Psikopatla Anlaşma

17❇'Çirkin bir balık.'

Bir kaç dakika sonra bir tıkırtıyla kaşlarım çatılırken ardından kapıya vurunca çıkan tok ses odayı doldurmuştu. "Arya? Uyudun mu kızım?" Poyraz'dan geri çekilir şok olmuş suratım ile bir Poyraz'a birde kapalı kapıya bakıyordum.

"Sıçtık." diye mırıldana bilmiştim..

---------------------

Elim ayağım bir birine girmişken ne yapacağımı bilmeden yatakta bir oyana bir buyana gidiyordum. En sonunda Poyraz beni tutup göğsüne bastırdığında sakinleşe bilmiştim. Kapının arkasından gelen boğuk sesleri dinlediğimde anneminde geldiğini anlamıştım. Resmen ikili komboya uğramıştık.

"Hasan ne yapıyorsun burada?"

"Aryayla konuşacaktım da kapısı kilitli."

"Duş falan alıyordur, belkide kilitli unutmuştur. Hadi gel sabah konuşursun.. O bu değilde ne yapacağız biz bu Neşeyle iki gün sonra Ömer ile Damla da gelecek.." sonlara doğru sesleri uzaklaşırken derin bir nefes verip Poyraz'ın göğüsüne iyice sinmiştim.

"İyi geceler." diye mırıldandığım da Poyraz bir şey dememiş onun yerine saçlarımın arasına bir öpücük kondurmuştu.

***********

Ayağımla yerde ritm tutarken teyzeme atabileceğim en kızgın bakışlarımı gönderiyordum. En son Ömer ve Damla'yı parka götürüyorduk ama gelin görün ki şuan bir alışveriş merkezinde teyzemin susmak bilmeyen çenesi eşliğinde bana kıyafet bakıyorduk.

Ömer ve Damla ortalıkta birbirlerini kovalarlarken teyzemin hiç umurunda değillerdi. İnanın bu kadın nasıl anne olmuş bir türlü çözemiyorum.

"Ay! bak bunun rengi de çok güzel." teyzemin elinde aşkla baktığı elbiseyi gözlerimi devirirken telefonumun çalmasıyla bıkkın halimle telefonumu çantamdan çıkardım ve kim olduğuna bakmadan cevapladım. "Arya! ne yapıyorsan bırak hemen bize gel." Elif hızlı hızlı konuşurken telaşlanmıştım ne olmuştu ki?

"Bir sorun mu var?" bir süre ses gelmedikten sonra "Ya sen çabuk gel, hadi kapattım bay!" telefonu çantama geri koyarken Teyzem bana bakıyordu. Şuan teyzemden kurtulacağım için sevinç dansı yapmak istiyordum.

"Elif acil beni çağırıyor gitmem gerek.. Siz taksiyle geri dönersiniz." derken arkamı döndüm ve teyzemin söylediklerini kulak ardı edip mağazadan çıkmıştım. Hızlı adımlarla alışveriş merkezinden çıkarken bir taksi bulup vakit kaybetmeden binmiş ve Eliflerin adresini vermiştim.

Telefonumu çantamdan çıkarttım ve arayan veya mesaj atan var mı diye baktım ama yoktu. Suratım asılırken resmen bir dirhem olan moralim de yerle bir olmuştu. Poyrazla o gün olanlardan sonra hayatım düzgün bir hale girmişti. İlişkimizin bir ismi yoktu ne arkadaştık nede sevgili arafta kalmış gibiydik.

Poyraz'ın değişken hallerine alışmış olsam da bazen çok sinir bozucu olabiliyordu ve ben böyle zamanlarda onu resmen parçalara ayırmak ve köpeklere yem etmek istiyordum. Örneğin şuan olduğu gibi, akşam benimle uyuduktan sonra sabah uyandığımda gitmişti ve bir kez olsun aramamıştı. Resmen vampire benziyordu, geceleri yanımdayken gündüzleri ortadan kayboluyordu.

Ben kendi kendimi dolduruşa getire dururken taksici Eliflerin evinin önüne çoktan gelmişti. Ücreti ödeyip arabadan inerken aklımın bir köşesine Poyraz'ı arayı iyi bir sövmeyi not etmiştim. Kapının ziline bastıktan sonra bir süre bekledim açan olmayınca elimi zile koydum ve hiç çekmeden öylece durdum.

Bazen Elif'in işitme problemi olduğunu düşünüyorum ama öyle zamanlar oluyor ki bizden uzakta olanların dedikodusunu bile duyabiliyordu. Biliyorum değişik ama Elif'inde pek normal olduğu söylenemez.