The Dream ft. 5sos

H18 - Luke

Pov Luke
Michael wurmt zich tussen ons in en slaat zijn armen om onze schouder. Ik zie dat hij ook tranen in zijn ogen heeft. Calum veegt zijn tranen weg en pakt dan zijn telefoon. Ik glimlach dankbaar naar Michael en veeg dan ook snel mijn tranen weg. Ik schrik op als Calum ineens een geschrokken kreet slaakt. 'Cal, wat is er?' vraagt Michael. Calum geeft zijn mobiel aan mij en mompelt: 'Lees!' Ik kijk hem even verbaasd aan en pak dan zijn mobiel aan. Er staat een gesprek open met Katie. Ik lees het meest recente berichtje. Ik werd bedreigd door Janssen. Help me! Ik ben in mijn ergste nachtmerrie. Vraag aan de meiden. 'Ashton, rijd nu naar de meiden toe.' roep ik in paniek. Hij rijdt meteen weg en vraagt dan: 'Waar zijn ze?' Ik kijk verwachtingsvol naar Calum die zijn schouders ophaalt. 'Hoe kun je nou niet weten waar je zusje is sukkel?' vraag ik geïrriteerd. 'Jij weet het anders ook niet hoor!' roept hij boos. 'Nee, omdat mijn zusje weg is verdorie!' 'GUYS!' schreeuwt Michael over alles heen. 'Sorry,' mompelt Calum. 'Maakt niet uit,' mompel ik terug. 'De meiden hebben een meidenmiddag bij Calum.' zegt Michael. Ashton knikt en drukt zijn gaspedaal nog wat verder in. 'Waarom moeten we eigenlijk zo snel naar de meiden?' vraagt Ashton. 'Ik kreeg een berichtje van Katie, dat ze bedreigd werd door Janssen en dat wij haar moeten helpen. De meiden weten waar ze is.' zegt Calum. Ashton knikt. Ik staar verdrietig naar buiten. Hoe heb ik haar kunnen laten gaan?! Ik had moeten zien dat ze niet zichzelf was. Ash parkeert na een tijdje de auto voor het huis van Calum. Calum en ik springen meteen uit de auto en rennen naar de deur. Ik druk ongeduldig op de bel en al snel doet Becky de deur open. 'Waar is Katies ergste nachtmerrie?' vraag ik buiten adem. Ze kijkt me verbaasd aan en krijgt dan Calums telefoon in haar handen gedrukt. Ze leest het berichtje en slaat dan haar hand voor haar mond. 'CHELS, NICK! NU KOMEN!' roept ze dan in paniek. Ik hoor gestommel op de trap en dan komen ze hijgend achter Becky staan. 'Wat is er?' vraagt Nikki. Becky laat het berichtje het berichtje zien en de meiden reageren geschokt. 'We moeten nu naar het vliegveld!' zegt Nikki terwijl ze zich langs ons heen wurmt. We rennen allemaal achter haar aan en proppen ons in de auto. Nikki en Chelsey moeten bij hun broers op schoot en dan rijden we naar het vliegveld. 'Waar is Katie dan?' vraag ik nerveus. 'Ze zit waarschijnlijk in de kelder bij Janssen en geloof me dat is niet goed.' zegt Becky bang. Ik bijt nerveus op mijn lip en vraag: 'Hoelang duurt het nog?' 'Een kwartiertje.' zegt Ash gespannen. Als Ashton de auto geparkeerd heeft, rennen we allemaal uit de auto en gaat Ashton onze tickets kopen. Ik loop zenuwachtig heen en weer tot Ash weer terugkomt. 'We moeten nu naar de gate, anders zijn we te laat!' roept hij en rent voor ons uit. We rennen achter hem aan en kunnen dan meteen doorlopen het vliegtuig in. We gaan zitten en doen onze gordels om. Ik kijk door  het raam naar buiten en zie dat we net opstijgen. Ik zit naast Calum die Becky aan het troosten is. Ik trek het dekentje over me heen en val na een tijdje piekeren in slaap.
'LUKE!' schreeuwt Michael in mijn oor. Ik schrik wakker en vraag: 'Wat?' 'We zijn er. Als je nu komt zijn we sneller bij Katie.' Bij Katies naam spring ik meteen op en ren ik achter de rest aan naar buiten. Ashton heeft al een taxi gebeld en na en paar minuten wachten komt er een busje voorrijden. We proppen ons in het busje en Nikki geeft snel het adres door. Na een uurtje rijden stopt de taxi voor het bekende weeshuis. We stappen uit en Ashton betaalt de chauffeur. 'Is het niet handiger als jullie niet mee gaan naar binnen?' vraagt Michael aarzelend. Becky schudt vastbesloten haar hoofd en zegt: 'Ik ga sowieso mee.' Chelsey en Nikki knikken instemmend. 'Wij ook!' Michael haalt zijn schouders op en loopt dan op de deur af. De deur staat op een kiertje en binnen lijkt het helemaal verlaten. Ik blijf samen met Calum aarzelend in de deuropening staan. Becky wurmt zich langs ons heen en loopt naar de trap die naar de kelder leid. We lopen in een rijtje de trap af en als Becky de deur openduwt blijven we gechoqueerd in de deuropening staan. Katie ligt bont en blauw in een plasje bloed op de grond. Calum rent, ondanks dat hij niet heel goed tegen bloed kan, meteen naar haar toe en tilt haar in bruidsstijl op. Katie begint te hoesten en er loopt bloed uit haar mond. Ik wissel een bange blik met Michael. Bloed op hoesten is echt geen goed teken! Ik kijk weer naar Calum die echt heel bleek is geworden. Hij zet wankelend een paar stappen naar achter en zakt dan in elkaar. Ik ren naar hen toe en til voorzichtig Katie op. Ik draai me om naar Nikki en roep paniekerig: 'Bel een ambulance!' 'Dat heb ik al gedaan.' zegt Ashton terwijl hij Calum een paar klappen op zijn wang geeft die niet wakker wordt. Hij tilt Calum op en loopt met hem weer naar buiten. Ik loop achter hem aan en bestudeer Katie. Ze heeft overal sneeën, zelfs op haar gezicht, maar ik denk dat die niet zo diep zijn. Ze is echt ontzettend mager en ik ben bang dat ik haar zo breek. Ik maak me nog steeds wel echt heel veel zorgen over het bloed hoesten. Katie doet kreunend haar ogen een beetje open en vraagt: 'L-Luke?' 'Ja Kait?' vraag ik schor. 'Ik houd van je en ook van Calum.' fluistert ze en dan sluit ze haar ogen weer. 'Ik houd ook van jou.' fluister ik terug. We staan ondertussen buiten en ik hoor in de verte al de sirenes. Calum doet moeizaam zijn ogen open en kijkt verbaasd naar Ashton. 'Waarom ben je me aan het dragen?' 'Omdat je flauw viel.' zegt Ashton terwijl hij Cal voorzichtig los laat. Calum knikt een paar keer en kijkt dan naar Katie. Hij krijgt een paar tranen in zijn ogen en vraagt voorzichtig: 'Het gaat echt niet goed met haar hè?' Ik bijt op mijn lip en schud mijn hoofd. Ik hoor gesnik achter me en als ik me omdraai zie ik dat Michael hulpeloos drie meisjes tegelijkertijd probeert te troosten. Ik sein naar Ashton en Calum die hun zusjes beginnen te troosten. 'Het is allemaal mijn schuld, ik had moeten weten dat dat niet echt Katie was.' snikt Becky. Calum aait haar over haar rug en fluistert: 'Het is niet jouw schuld Beck, het is de schuld van Janssen.' De ambulance rijdt de straat in en stopt voor ons. Katie wordt van me overgenomen en op een brancard gelegd. 'Mag ik mee?' vraag ik aan één van de ambulancebroeders. 'Ben je familie?' Ik knik. 'Dan is het goed.' 'Wij komen zo snel mogelijk achter je aan met een taxi!' schreeuwt Ashton nog voordat ik in de ziekenwagen stap. Ik steek mijn duim op en voel dan een traan over mijn wang lopen. Wat als ze het niet haalt?

JULLIE ZIJN ZO GEWELDIG! We hebben gewoon al meer dan 400 views!!
Ik heb mijn nieuwe verhaal geplaatst op wattpad en ik zou het echt heel leuk vinden als je die ook zou willen lezen. Het heet 'The story of another us' en het is ook een fanfiction