-24-

76 10 11
                                    

Baekhyun ve Junmyeon kafenin önünde kızları bekliyordu. Kampa gitmek için her şey hazırdı tek eksik kızlardı.

"Hadi!" diye bağırdı Baekhyun kapıdan.

"Geliyoruz!" diye karşılık verdi ona Aleyna.

Beklemeyi bir türlü öğrenememişti bu adam. Ona öğreteceği çok şey vardı. En sonunda çantalarını alıp kafeden çıktıklarında iki adam da derin bir nefes verdi.

"Hadi çabuk olun. Hava çok soğuk." dedi Junmyeon arka kapıyı açtığında.

Kızlar arabaya bindiğinde Junmyeon kapıyı kapattı. Baekhyun o günden sonra alışılmadık derecede olgun davranmaya başlamıştı. Arada yine espri yapıp Junmyeon'a takılıyordu ama çoğunlukla olgundu. Bunun nedenini kimse bilmiyordu.
Baekhyun radyoyu açtı. O sırada araba hareket etmeye başladı.

"Bu kamp iyi olacak mı? Ben hamileyim." diye sordu Duygu.

"Hamile olalı daha iki ay oldu." diye laf attı Baekhyun.

"Endişelenme, ben her şeyi düşündüm. Sen sadece bir günlük kampın tadını çıkar."

Junmyeon'un düşünceli ve iyi bir baba olacağı her halinden belliydi. Tatlı telaşını etrafında olan herkes hissedebilirdi. Baba olacağı için çok heyecanlıydı ve bu çok hoştu.

"Dönüşte eve de bakalım." dedi Aleyna.

Bir an önce yeni küçük evine taşınmak istiyordu. Bunun için çok heyecanlıydı.

"Aa evet. Tuttun mu?" diye sordu Duygu.

Haberi vardı ama bir an için tutup tutmadığını unutmuştu.

"Ev sahibiyle anlaştım. Biraz zor oldu ama hallettim. Yarın parayı vereceğim."

"Neden zor oldu?"

Baekhyun aynadan ona bakmayı bırakıp arkasını döndü. Böyle Aleyna'yı daha iyi görüyordu.

"Yabancı olduğumu öğrenince evi vermek istemedi. Çoğu kişi böyle yaptı bu yüzden kadına yalvarmak zorunda kaldım."

Baekhyun kafasını sallayarak onu onayladı.

"Kore milleti olarak bu özelliğimizi sevmiyorum." dedi Baekhyun.

Aleyna'nın karşısında bu konu yüzünden utanç duymuştu.

"Aynen, çok saçma." dedi Junmyeon.

"Yarın ben de seninle geleyim. Bir bakayım eve."

Aleyna ağzını itiraz etmek için açmıştı ki Baekhyun'un bakışlarıyla bundan vazgeçti. Bazen sadece bakması bile yeterli oluyordu.

"Tamam, gel." dedi Aleyna gülümseyerek ardından ise kafasını cama çevirip dışarıyı izlemeye koyuldu.

Bu gittiği ilk kamptı ve nasıl olacağını bilmiyordu. Heyecanlanmıyor değildi.
Yolculuk radyoda çalan şarkılara eşlik ederek geçmişti. Kamp alanına geldiklerinde güneş en tepedeydi. Oysaki sabahın erken saatlerinde yola çıkmışlardı. Junmyeon arabayı müsait bir yere park etti.

"Geldik." dedi arabadan inmeden önce.

Arabadan indiklerinde soğuk hava yüzlerine çarptı. Bu soğuk havada kamp yapmanın ne kadar mantıklı olduğunu düşünmeden edemedi Aleyna. Junmyeon ve Baekhyun bagajdan çadırları çıkarırken Aleyna ve Duygu da etraflarına bakıyordu.

"Nasıl kuracağımızı biliyor musun?" diye fısıldadı Baekhyun.

"Tabii ki de." dedi Junmyeon gülerek.

Miracles In The First LoveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin