση πανικού
-"Ηρεμισε ρε μάνα πρωινιατικα"
-"ΤΙ ΝΑ ΗΡΕΜΙΣΩ;; ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΩΡΑ. ΤΩΡΑ ΣΗΚΩΘΗΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΛΙ" είπε και πήγε στο δωμάτιο της. Τελεια
...
Αφού καθαρισαμε όλο το αχουρι που δημιουργήθηκε μπήκαμε στο προαύλιο του σχολείου. Σαν τα ζόμπι χτυπησαμε την πόρτα και μπήκαμε μέσα
-"Βρε βρε. Ομαδική κοπάνα βλέπω. Τι έγινε;;; Κουραστικαμε;;;" δεν απάντησε κανένας μας και πήγαμε στα θρανία μας. Επιτέλους χτύπησε κουδούνι. Δεν θα αντεχα λεπτο να κάθομαι με τον άλλον και να προσπαθει να με κανει να του μιλήσω
Πέρασαν οι ώρες και περπατουσα στον δρόμο μέχρι που έπεσα πανω σε κάποιον και ο καφές του έπεσε πανω στην μπλούζα μου. Γαμωτο είναι και άσπρη
-"Συγν-"
-"ΚΑΛΑ ΠΟΣΟ ΧΑΖΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ; ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ; ΓΑΜΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΣΠΡΗ Η ΜΠΛΟΥΖΑ"
-"ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΤΟΝ ΣΚΑΣΜΟ;"
-"ΑΑ ΠΡΩΤΑ ΜΟΥ ΛΕΡΩΝΕΙΣ ΤΗΝ ΜΠΛΟΥΖΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΝΑ ΣΚΑΣΩ ΚΙ ΟΛΑΣ;; ΔΕΝ ΣΦΑΞΑΝΕ" γυρισα και τον είδα. Μόλις με είδε στραυοκαταπιε και είπε ενα χαμιλο συγνώμη και εξαφανίστηκε
Τι ηταν αυτό τώρα;; Αα καλά ο καθένας με τον πόνο του. Κουμποσα την ζακέτα μου για να μην φενεται η πλεον λερωμενη μπλούζα μου και συνέχισα να περπαταω προς το σπίτι... Μπενω μέσα και μόλις ανοιγω την πορτα βλέπω να κάθετε στο κρεβάτι μου ο Πέπε
-"Κρύστη απο εδώ και πέρα θα με φοναζεις με το κανονικο μου όνομα... Μύρωνα"
-"Γιατί αυτήν η αλλαγή;"
-"Απλα δεν θέλω άλλο να με φοναζετε η Πέπε η Τεο θέλω με το κανονικό μου ονομα. Το ίδιο και η Δωρα"
-"οκ. Να σου πω δεν φεύγεις να ξαπλωσω μια στηγμουλα. Έχω και αγγλικά και μετα Γιώργο"
-"Τι εχεις μετα;"
-"Σου ειπα αγγλικά"
-"Μετα απο τα αγγλικά"
-"Θα ερθει ο Γιώργος να με πάρει απο τα αγγλικα να κάνουμε την εργασία. Δεν θέλω να ακούσω κουβέντα οκ;"
-"Οκ έλα να κοιμηθούμε γιατί θελω και εγω ύπνο" πήγα στο κρεβάτι και με πείρα αγκαλια... Έτσι μας πείρε ο ύπνος...
YOU ARE READING
Με θυμασαι;;
VampireΗ ζωή μερικές φορες μπορεί να σου φέρει τα πανω κάτω. Αλλες φορες σε αφήνει στην ησιχια σου και την κουμανταρεις εσύ. -"Κρυστη εσύ είσαι;" τον κοιτουσα με ενα ερωτηματικό βλέμμα. Κάποιον μου θύμιζε αλλά δεν θυμαμαι ποιον ακριβως. Κρυστη:Ψηλή, 17 χρο...