REACHING THE CLIMAX (RTC BOOK 1) (Editing+Revising ~)

RTC-26

"You could not see her? Maybe she's gone somewhere......okay......just phone me if you have a news about her.....yes.....yes.....I want her out of the league.....if you find her bring her to jail........okay....thank you," Ian hangs up.

Sigurado naman na matapos ibigay sa akin yung thank you gift na yun, ay nakaalis na siya sa may hotel.

She got a good strategy on how she can destroy us. It's already clear to me, all she ever wanted is to make everything into end.

Well, now that I know what she planned, hindi na ako dapat pang matakot pa sa mga pinaplano niya. Hindi ko hahayaan na sirain niya lang ng ganun lang ang relasyon namin ni Ian.

At isa pa, ipaglalaban ko si Ian. Dahil ako, may karapatan ako sa kanya. At dapat sa akin lang ang karapatan na yun.

Kung gusto niya ng patas na laban, hindi ko siya uurungan. I know I became weak in a couple of times, but hindi na ngayon. I'm a fearless girl. Kung may plano siyang sirain ang lahat, then go for it, but she has to go after me.

Hindi lang dapat si Ian ang gumawa ng paraan para matapos na ang lahat ng ito. Kailangan pati din ako ay may gawing paraan para mabura siya sa landas naming dalawa.

Hindi lang siya, pati din ako.

"Baby, are you okay?" Hinawakan ni Ian yung kamay ko. Napatingin ako sa kanya. Serious.

Matapos ang lahat ng nangyari kanina sa may hotel, agad kaming umalis ni Ian, para hindi na kami masundan pa. At ngayon, we're heading to somewhere else.

Hindi ko muna inisip yung pinsan ko. Madami pang oras para puntahan siya. Alam ko she really wants to see me, but I guess this isn't the time. Mas may kailangan akong pagtuunan ng pansin.

At yun ay si Andrea.

"Sorry for what Andrea did to you, it's all my fault," pinisil niya yung kamay ko.

Napailing ako. "No, Ian, hindi mo kasalanan. Wala kang kasalanan," paliwanag ko sa kanya.

"She could kill you kapag nagkataon," he's worried about me. Ohmy loving baby. He's so concerned of me.

Kinuha ko din yung kamay niya at ipinalupot ko din yung isang kamay ko.

"Ssh. That won't happen. Remember you told me you will protect me? That she can't lay a hand over me,"

Napatango siya. Pero nakikita ko sa mga expression niya na malungkot at nag-aalala siya.

"Yes, she can't. And baby, I promise you, I won't let her go near to you, she'll go to hell sooner," then he kisses my hand.

Parang sa pagkakataon na ito, wala ng takot sa puso ko. Wala ng kahit ano, tanging ang pagmamahal ko lang sa taong ito ang nasa loob nito.

I won't let that Andrea touch me or my boyfriend.

"Baby, I will do anything to make that Andrea suffer, kung gusto niya kong kalabanin, hindi ko siya uurungan," I thought. "I won't let na ikaw lang ang gumawa ng paraan para matapos ito, gagawa din ako, I know you won't let me, pero I need to do this," patuloy ko.

"We're we heading now?" tanong ko. Matapos ang lahat feeling ko gusto ko muna sa isang matahimik at payapang lugar kung saan makakapag isip ng maayos.

"Are you sure you don't want to go to your cousin's anymore?" Ian.

Napailing ako. "Wag muna Ian, in this state, I can't let her see me like this. So problematic,"

"I understand. I'm sorry, Ales,"