The black falcon (Dutch)

6

"Ik... Ach laat maar, ik had het kunnen weten" zeg ik en ik wil weglopen, maar hij houd mij weer tegen.
"Ik vroeg mij af waarom, ik zei geen nee" zegt hij en hoop borrelt weer in mij op.
"Het is... Het is August hij..." Ik kom niet uit mijn woorden.
Waarom zou ik ook aan hem vertellen dat ik verkracht ben? Ik ken hem maar een paar dagen en hij is een piraat.
"Je verloofde?" Vraagt hij en ik knik. "Ruzie?" Maar ik schud mijn hoofd.
"Je moet niet weggaan en er dan later spijt van krijgen hè" zegt hij maar ik schud mijn hoofd weer.
"Ik ben elke dag hierheen gegaan, élke dag, omdat ik er spijt van had dat ik niet bij jou ben gebleven.
August heeft mij... Verkracht... Oké, hij heeft mij verkracht en ...ik zal hier nooit spijt van krijgen." Zeg ik stotterend en tranen glijden weer over mijn wangen.
"Oké dan." Zegt hij en dit keer is hij degene die zijn armen om mij heen slaat.
"Maar we blijven hier wel nog een paar dagen, we moeten nog eten inkopen enzo..."
Ik knik, ik ben hier onwijs dankbaar voor.

De volgende dag wordt ik blij wakker. Ik heb overnacht in de herberg en vandaag ga ik het een en ander kopen, samen met de anderen.
Ik rek mij uit en schiet in mijn kleren. Gisteravond waren er gelukkig nog een paar winkeltjes open en heb ik nieuwe kleding gekocht, piratenkleding.
Ik zet mijn hoed op. Jack heeft mij wel gezegd dat ik uit het zicht moet blijven van de mensen van de koning.
Ze schijnen er niet eens over te twijfelen een piraat dood te schieten of gevangen te nemen.
Ik loop in een opperbest humeur naar beneden en eet wat.
Ik leg een paar goudstukken op de toonbank neer en loop daarna naar buiten.
Net heb ik besloten iets te doen, wat ik echt heel leuk vind.
Gisteravond heb ik een dolk gekregen en een klein pistooltje. Jack zei dat ik waarschijnlijk nog niet met een zwaard om zou kunnen gaan en had mij daarom dit gegeven.
Ik loop op mijn gemak door de stad naar Augusts huis en mensen kijken mij bang aan.
Hier kan ik wel aan wennen.
Eenmaal daar rent August naar mij toe, helemaal aangekleed in zijn trouw kostuum.
Ik ben helemaal vergeten dat het vandaag onze trouwdag was.
"Waar was je!"roept hij boos. "En wat heb je nou weer aan!"
"Ik kom wat geld ophalen" zeg ik zacht maar duidelijk verstaanbaar.
"Mijn vrienden hebben dat namelijk nodig"
August geeft mij een klap in mijn gezicht en ik hap naar adem.
Ik pak mijn pistool en richt hem op zijn voorhoofd. "Geen me nog één reden" zeg ik.
August is verstijfd van angst.
"Geef mij nu al het geld dat je in huis hebt." Zeg ik.
August strompelt verdwaasd weg. Ik weet dat bijna alles in een kluis ligt, maar er zal vast nog wel wat in huis zijn.
August komt terug met een grote tas vol muntstukken. "Nou, tot nooit meer ziens dan maar" zeg ik lachend en ik loop weg.
Als ik de deur achter mij dicht sla zie ik August nog steeds versuft in de gang staan en ik moet lachen.

Eenmaal bij de boot stelt Jack mij aan de andere piraten voor.
"Dit is Lotte" zegt hij en hij maakt een van zijn zwierige handgebaren. "Ze is nieuw hier en ik wil dat jullie haar met respect behandelen.
Ze zal mij gaan helpen met het kaartlezen..." Er klinkt wat gelach. ..." Want zoals jullie weten heb ik daar nog vaak problemen mee..."
De rest van de avond is erg gezellig. De piraten zijn allemaal heel vriendelijk en weten de raarste verhalen te vertellen over de eilanden die ze hebben bezocht.
Hoe kunnen mensen zo slecht denken over piraten?