Miracles In The First Love

-11-

"Baekhyun."

"Ne var?"

"Sana bir şey söyleyeceğim."

"Söyle." dedi Baekhyun kafasını telefonundan kaldırmayarak.

"Sana ev aldım."

"Atma."

Kafasına gelen anahtarla gözleri Junmyeon'u buldu.

"Gerçekten mi?"

"Evet."

Baekhyun yerinden kalkıp Junmyeon'un üzerine atladı. Küçük bir çocuk gibi onu kucaklarken kahkahalarına engel olamıyorlardı.

Kapının aniden açılmasıyla ikisi de kapıya döndü.

"Ya Baekhyun! Neden kocamın üstündesin?" diye sordu Duygu ciddi bir şekilde.

İki adamda onun şaka yaptığını anlamayınca genç kadın gülümsedi.

"Şaka yaptım. Benim Junmyeon'la konuşmam gereken bir konu var. Aleyna şirketin dışında bekliyor birlikte alışverişe gidin." dedi Baekhyun'a bakarak.

"Ne alışverişi?"

"Kıyafet. Yakında Türkiye'ye dönecek ve giyecek hiçbir şeyi yok."

"Yalnız mı olacağız? Başka biri de gelecek mi?"

"Hayır Baek. Git işte."

"Seve seve." dedi hızlı adımlarla odadan çıkarak.

Birlikte alışverişe çıkmak demek onunla biraz daha yakınlaşabilmek demekti. Baekhyun bu fırsatı kesinlikle değerlendirecekti.

Şirketin çıkışına doğru hızlı adımlarla ilerlerken çoğu kişi gülen yüzüne şaşkınlıkla bakıyordu. Meraklı gözler eşliğinde Aleyna'nın yanına giderken dedikodular çıkacağını biliyordu.

"Neden içeri girmedin?" diye sordu Baekhyun genç kadının yanına geldiğinde.

"Bilmem. Girmek istemedim."

Çoğu gözün onu izleyeceğini biliyordu bu yüzden şirketin içine girmek istememişti. Dikkat çekmeyi sevmiyordu bundan gerçekten rahatsız oluyordu.

"Bir dahakine içeri gir ve hiç çekinmeden benim odama gel. İçeridekilerden çekinmene gerek yok. Onlar yabancı gördüğü herkese öyle bakar."

Arabaya bindiklerinde Aleyna biraz da olsa rahatladığını hissetti.

"İşlerini bırakıp benimle alışverişe gelmek zorunda olduğun için özür dilerim."

Baekhyun içinden 'Benim işim sensin' diye geçirse de dışarıya bunu yansıtmadı.

"Yeni eve taşınıyorum. Ev için de alışveriş yapmam gerekiyordu iyi oldu. Birlikte eşya seçeriz."

"İlk önce evi görmemiz gerekmez mi?"

"Öyle mi yapmamız gerekir?" diye sordu gülerek.

Evin adresini bilmiyordu ve Aleyna'ya rezil olmak da istemiyordu. Telefonu çaldığında Aleyna'ya kaçamak bir bakış attı. Genç kadın meraklı gözlerle camın ardından hızlıca geçtikleri caddeleri izliyordu.

"Efendim?"

"Adresi sana mesaj atıyorum."

"Resmen içimi okudun! Sağol."

"Baekhyun." dedi Junmyeon telefon kapanmak üzereyken.

"Efendim?"

"Bir ara içmeye gidelim."