The black falcon (Dutch)

7

De volgende dag varen we weg uit de haven en ik voel mij vrij.
Ik sta naast Jack en geniet van de wind door mijn haar.
"Hoe kwam je eigenlijk aan dat geld?" Vraagt Jack nieuwsgierig terwijl hij aan het roer draait. "O dat... Van mijn lieftallige verloofde" zeg ik met een grijns.
Misschien had ik achteraf toch maar moeten schieten, toen ik de kans had.
Jack moet lachen.
"Je bent natuurlijk nu deel van onze bemanning en iedereen hier kan zwaardvechten." Zegt hij en ik kijk hem afwachtend aan.
"Dus jij moet het ook leren.
Piraten staan bekend om hun meedogenloosheid en dat moeten we natuurlijk wel een beetje in stand houden."
"Ik wil het graag leren, hoor." Zeg ik en ik kijk op de kaart voor mij terwijl ik op zijn antwoord wacht.
"Mooi, dan beginnen we vanavond." Zegt hij.
"Waar gaan we heen?" Vraag ik terwijl ik de kaart bestudeer.
"Gewoon wat rond varen tot we een schip vinden met veel geld." Zegt hij. "Waarom hebben we deze dan?" Vraag ik en ik hou de kaart omhoog.
"Zodat we aan land kunnen gaan als ons eten op raakt"
"Dan ben ik dus eigenlijk niet nodig" zeg ik. "Nou... Mijn bemanning heeft veel vertrouwen in mij, behalve met kaartlezen, ik ben ooit helemaal de verkeerde kant op gevaren en toen waren er een aantal van ons gestorven aan de honger, maar de kaart was ook verkeerd, dus helemaal mijn schuld was het nou ook weer niet."
Zegt hij beschaamd. "Dus we hebben je wel degelijk nodig, alleen niet heel veel"
Ik zucht en leun achterover.
"Heb je niet een heel saai leven zo?" Vraag ik. "Nee, hoor." Zegt Jack en hij kijkt mij veelbetekenend aan.

Die avond, als iedereen aan het eten is pakt Jack een zwaard en geeft die aan mij.
Hij is lang, net als die van hem en hij heeft een rood met zwart handvat.
"Ooit eerder zwaard gevochten?" Vraagt hij en ik schud mijn hoofd.
"Nee, in de stad doen de meeste mannen dat niet eens."
Jack maakt een verbaasde indruk en zegt dan: "probeer mij maar te raken."
Ik aarzel even en spring dan op Jack af, maar die ontwijkt mij gemakkelijk.
Hij steekt ook toe en stopt het zwaard precies een paar centimeter voor mijn keel. "Dat was niet heel goed" zegt hij.
"Je moet het zwaard zo vast houden" hij doet het voor.
"Nog een keer." Zegt hij en hij ontwijkt mij weer makkelijk.
"Probeer ook op je houding te letten.
Probeer het nog eens" zegt hij en ik probeer het weer.
Aan het einde van de avond is het mee een keer gelukt om Jack te raken, maar net als hem stop ik een paar centimeter voor zijn borst.
"Goed zo" zegt hij. "Dat was denk ik wel genoeg voor vanavond, tot morgen" zegt hij en hij loopt weer weg.
"Tot morgen" mompel ik ook al kan hij het niet meer horen en ik loop naar mijn eigen kleine kamertje.

De volgende ochtend wordt ik wakker met spierpijn, maar dat probeer ik te negeren.
Ik kijk uit naar schepen, maar die dag komen we niemand tegen en die avond oefen ik weer met zwaardvechten.
Het lukt mij al een paar keer achter elkaar om Jack te raken en hij lijkt tevreden.
De volgende dag zijn er weer geen schepen en gaat het precies hetzelfde.
Ik heb die dag erna gelukkig geen spierpijn meer, wat betekent dat mijn lichaam er aan begint te wennen.
Ik begin al beter te worden in zwaardvechten en daar ben ik super trots op...
"Schip in zicht!" Roept iemand en ik kijk om mij heen.
In de verte vaart een klein schip.

Hey allemaal!
Ik ga vanaf vandaag proberen elke dag een nieuw hoofdstuk te uploaden!
Hoe vinden jullie het verhaal tot nu toe?
Votes, vragen etc. zijn altijd welkom!😉
X Luna