The black falcon (Dutch)

3

Als ik het trappertje op kom lopen kijkt hij mij aan, maar kijkt daarna weer de zee in.
Hij is de enige met dezelfde hoed op als ik.
Het is een tijd stil. "Ik zal je wat regeltjes uit leggen" zegt hij zonder zijn blik los te laten van de zee.
"Doe nooit iets wat ik, de kapitein, niet zint, of je wordt gekielhaald. Spreek mij dan ook niet tegen.
Heb respect voor mijn mannen en ik wil dat je dat irritante accent van je laat varen, want ik kan er echt niet tegen.
Als je een schip ziet, meld het bij mij, want we hebben dringend weer geld nodig.
Je moet ons niet in de weg lopen en na het vallen van de avond moet ik je niet meer zien, dan ga je maar naar je kamer of zo." Zegt hij en hij geeft een lichte draai aan het roer.
"En hoe heet je eigenlijk?" Wouw, dat vroeg die man zich nu pas af.
"Charlotte" zeg ik. "Oké Lotte, ik heet Jack, ik ben kapitein en de baas van dit schip, de Black Falcon."
Ik reageerde er niet op dat hij mij Lotte noemde en keek ook vooruit.
"Berend!" Roept hij plotseling en er komt een klein dik mannetje aan lopen.
"Lotte, dit is Berend en jij gaat hem helpen met het eten" zegt hij zonder weer op te kijken.
"En als ik hoor dat jij iets verkeerd doet of ons probeert te vergiftigen, dan kan je wachten op een uiterst pijnlijke dood" zegt hij. Hij kijkt mij nu wel doordringend aan.
Ik slik en loop met Berend mee.
We lopen naar een klein vertrek waar een lange houten tafel staat met allemaal niet bij elkaar passende stoelen.
"Schrob jij de tafel maar schoon en was de borden" zegt hij. Berend lijkt mij best wel aardig en hij glimlacht terwijl hij mij een doek aangeeft.
Ik begin met het schrobben van de tafel en tel ondertussen de stoelen.
Er staan er 14,dus er zullen wel ongeveer 14 mannen zijn hier.
Na het schrobben van de tafel verschoon ik de borden en bekers en til met veel moeite een vat met bier naar het vertrek.
Daarna beveelt Berend mij om in de keuken te blijven, een klein kamertje dat alles behalve schoon is.
Ik hoor gelach en geschraap van stoelen. "Blijf maar hier" zegt Berend. "Je bent de gevangene van de kapitein, dus je mag daar niet mee-eten." Zegt hij en hij geeft mij het kleinste bord met het minste eten, alleen maar restjes, natuurlijk.
Ik knik naar Berend en hij loopt weg naar het andere vertrek om ook te gaan eten.
Van wat ik tot nu toe had gezien, vond ik piraten best wel meevallen... Tenminste, de verhalen die ik had gehoord waren nog niet echt tot uiting gekomen.
Ik eet snel mijn eten op en doe de deur op een kier.
Er zitten allemaal piraten om de tafel heen. Ik doe de deur snel weer dicht en begin te ijsberen door de keuken. Wat nu?
Berend komt de keuken in en ziet dat ik klaar ben. Hij pakt mijn bord en gebaard dat ik kan gaan.
Ik knik dankbaar en loop via een andere deur naar buiten.
Het is schemerig buiten en het miezert een beetje. Ik hang over de reling en kijk voor mij uit.
Zal August echt losgeld betalen of zal hij mij hier gewoon laten stikken?
Waarschijnlijk dat eerste, maar ik hoop het laatste.
Op een een of andere manier wil ik hier blijven, ik heb toch niemand meer.
Ik zie Jack uit een van de deuren komen en naar de keuken lopen.
Ze willen mij hier vast niet houden.