The black falcon (Dutch)

21

Samen met Johanna loop ik naar de keuken.
Johanna trekt haar neus op als ze binnenkomt. "Is dit de keuken?" Vraagt ze vol ongeloof. De keuken is nog erger verwaarloosd dan eerst.
Ik knik en Johanna onderzoekt de kastjes, pakt een doek en begint alles schoon te maken. "Moet ik helpen?" Vraag ik maar Johanna zegt "dat hoeft niet hoor" en tweifelend loop ik weg.
Ik loop weer naar Jack en ga op mijn vaste plek bij de reling staan, terwijl ik met mijn ogen dicht geniet van de wind.
"ik dacht echt even dat we er geweest waren" zeg ik zonder mijn ogen open te doen.
"Ik ook" zucht Jack.
Ik voel twee handen op mijn armen en ik doe mijn ogen open.
Jack staat dicht voor mij. "Nu is het jou beurt weer om mij te redden" zeg ik glimlachend.
"Waar is die vrouw, die je hebt meegebracht?" Vraagt hij.
"Ze heet Johanna en ze was vroeger kokkin, dus ik heb haar de keuken laten zien" zegt ik.
Jack knikt en buigt zich voorover en geeft mij weer een lange, smachtende kus.
Iemand achter ons schraapt zijn keel en ik laat los.
Johanna staat grijzend naar mij en Jack te kijken. "Ik heb wat te eten klaar gemaakt" zegt ze en dan loopt ze weer weg.
Ik kijk Jack aan, pak zijn hand en loop samen met een paar andere mannen naar het vertrek waar we altijd eten.
Johanna heeft uiteindelijk een heerlijke maaltijd bereid en de meeste lijken haar wel te mogen.
Langzaam wordt het vertrek weer leeg en uiteindelijk blijven Johanna en ik over.
Al pratend help ik haar met de afwas en ze mag mijn vroegere kamer houden.
Die avond sta ik weer naast Jack die het schip bestuurd, met het tevreden gevoel dat ik toch nog iets goeds heb gedaan, ook al ben ik een piraat.

De volgende ochtend wordt ik wakker, maar heb ik totaal geen zin om op te staan.
Ik knipper met mijn ogen en zie dat Jack naast mij nog slaapt.
Zuchtend draai ik mij om, maar ik kan niet meer in slaap vallen.
Ik draai mij nog een keer om en zie dat Jack naar mij kijkt.
"Heb ik je wakker gemaakt?" Vraag ik, maar Jack schud zijn hoofd en geeft mij glimlachend een korte zoen.
"Nee hoor, schoonheid" zegt hij en ik bloos. Jack staat op en begint zich om te kleden.
Ik besef dat ik toch niet meer zal kunnen slapen en doe hetzelfde.
Even later lopen we teglijk naar buiten.
Het is zonnig en er staat heel veel wind. Jack loopt gelijk door naar het roer en ik loop mijn gebruikelijke route langs de keuken.
Johanna is weer bezig met schoonmaken en ik pak een stuk brood (dat wel een beetje oud is) uit de kast.
"Goedemorgen" zeg ik met mijn mond vol en Johanna moet lachen.
"Goedemorgen, Lotte "zegt ze en ik glimlach.
Ik loop weer naar buiten en ga weer tegen de reling staan naast Jack terwijl ik hem een stuk brood geef.
We kauwen in stilte, tot het op is.
Ik loop naar Jack toe en leg mijn hoofd op zijn schouder. Jack geeft een lichte draai aan het roer en het schip draait een beetje naar links.
Ik zucht. "Wat is er?" Vraagt Jack. "Niks" zeg ik. "Ik verveel mij gewoon een beetje"
"Nu al?" "Ja" zeg ik lachend.
Jack schud zijn hoofd en zucht. Hij geeft mij een kus op mijn voorhoofd en kijkt weer voor zich uit.
Die dag doe ik heel weinig. Ik sta bij Jack en probeer Johanna te helpen, maar die wijst al mijn hulp af.
Die avond ga ik vroeg naar bed. Ik val al snel in slaap, want op de een of andere manier ben ik toch moe.