The black falcon (Dutch)

10

Jack heeft niks door en kijkt een beetje chagrijnig naar buiten.
Ik schud mijn hoofd. Het kan August niet zijn, anders had hij haar al gezien, toch?
Ze neemt nog een slok bier en leunt zuchtend achterover.
Het zal hem wel niet zijn...
"Hoe ben je eigenlijk aan dat schip gekomen?" Vraag ik geïnteresseerd en Jack kijkt mij aan.
"Gekocht" zegt hij. De blonde man lijkt te verstijven van mijn stem, maar ik denk er niet meer aan.
"Hoe dan?" Vraag ik. Jack glimlacht. "Mijn vader was ook piraat.
We hebben samen wel 20 schepen moeten plunderen om hem te kunnen betalen."
Ik lach. "Je vader?" "Ja, hij is een aantal jaren geleden overleden. Ik weet niet hoe hij het heeft geflikt, maar hij stierf aan ouderdom" zei hij nu ook lachend en hij nam nog een slok bier.
Plotseling schiet mij iets te binnen. "Hoe oud ben jij eigenlijk?"
"Om eerlijk te zijn weet ik dat niet eens. Ik heb zo veel op zee gezeten dat ik het niet meer weet, maar ik denk 24 of zo." Zegt hij en hij maakt weer een van zijn typische zwierige gebaren.
Ik moet weer lachen.
"Ik schrok al, straks ik verliefd op een bejaarde" Jack reageert er niet op en vraagt "hoe oud ben jij?"
"17 "zeg ik.
"Ik wordt over een paar weken 18" "dat wordt een feest dan hè?"
"Hoeft niet hoor, ik ben al blij genoeg dat jullie mij toelieten op dat schip"
Jack maakt een wegwerp gebaar.
"Ik moet toegeven dat, toen ik je ontvoerde al eh... Leuk vond" zegt hij ongemakkelijk.
De blonde man gooide zijn glas om en draaide zich woest om.
Het was wél August.
Zwaar hijgend staart hij naar Jack die het niet helemaal schijnt te begrijpen.
"Hey, man, rustig" zegt hij en hij gebaart weer met een zwierig gebaar naar August.
"Wat is er?" Vraagt hij.
Jack kijkt naar mij en ziet de angst in mijn blik. Zijn mond maakt een geluidloze 'Oo"
En dan staat hij ook op.
"Dus... August, is het niet? Wat moet je" die laatste woorden zegt hij dreigend en ik zie August een beetje terugdeinzen. Ik sta ook op. "Achtervolg jij mij of zo?" Zeg ik en ik ga naast Jack staan.
"Nee, maar ik ben gewapend piraat!" Zegt hij en hij haalt een pistooltje uit zijn mantel.
Jack moet lachen. "Hij noemt mij piraat" zegt hij lachend tegen mij en ik lach onzeker mee.
"Heb je de verhalen niet gehoord, August? Hoe meedogenloos piraten zijn? Dat ze nergens voor terugdeinzen?
Ik heb gehoord wat je met Lotte hebt gedaan, August. Ik vind het nog bijzonder dat jij je überhaupt nog durft te vertonen bij mij en Lotte. Twee levensechte piraten."
August kijkt verward van mij naar Jack.
"Jij een piraat! Laat mij niet lachen!" Zegt hij recht in mijn gezicht.
Ik haal langzaam en goed zichtbaar mijn zwaard uit zijn schede.
"Wat moet dat daar!" Schreeuwt de barman, maar ik negeer hem. Hij durft toch niet bij mij in de buurt te komen.
Ik laat mijn zwaard in het licht schitteren en kijk August aan, zonder angst.
"Geen piraat?" Zeg ik en August laat zijn pistool zakken.
"Ik wil je geen kwaad doen, August, dus laat ons met rust."
Even lijkt het erop dat hij wilt gaan knikken en weglopen, maar dan richt hij zijn pistool op Jack en schiet.
Gelukkig is August geen goede schieter, want de kogel schiet scheef en dringt helemaal door in Jacks bovenarm.
Woedend haal ik met mijn zwaard uit naar August.
Ik steek zo snel dat hij moeilijk kan ontwijken en er klinkt misselijkmakende plof en een harde schreeuw.
Kronkelend van de pijn houd hij zijn bovenarm vast.
Aan Augusts haar trek ik hem mee naar buiten en ik schop hem naar buiten.
"Laat je niet meer zien, stuk verdriet!" Schreeuw ik en ik doe de deur dicht.