The Dream ft. 5sos

H3 - Katie

Pov Katie
Ik kijk zenuwachtig om me heen en verdrink dan even in twee helblauwe ogen. Ik trek mijn blik weer los en kijk naar mijn bas. Ik zucht en wissel snel een glimlachje met Chelsey. Ze knikt naar me en telt af. We beginnen met spelen en een beetje zenuwachtig zet ik in. We spelen weer een nummer van 5sos. 'Amnesia' dit keer. Het zenuwachtige gevoel is al snel weg en ik let helemaal niet meer op het publiek. Na het eerste liedje krijgen we een enorm applaus. Ik begin een beetje te blozen en sein naar Chelsey. Ze lacht en begint snel weer met het volgende liedje.
We hebben ons hele repertoire afgewerkt en zijn heel erg aan het zweten. 'Heel erg bedankt voor het luisteren!' zeg ik door de microfoon en dan zet ik de basgitaar naast me neer. Ik laat me vermoeid op het podium zakken en neem een paar slokjes uit mijn waterflesje. De rest gaat naast me zitten en we doen een groepshug. We onderbreken de knuffel als we gekuch horen achter ons. Er staan twee jongens met capuchons over hun hoofd. 'Zouden we jullie even privé mogen spreken?' vraagt de linker in het Engels. Ik kijk even naar Nikki die haar schouders ophaalt. 'Ja is goed. Er is een klein kamertje hierachter.' antwoord ik hem ook in het Engels. Ze volgen ons naar het kamertje en laten zich op de bank vallen. Er valt een ongemakkelijke stilte die de jongens uiteindelijk verbreken door hun capuchon af te doen. Mijn mond valt open en volgens mij heeft de rest dezelfde reactie. Het zijn Luke en Asthon van 5sos! 'W-wat doen jullie hier?' stamel ik. Luke en Asthon kijken me niet begrijpend aan. Ik zeg de zin nog een keer, maar nu in het Engels. 'Nou,' begint Ashton aarzelend. Hij kijkt even naar Luke die verder gaat: 'Ons voorprogramma heeft zich om persoonlijke redenen teruggetrokken en we kunnen niet verder met de tour zonder ons voorprogramma. Ik heb jullie gezien op YouTube en vond jullie echt te gek. Onze vraag is dus of jullie ons nieuwe voorprogramma willen zijn?' Het blijft een tijdje stil en dan beginnen we hard te gillen en elkaar knuffels te geven. Luke en Asthon staan er een beetje ongemakkelijk bij en vragen dan: 'Dus?' 'Ja!' gillen we alle vier tegelijk. Ze beginnen te lachen en zeggen: 'Dan moeten we nog even morgen afspreken om het erover te hebben.' Ik knik en voel mijn mobiel dan trillen. Ik haal hem snel uit mijn zak en zie dat ik een berichtje van Daisy heb. Ik zou niet naar huis komen als ik jullie was. Mevrouw Janssen heeft iets door en houdt alles in de gaten. Hoe was de gig? Ik zucht gefrustreerd en laat het berichtje aan de meiden lezen. 'Waar moeten we nu slapen?' vraagt Becky lichtelijk in paniek. 'Wat is er?' vraagt Luke die natuurlijk niets van het gesprek verstaan heeft. Ik leg het hem kort in het Engels uit. Hij knikt een paar keer en oppert dan: 'Jullie kunnen wel bij ons in het hotel komen. Dan boeken we er nog een kamer bij.' Ik knik eerst enthousiast, maar kijk dan beschaamd naar de grond. 'We hebben geen geld.' mompel ik. Asthon maakt een wegwerpgebaar met zijn hand en zegt: 'Dat betalen wij wel joh!' 'Zeker?' vraag ik terwijl ik hem met grote ogen aan kijk. Hij knikt en zegt dan: 'Laten we gaan. Dan kunnen we jullie aan Mikey en Cal-pal voorstellen. Moeten jullie nog spullen meenemen?' Ik knik. 'De instrumenten komen uit het muziek lokaal op school. We moeten die morgen terugbrengen.' Ze knikken en lopen voor ons uit naar het podium. Gelukkig is het morgen zaterdag en hoeven we niet heel vroeg uit bed. We mogen alleen niet vergeten de instrumenten terug te brengen.'Kom maar, ik draag de bas wel.' zegt Ashton. Ik knik dankbaar en geef hem de bas. Zelf pak ik een van de gitaren, maar die wordt al snel over gepakt door Luke. 'Jongens, jullie hoeven niet alles voor ons te dragen hoor. Jullie betalen al een hotelkamer voor ons!' zeg ik. Luke lacht en zegt: 'Laat ons het nou maar gewoon doen! Jij kan dan helpen met een stuk van de drums. Hoe heten jullie eigenlijk?' Ik begin te lachen. Hoe konden we dat nou vergeten zijn? 'Ik ben Katie. Het meisje met de bandana en de kuiltjes in haar wangen is Nikki. Het zwartharige meisje is Becky of Rebecca en het meisje met de dip-dye is Chelsey.' Luke schiet in de lach. 'Nou, jullie moeten een leuk voorprogramma zijn. Jullie lijken een beetje op ons.' Ik knik en zeg: 'Zullen wel echt gaan nu? Want ik ben best wel moe en het lijkt me leuk om Mike en Cal te ontmoeten.' Hij knikt en loopt met Ashton voor ons uit naar buiten.

Na een kwartiertje hebben we onze instrumenten in onze kamer gedropt en staan we voor de deur van de kamer van de jongens. Ik vind het wel echt spannend. Wat als de andere jongens ons niet goed genoeg vinden? Misschien vinden ze ons wel helemaal niet aardig. Het lijkt wel of Luke ziet dat ik zenuwachtig ben, want hij glimlacht bemoedigend naar me. Ik haal even diep adem en stap daarna naar binnen. 'Lukey!' hoor ik iemand schreeuwen. Meteen word ik omver geduwd door iemand. 'Wacht, jij bent Luke niet.' zegt diegene daarna meteen. Hij gaat van me af en kijkt me aan. 'Luke, wie is dit?' Het komt er niet echt heel aardig uit. 'Heb je nu al weer een vriendinnetje?' Ik schiet in de lach, maar voel toch een soort drukkend gevoel in mijn onderbuik. Ik wist wel dat ze me niet mochten. Ik wil al weer weglopen, maar Asthon houdt me tegen. 'Nou Calum dat is wel lekker om zo te beginnen tegen ons nieuwe voorprogramma.' moppert Luke. 'Zei er iemand pizza?' hoor ik vanuit de badkamer. Luke schiet in de lach. 'Nee Clifford! Ik zei voorprogramma, dat rijmt niet eens op pizza. Leer eens luisteren!' Calum steekt snel zijn hand uit, trekt me omhoog en zegt: 'Sorry, ik bedoelde het echt niet zo! Willen jullie wat laten horen?' Ik schud zenuwachtig mijn hoofd. 'Nee sorry, ik ben echt heel moe en mijn stem is niet echt lekker meer na al een tijdje gezongen te hebben.' Calum krijgt een pruillipje en kijkt me met puppyogen aan. Ik kijk vragend naar de rest die enthousiast knikken. 'Nou vooruit dan maar. We doen het wel a capella want ik heb geen zin om de de instrumenten weer helemaal aan te sluiten.' zucht ik. Calum juicht en doet een overwinningsdansje. Hij doet me een beetje denken aan Becky, die doet ook altijd overwinningsdansjes. Ik laat me op een van de bedden ploffen en vraag: 'Welk liedje?' Micheal komt uit de badkamer en kijkt ons verbaasd aan. 'Wie zijn jullie?' Calum kijkt hem boos aan en zegt: 'Sssht ze gaan net wat laten horen sukkel. Daarna gaan we wel voorstellen.' Michael knikt en gaat snel op de grond zitten. 'A team?' vraagt Becky. Ik knik en tel af. Nikki begint en we zingen allemaal een couplet en het refrein meerstemmig. Als we de laatste zin gezongen hebben beginnen de jongens hard te klappen. 'Wow! Jullie zijn echt heel goed!' roept Calum. Michael knikt instemmend en zegt: 'Maar nu even voorstellen graag.' 'Ik ben Nikki, ik ben achttien en ik speel gitaar en ik zing.' begint ze. Becky gaat verder: 'Ik ben Rebecca, maar noem me maar Becky. Ik ben zeventien, speel ook gitaar en zing.' 'Ik ben Chelsey, ik ben zeventien. Ik speel drums en af en toe zing ik ook.' 'Nou en ik ben dus Katie ik ben ook zeventien. Ik speel bas en zing.' zeg ik als laatste. 'Nou leuk om jullie te leren kennen. Moeten wij ons ook nog voorstellen?' vraagt Calum lachend. We schudden ons hoofd. 'We hebben wel een probleempje.' zegt Nikki aarzelend. 'Wat dan?' vraagt Ashton. 'We moeten eerst toestemming vragen en moeten ook nog naar school. We hebben ook geen eigen instrumenten.' 'Maar dat komt wel goed. We kunnen tourschooling regelen en met toestemming zal het ook wel goed komen. We gaan wel een keer met zijn allen instrumenten voor jullie kopen, dat is wel het minste wat we kunnen doen als jullie ons voorprogramma zijn.' zegt Luke. Ik glimlach en zeg: 'Nou meiden we zijn nu gewoon een voorprogramma!' 'We vieren het met pizza!' roept Chelsey enthousiast. Micheals hoofd schiet omhoog en hij vraagt: 'Pizza! Waar?' We schieten in de lach en Luke weet nog uit te brengen: 'Nu hebben we twee pizzafanaten.' Na een paar minuten zijn we uitgelachen en zeg ik tegen de meiden: 'Laten we naar onze kamer gaan. Ik ben moe.' Ze knikken instemmend en volgen me naar de kamer. Ik laat me op een van de bedden vallen en zucht gelukkig. 'We zijn gewoon het voorprogramma van 5sos!' gilt Chelsey enthousiast. 'En de jongens zijn echt aardig!' voegt Nikki toe. Becky komt naast me zitten en zegt zachtjes: 'Heb je Lukes ogen gezien?' Ik haal Luke's ogen weer voor me. Ze zijn helblauw. Opeens word ik overspoeld door herinneringen en grijp ik naar mijn hoofd. Ik als peuter hand in hand met een blonde kleuter met felblauwe ogen. We spelen met de blokken, bouwen zandkastelen en kliederen met verf de hele tafel onder, maar die jongen dat, dat is Luke! Het wordt me te veel en alles wordt zwart.

Hai allemaal
Weer een hoofdstukje. We hebben redelijk ver vooruit geschreven dus kunnen we vaak updaten. We hebben al meer dan 20 views en we zijn er echt blij mee😊 Niet dat het heel veel is, maar nog steeds.
Heel erg bedankt voor het lezen!
Liefs Anne en Kirsten