Chapter 59:
One 'DAY' Alone.
**
[ Dayne Louise Dalvador's POV]
This is the third day of the Foundation Day halos di nauubsan ng tao dahil sa festival at dahil open ang school sa mga outsiders kaya naman mas lalong madaming tao.
Kadarating ko lang sa school wala naman talagang gagawin gusto ko lang talaga mag-gala napaka hassle kaya yung mabagot. Yung sila Lyod kasama si Lin haaaay! Buhay parang life =_____="
Habang naglalakad lakad ako sa festival may nakita akong babae na nakatayo sa labas ng stall ng mga otaku.
Mahaba ang buhok na naka ombré pula ang nasa ilalim na kulay ng buhok nya. Nakakulot pa iyon kaya ang astig ng buhok nya.
"Parang si Jannie.." Bulong ko sa sarili ko. Habang papalapit ako ng papalapit nagulat ako ng kumaway sya.
"Hi DAY! ^_____^v" sabi nya sakin.
Kaboses din ni Jannie sabi ko pa. =______= swerte neto! Pag di naging kami ulit ni Jannie sya gagawin kong substitute hehe.
"UYY DAY!" Bati nya ulit ang kulit na ah kaya hinarap ko sya.
"Ja..Jannie? O___O" tanong ko sakanya.
"Yup! Di mo ko nakilala?" Sabi nya sabay inilabas yung inosenteng feature nya.
"Nanibago lang ako sa buhok mo" sabi ko sabay hawak sa buhok nya.
"Ahh eto? Wala lang pinaglaruan ko kasi yung buhok ko okay lang ba?" Tanong pa nya.
"Oo naman bagay naman sayo eh" sbi ko say ngiti.
"Talaga? Mabuti naman. Dapat nga gugupitin ko yung buhok ko eh tipong bob cut pero naisip kong sayang yung buhok ko" sabi nya na ngiting ngiti.
Haaaay.
Gaano ko ba katagal inasam na ngitian niya ulit ako ng ganyan? Yung ngiting walang halong galit at walang halong bitterness.
I was happy seeing her actually forgiving me. :)
"Ikaw talaga nabored ka na naman no?" Sabi ko sakanya. Ganyan kasi sya kapag bored. Iba iba ang ginagawa.
Dahil nga sa kikay masyado si Jannie kapag wala syang magawa kung ano anong trip ang ginagawa niya sa sarili niya.
It's either mag nanail art sya, gugupitin nya yung buhok nya o kaya kukulayan ganyan yan pag may topak.
"Oo nga eh! Paano kasi nung nakaraan wala akong magawa kaya ayan diretsyo ako sa make-up room sa bahay tas humanap ng pang kulay di ko kasi mahanap yung gunting" proud pa nyang sabi.
Oo at mabuti nalang at hindi nya nahanap yung gunting dahil kung hindi sayang yung maganda nyang buhok. =____=
Minsan masama syang mabored.
"Are you alone?" Tanong ko bigla paano kanina pa sya nakatayo sa otaku store.
"Yeah" nagulat ako sa sagot nya. Bakit sya mag-isa asan yung buntot este manliligaw nya. Yuck,
"Bakit? Asan ba si Kris?" Tanong ko sakanya pero nagpout lang sya.
"May aasikasuhin daw eh" sabi nya ng nakapout. Oh! Great walang asungot. +_____+
BINABASA MO ANG
Ang Prinsesa Kong Eng-Eng (Editing)
Novela JuvenilHow would you find your way getting yourself on track when your heart aches and missing it's pieces? How would you fix the damage past have done? Can you still love? Can you take the risk to try? Or you would just make your heart chained and locked?
