The Dream ft. 5sos

H6 - Luke

Pov Luke

'Luke, ze is het niet waard. We mogen, dat is het belangrijkst.' Ze kijkt me doordringend aan. Ik voel me zo schuldig dat er tranen in mijn ogen verschijnen. Toen ik Katie geslagen zag worden brak ik echt. Ze loopt op me af en geeft me een knuffel. Dan begin ik te huilen. 'Sorry Kait, ik was te laat. Het spijt me zo!' fluister ik. Alle emoties overweldigen me en ik ren in paniek naar buiten. Het weeshuis ligt aan een bos, dus ren ik het bos in. De beste plek om nu even alleen te zijn. In het bos zak ik huilend tegen een boom aan. Na een paar minuten komt er iemand naast me zitten. 'Luke, het is niet jou schuld. En daarbij, ze is het wel gewend. Dit was niet de eerste keer, wel in haar maag, maar ze is wel vaker geslagen.' Ik kijk Nikki geschrokken aan. 'Sh*t, dat had ik niet moeten zeggen.' Ze slaat haar hand voor haar mond. 'Maar, ik heb ook nog nuttige dingen te zeggen.' besluit ze. Ik glimlach waterig. 'Tell me.' 'Je bent een domme koe.' Beledigd kijk ik haar aan. 'Ik ben serieus! Je zou nu bij Katie moeten zitten en haar troosten, maar nee, meneer rent weg van zijn problemen!' Ik bijt op mijn lip en vraag: 'Ik moet nu heel snel terug hè?' Ze knikt en staat op. Ik geef haar een knuffel en zeg: 'Dank je. Dat had ik echt even nodig.' Ik ren zo snel als ik kan naar het weeshuis en storm de trap op. Ik doe de eerste deur open en zie dat het de kamer is van Chelsey en Nikki is. 'Waar is de kamer van Katie?' vraag ik hijgend. 'Hiernaast.' zegt Chelsey. Ik loop nu wel de goede kamer in en zie Katie huilend in Calums armen. 'Katie?' vraag ik schor. Ze draait haar hoofd naar me toe en rent dan naar me toe. Ik vang haar op en begraaf mijn gezicht in haar haar. 'Ik had nooit weg moeten rennen, het spijt me zo!' 'Het is niet erg Luke, echt niet!' Ik laat haar langzaam los en vraag: 'Is alles ingepakt?' Ze knikt en wil haar tas pakken, maar Calum houdt haar tegen. 'Ik draag hem wel.' zegt hij met een lief glimlachje. Ik kijk hem even verbaasd aan en haal dan mijn schouders op. 'Dankje.' Met z'n allen lopen we terug naar het hotel. 'You call me up, it's like a broken record. Saying that your heart hurts. That you'll never get over him getting over you.' zingt Calum zachtjes. 'And you end up crying, and I end up lying. 'Cause I'm just a sucker for anything that you do.' zing ik mee. Calum kijkt me aan. 'And when the phonecall finally ends, you say: thanks for being a friend. Am I going in circles again and again?' zingen we daarna samen. 'I dedicate this song to you, the one who never sees the truth. That I could take away your hurt, heartbreak girl.' zingt Katie met Nikki. 'Hold me tight, straight through the daylight. I'm right here, when you're gonna realise, that I can take away your hurt, heartbreak girl.' zingen we uiteindelijk allemaal. Er komt een meisje op ons af gestormd die hard gilt: 'OMG! Zijn jullie 5 seconds of summer?' Ik knik en zeg dan snel: 'Een foto, maar tegen niemand zeggen dat wij het zijn alsjeblieft!' Ze knikt en haalt haar telefoon uit haar broekzak. 'Zal ik de foto maken?' vraagt Katie. Het meisje knikt en gaat tussen ons in staan. Katie maakt snel een paar foto's en geeft de telefoon dan weer terug. Het meisje blijft ons maar bedanken en rent dan gillend weg. 'Op naar de muziekwinkel!' roept Michael. 'Maar we hebben helemaal geen geld!' roept Chelsey. 'Wij betalen!' roept Ashton. 'Niet roepen! We moeten de aandacht niet op ons hebben!' roept Katie. Ik grinnik, wat leef ik met een stelletje gekken. We zijn bijna bij de muziekwinkel, dus ik zeg snel: 'Jongens, als jullie met de meiden even naar het hotel gaan om de spullen weg te leggen, gaan Katie en ik alvast naar de muziekwinkel.' Allemaal knikken ze. Ik sla mijn arm om Katie heen en loop de winkelstraat in. Katie vist mijn zonnebril uit mijn zak en drukt hem op mijn neus. 'Auw Kait! Kijk is uit joh!' Ze schiet in de lach. 'Je moet toch niet herkend worden pinguïn.' Ik moet lachen bij het horen van die naam. 'We zijn er Hemmings.' zeg ik lachend. We lopen naar binnen en bij het zien van alle instrumenten wordt ze helemaal blij. Ik herken mezelf echt in haar. De eerste keer dat ik hier naar binnen liep had ik hetzelfde gevoel. Bij de gitaren aangekomen valt één gitaar me meteen op. Het is een witte met zwarte muzieknoten. 'Kait, is deze niet iets voor jou?' vraag ik. Ze draait zich om en als ze de gitaar ziet vergroten haar ogen zich. 'Luke, die is zo mooi!' Snel duw ik het prijskaartje tussen de snaren door, die hoeft ze niet te zien. 'Kait, we moeten het nog wel even hebben over het feit dat de jongens ook zusjes hebben.' zeg ik. 'WAT!' hoor ik achter me. Snel draai ik me om. Michael, Ashton en Calum staren me verbaasd aan. 'Jongens sorry, ik weet dit ook nog niet lang en moest beloven jullie niets te zeggen.' begin ik, maar Michael komt woest op me af. 'Michael af!' schreeuw Katie. Meteen staat hij stil. Ik kijk naar Calum, die me teleurgesteld aankijkt. Ashton staart ergens in de verte, die is diep in zijn eigen gedachtes. 'Luke, waarom heb je het ons niet verteld?' vraagt Calum. Ik kijk beschaamd naar de grond. 'IK GA MIJN MOEDER BELLEN!' schreeuwt Michael opeens. 'Laten we dat even buiten doen Michael, bellen in een winkel is niet heel handig.' zegt Chelsey. Michael knikt en loopt met Chelsey naar buiten. Er valt een ongemakkelijke stilte. Na een paar minuten komt Michael met een betraand gezicht naar binnen lopen. 'Ze wilde niets vertellen. Ze zei dat we ons eerst moesten focussen op de tour en daarna pas op onze zusjes. HOE KAN IK ME IN VREDESNAAM FOCUSSEN OP DE TOUR ALS IK WEET DAT IK ERGENS OP DEZE WERELD EEN ZUSJE HEB!' Chelsey loopt naar hem toe en trekt hem in een knuffel. Er rollen een paar tranen over zijn wangen. 'I-ik wil gewoon.' begint hij stotterend. Chelsey onderbreekt hem en fluistert: 'Het komt wel goed Mikey, rustig maar.'

HAIA

We hebben gewoon al bijna 80 views! WEEEHEEEEE! Heel erg bedankt voor het lezen!

Liefs Anne en Kirsten