İlk bölüme tahminimden fazla ilgi geldi. Kesinlikle beklemiyordum doğrusu. Teşekkür ederim hepinize. Herşey Değişti’yi silmeyi düşünüyorum. Aslında takip edenlerin sayısı artmıştı ama ne biliyim çok saçmalamaya başladım sanırım neyse kısa hikayeye dönüştürüp en kısa sürede final veririm.
Multimedia’ya Katani’i koydum :D Lola’yı hepiniz sevdiniz ama karakterler kafanızda iyice otursun.
Bölüm parçası var.
“Somurtmaktan vazgeçip dans et!” Katani’nin sesiyle kafamı telefonumdan kaldırıp yüzüne baktım. Buraya gelmemek için onlarca bahane uydurmuş olmama rağmen hiçbirine inanmayıp beni partiye getirmişti. Yetmemiş gibi ayakkabılarımdan birini ödünç istemişti. Tabii ki vermedim. Benim olan şeyler bende kalmalı. Cimri değilim.
Tekrar telefonuma döndüğümde elimden bir anda çekince ayağa kalktım. Ürküp bir adım geriye gitti. Ona gözlerimi devirdikten sonra içeriye göz attım. Sarhoş olmuş ergenler, Gözlerini üzerimde gezdiren birkaç azmış aptal ve bizim grup. Tekrar yerime oturdum. Bu defa Katani gözlerini devirdi. Oysa ayağa kalktığımda nasılda umutla bakıyordu. Aptal.
O sırada içeri giren bir gruba döndü bütün gözler. Bende ağzım açık içeri giren o esmer yakışıklı çocuğa bakıyordum. Kolumda sigara söndüren çocuk. İşte parti eğlenceli olmaya başlıyor. “onları tanımadığıma eminim ne işleri var burada” derken Katani onlara doğru yürüyordu. Onu kolundan tutup durdurdum.
“Eğlenmemi istiyorsan onları göndermeyeceksin” dedim önce anlamamış gözlerle baktı daha sonra onay verircesine kafasını sallayıp yanımdan uzaklaştı. Az önce kalktığım koltuğa ağır adımlarla ilerlerken tanıdık koku etrafımı sardı ardından bir çift kol belime dolandı.
YİNE!
“Teşekkür ederim” Bak sen sadist çocuk teşekkür etmeyi biliyor. Niye? Niye teşekkür ettiki şimdi anlamadım.
“Hm?” dedim soru sorarcasına belimdeki elleriyle beni kendine çevirdi. Tanrım direk gözlerimin içine bakmak zorunda mı ki? Ayrıca parfümü çok güzel kokuyor.
“Arkadaşına söylediklerini duydum. Mutlu olmanla bizim ne ilgimiz var bilmiyorum ama işime geliyor” dedi ve arkasını dönüp ilerlemeye başladı. Gitmek zorunda mısın ki. Sizin değil senin mutlu olmamla ilgin var aptal.
Koltuğa oturup iyice yayıldım. Nick gelene kadar oldukça mutluydum aslında. Bu çocuk beni iki dakika yalnız bırakamaz mı gerçekten. “Bebeğim o çocuk kimdi?” dedi esmer çocuğu göstererek. Az önce ellerini belime dolamıştı ama şimdi kucağında bir kız oturuyordu. Ne bekliyordum sanki.
“Sanane” diyip koltuktan hızla kalktım. Katani’yi kendi odasında çocuğun biriyle yiyişirken buldum. Odaya bir anda girince paniklemişti. Açıklama yapmaya çalışıyordu. Elimi cebine sokup telefonumu aldım. “ne halt yediğin umrumda değil” diyip odadan çıktım.
Kendimi evden de dışarı atınca Katani ile evlerimizin yakın olmasına şükür ederek ağır adımlarla evime ilerledim. Eve gelince odama çıkıp kendimi yatağa bıraktım. Küçükkende böyleydi bu. Ne zaman bir şeylerden kaçmak istesem odama girip kendimi yatağa atar sonrada tavanı izlerdim. Odamın karanlığına saklanırdım. Küçükken babam annemi döverdi. Annemin çığlıklarını duymamak için son ses müzik açıp tavanı izlerdim. Annemin lanet aşkı babamdan boşanmasına engel oluyordu.
Yataktan sürüne sürüne çıkıp banyoya ilerledim. Küveti ılık suyla doldurduktan sonra üzerimdekileri çıkarıp sıcağın vücuduma işlemesine izin verdim. İyi hissettiriyordu. İki gündür tanıdığım birini niye kıskandığımı anlayamıyordum. İlk görüşte aşka hatta aşka inancı olmayan biriyim. Aşk, aşk, aşk sahi ne boka yarıyor?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lol ☯
General FictionLola Morgan ve onun sıkıcılığın sınırlarını zorlayan hayatına merhaba deyin.