Με θυμασαι;;

Κεφαλαιο 16

Αφού βγηκα απο το μπάνιο, πλεον ήμουν με την πετσέτα στο δωματιο. Άκουσα εναν θόρυβο στο παράθυρο και είδα τον Μύρωνα να μου λέει να ανοίξω το παράθυρο και να φύγω απο την μέση. Εκανα πιο εκεί και με ενα άλμα ήρθε μέσα στο δωματιο μου

-"Καλημέρα"

-"Καλημερα"

-"Μίλησα με τον Κλάους χθες."

-"Αχαμ" είπα ενό εψαχνα να βρω ρούχα

-"Τι έγινε;"

-"Μύρωνα θέλω να σου πω κάτι..."

-"Ποιος σε πείραξε;"

-"Ο Γιώργος...με...φιλησε" είπα ενω είχα κοκκινησει

-"Ο γνωστός ο Γιώργος... Για το ίδιο ατομο μιλάμε;;"

-"Νομιζω οτι τον ερωτευομαι..."

-"Ναι κύριες και κύριοι καλά ακουσατε. Η Κρύστη ερωτεύεται τον Γιώργο και ο Γιώργος την Κρυστη-" δεν πρόλαβε να τελειώσει και χτύπησε το κινητό του
-"Ναι... Εδώ είναι... Ναι... Σε λίγο θα είμαστε εκεί... Οκ θα έρθουμε"

-"Τι έγινε ρε;"

-"Ετοιμασου θα βγούμε"

Διαλεξα απο την ντουλάπα ενα συνολακι

Και μπήκαμε στο αυτοκίνητο

-"Ποτε φεύγεις για Νέα Υόρκη;" έμεινα λίγο αλλά οκ

-"Εμμ δεν ξέρω ακομα..."

-"Πφφ... Θα ερχεσε Ελλάδα;"

-"Γίνετε να σας αφησω;"

-"Δεν ξέρω εσύ θα μου πεις..." οπα κατσε... Τι εγινε τώρα;

-"Τι επαθες;"

-"απλα εδω και καιρό δεν έχω καλη διάθεση... Νιοθω κάτι... Σαν να έχει πάθει κάτι ο Θωμάς"

-"Πάμε σπίτι του" είπα και έστριψε για το σπίτι του. Σε λιγοτερο απο 10' ημασταν σπίτι του. Κατεβηκαμε τρέχοντας και χτυπησαμε την πόρτα. Μετα απο 2' άνοιξε την πόρτα. Όχι ολόκληρη γιατί τον εμπόδισε η ασφάλεια. Την έκλεισε και την άνοιξε ολόκληρη. Ηταν διαφορετικός. Πιο χλομός και πιο αδύνατος. Μπήκαμε μέσα και κατσαμε στο σαλόνι

-"Τι επαθες;"

-"Σαν τι να έχω; Μια χαρά ειμαι" προσπάθησε να γελάσει αλλά δεν τα καταφερε

-"Θωμά σε εμας μιλάς. Μαζί μεγαλωσαμε. Δεν μπορείς να μας κρυφτεις"

-"Συμφωνώ με την Κρύστη"

-"Ωραία... Εχω μια σοβαρή ασθένεια..."

-"Τι;; Τι ασθένεια;"

-"Καρκίνο..." πλεον εκλεγα... Πολύ... Το ίδιο και ο Μυρωνας

-"Ποσο καιρό;" είπε ενο προσπαθουσε να μην φοναξει

-"3 μηνες..." δεν το πιστεύω... Δεν μας είπε τίποτα... Γιατί;;;