Miracles In The First Love

-21-

Baekhyun'un kız arkadaşını tanıştırdığı günün üstünden üç gün geçmişti. Aleyna, bütün duygularını Duygu'ya anlatmıştı. Ondan bir şey saklamazdı zaten burada da tek arkadaşı oydu. Abla kardeş olmalarının yanı sıra onlar birbirlerinin en yakın arkadaşıydı. O olaydan sonra Aleyna, Duygu'nun evinde kalmaya başlamıştı. Daha eşyalarını alamamıştı çünkü Baekyun'u görmeye hazır olduğunu düşünmüyordu. Baekhyun ise sürekli Aleyna'ya mesaj atıyor ve onu görmeye çalışıyordu. Ev onsuz çok sessizdi.

"Beni Aleyna ile görüştüremez misin Jun?" diye sordu Baekhyun.

"Yirmi."

Bu Junmyeon'a bugün yirminci soruşuydu.

"Ne yirmi?"

"Baekhyun. Onu sana gösteremem çünkü istemiyor. Kız arkadaşın olduğu halde onunla hala nasıl görüşmek istersin?"

"Durumu biliyorsun." dedi yalvarır bakışlarla.

"Niye şimdi kabul ettin? Önceden de böyle şeyler yapmanı söylüyordu o zaman kabul etmiyordun."

Baekhyun cevap vermedi Junmyeon ise ona bakmayı sürdürdü.

"Sana sinirliyim Baekhyun. Ondan gerçekten hoşlandığını sanıyordum. O gün ne kadar çok ağladı biliyor musun? Duygu ile saatlerce odadan çıkmadılar."

"Annem, şirketten ortaklığı çekeceğini söyledi."

"Ne?"

"Eğer o kızla çıkmazsam şirketten ortaklığı çekeceğini söyledi. Birkaç ay çıkıp ondan ayrılacaktım."

"Bunu yapamaz. Babanın haberi var mı bundan?"

Saçlarını karıştırdı.

"Bilmiyorum. Her şey çok karışık."

Junmyeon arkasına yaslanıp sandalyesiyle birlikte yerinde döndü.

"O kızın Aleyna'ya ne dediğini biliyor musun?"

"Aleyna'ya bir şeyler mi demiş? Ne demiş?"

Gülümseyip Baekhyun'a baktı. 

"Kahve söyle ve masama gel Byun Baekhyun. Sana kız dedikodusundan öğrendiğim her şeyi anlatacağım."

****

"Acıktım. Sen acıktın mı?" diye sordu Duygu film çıkışında.

Bugünü kendilerine ayırmışlardı. İlk önce sinemaya gitmişlerdi. Sırada ise deli gibi alışveriş yapmak ve ondan sonra güzellik salonuna gidip rahatlamak vardı. Eşinin zengin olması bu gibi şeylerde işe yarayabiliyordu.

"Ben her zaman açım." dedi Aleyna gülümseyerek.

Üç gün öncesine nazaran mutluluk patlaması yaşıyor gibi görünüyordu. Eskisinden daha fazla gülüyordu ve onlara bir şey yansıtmamaya çalışıyordu.

Bir yere oturup sipariş verdiler.

"Birkaç tane ev buldum." dedi Aleyna.

"Nasıllar?"

"İnternetteki resimlere bakılırsa iyi ve uygun. Tek kalacağım için büyüklüğü o kadar da önemli değil."

"Paraya ihtiyacın olduğunda söyle. Biz aileyiz. Aramızda paranın lafı olmaz."

Başını sallayarak onu onayladı.

"İlk önce alışverişe mi gidelim yoksa güzellik salonuna mı?"

"Hmm..."

Aleyna, parmağını çenesinden çekti ve gülümsedi.

"Alışveriş çünkü güzellik salonuna gittikten sonra eve gitmeliyiz. Böylelikle eniştem seni öyle görebilir."