" you must go home "
Hindi ko alam kung anong reaksiyon ang dapat kong panigan.
Nagtataka ako, naguguluhan, kinakabahan, hindi ko alam parang may mali talaga eh.
Naistatwa naman ako dito sa kinauupuan ko.
Hindi parin kasi nag si-sink in saakin yung pinapagawa ni daddy....
Pero nagulat ako sa ginawa ko nung bigla akong tumakbo at mabilis na pumuntang parking lot.
May mga taong nag tatanong kung anong sinabi saakin ni daddy.
At may mga taong nagtatanong kung anong nangyari at anong sinabi saakin
Mabilis kong pinatakbo ang sasakyan ko.
Hindi ko kasi mapakalma ang sarili kasi kinakabahan ako....
May masama bang nangyari?
Hindi ko maintindihan
Kaya nung pag karating na pag karating ko sa bahay namin ay...
...
....
.....
Tug.
Tug.
Tug.
Tug.
Tug.
Naging mabilis ang pangyayari....
Hindi ko maipaliwanag ang mga narinig at nakikita ko....
Isang....
Isang,....
Isang....
Surprise party.
Pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto ng bahay
Ang bungad na salita agad ay?
"surprise!"
Pati sila catherina at JJ ay nandito... So alam nila ito?
" happy birthday bakla!"
" bakla kasi naman suoer stress mo na sa work at parang nakalimutan mong birthday mo ngayon"
" oo nga pala noh hahahahha."
Binati pa ako ng mga bisita dito at syempre ang parents at ang lolo ko...
"may isa pa kaming surprise sayo." daddy said.
Tama kayo sya yung papa ni Dyan.
Akalain mo yun? Umuwi pa talaga sila para sa biryhday ko. Nagtipon tipon pa talaga sila para saakin .
Nag handa pa talaga sila para saakin hayst.. Na appreciate Ko Talaga lahat ng effort nila para saakin....
Tinakpan naman nila yung mga mata ko...
Hay ano ba toh? Ano kaya itong isa pa nilang surprise saakin?
One.
Two
Wow ah? May countdown effect pa talaga ah?
Three
Dahan dahan naman nilang tinanggal yung mga naka-takip sa mga tama ko...
Hindi ko alam kung anong una kong gagswin nung nakita ko yung isa pa nilang surprise
"happy birthday"
Nginitian nya ako.
Yung mga ngiting yan. Yang yung namimiss ko yung makita syang naka-ngiti at lalong lalo na kung saakin.
Tinitigan ko lang sya . Ewan ko ba kung bakit tumu-tulo na tong mga luhang ito.
Tinititigan ko sya, yung ngiti nya, yung mukha nya, yung height nya lahat ng nasakanya namimiss ko
Dahan dahan syang lumapit saakin at dahan dahan din nyang pinunasan ang mga luhang tumu-tulo galing saakin mga mata...
Niyakap nya ako dun ako mas lalong napaiyak.
Mahal na mahal ko itong lalaking ito.
Miss na miss ko itong lalaking ito.
Sa limang taong wala sya at sa telepono ko lang naririnig ang boses nya. At gamit lang ang gadgets para makita ko sya.
Yung lalaking hinihintay ko nandito na sa harap ko.
" baby, dont cry."
" i miss you so much. Did you miss me? "
Tanging iyak lang ang naisagot ko sa tanong nya.
I miss that voice. I really do.
"dont cry? Ayaw mo ba na nandito ako?"
Binatukan ko nga.
" syempre gusto. Namimiss lang naman kita eh"
Niyakap nya ako ng mahigpit na mahigpit
Napansin ko din na kami lang pala ang tao dito sa sala. Ang lahat ay kumain sa kusina.
Mga pinoy talaga basta pagkain...
Pero, napangiti talaga ako mga sa mga nangyari. Umuwe si Dyan sakto sa birthday ko pa hayst.
