Με θυμασαι;;

Κεφαλαιο 52

( (I can't) forget about you, R5)

Ο Γιωργος με πείρε σε στυλ νύφης και με έβαλε απαλά στην θέση του συνοδηγού... Προσπαθούσε να βάλει την ζώνη αλλά τα χέρια του έτρεμαν... Ααα η υπομονή μου αρχισε να χάνετε σιγά σιγά...

-"Θα την βάλω μονη μου απλα πάμε στο νοσοκομείο!!" είπα προσπαθώντας να μην τσιριξω απο τους πόνους...

Μπαίνει στην θέση του οδηγού και χωρίς να βάλει ζώνη του έβαλε μπρος στο αυτοκίνητο... Ανοιξα το παράθυρο για να παίρνω καλυτερα αέρα... Στα δεξια μου εμφανίστηκε μια μαύρη μηχανή... Παρατήρησα καλύτερα και ηταν η μηχανή του Θωμά... Ηταν αυτός και η Θεοδώρα...

-"Γιωργοο πποναωωω!!!" είπα φωναχτά...

Ο Θωμάς έφερε πιο κοντά την μηχανή στο αυτοκίνητο και η Θεοδώρα μου έδωσε να κρατήσω το χερι της...

...

Μόλις φτασαμε στο νοσοκομειο με ξανά πείρε σε στυλ νύφης και μπήκαμε μέσα... Εδώ που τα λέμε έχει και λίγο πλάκα... Να βλέπεις στους διαδρόμους του νοσοκομείου 8 βλαμενα και μια έγκυο να τρεχουν... Ποναωω

Γ-"Βοήθεια γενναμε!!!!" είπε και τοτε ήρθε γρήγορα μια νοσοκόμα με ενα καροτσάκι...

...

Με έχουν ξαπλώσει στο κρεβάτι και περιμένω την κατάλληλη ωρα λένε... Αααα γαμωτο ποναωω

Γ-"Βαθιές ανάσες μωρο μου... Βαθιές ανάσες..."

-"Δεν μπορω ΠΟΝΑΩΩΩ"

Γ-"Σφιξε το χερι μου" μου έδωσε το χερι του... Χωρίς δεύτερη σκέψη πείρα το χερι του και άρχισα να το σφίγκω... Έκανε έναν μορφασμο πόνου και άφησα το χερι του

-"Μωρο μου συγνώμη" είπα ενώ ορλιαξα ακόμα μια φορά απο τον πόνο... Βλέπω γιατρό και νοσοκόμες να μπαίνουν μέσα με ενα χαμόγελο στο στόμα... "ΝΑΙ ΞΕΡΕΤΕ ΕΔΩ ΓΕΝΝΑΩ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ???"

Γ-"Γιατρέ συγνώμη για τ-"

Για-"Δεν χρειαζετε νεαρε μου... Έχουμε ακούσει και χειρότερα..."

...

Νοσο-"Σπροξε ακόμα μια φορά καλή μου" είπε η νοσοκομα ενω μου πίεζε ελαφρά την κοιλιά...

Ακούω ενα κλάμα και αμέσως σταματάω... Δάκρυα χαράς τρέχουν πλεον απο τα ματια μου... Μια νοσοκόμα μου δίνει τον μικρο στην αγκαλιά μου... Κοιταω τον Γιώργο και ένα δάκρυ τρέχει απο τα ματια του...

Γ-"Κάτι μπήκε στο μάτι μου"

-"Ναι ναι σκληρε άντρα" κοίταξα τον μικρο... Ίδιος ο μπαμπάς του είναι...

Γιωργος

Βγήκα εξω επειδή οι νοσοκόμες δεν με άφησαν να κάτσω άλλο μέσα... Μόλις βγηκα όλοι ηταν εκεί και περίμεναν...

Θ-"Τι έγινε?? Πως είναι το μωρο?? Η Κρύστη??" και σηκώθηκαν όλοι πανω

-"Όλα πήγαν μια χαρά... Είναι ενα υγιέστατο αγοράκι και το μωρο μου είναι μια χαρά"

-------------------

Και ναιιι!!! Η Κρύστη γέννησε... Λοιπον παιδια... Έχει γίνει ενα λάθος... Τελικά δεν θα ανεβασω καμια ιστορία απο αυτές που σας είχα βάλει... Θα συνεχίσω αυτήν την ιστορία με τον γιο της Κρύστης και του Γιώργου...

See ya