Lol ☯

LOL -13- Salvador Manson.

Merhabaaaaaaağğ :D bölüm sadistciğimin anlatımından :P Multimediaya bakın ayrıca bölüm parçasınıda dinleyin ki şey olsun yani neyse keyifli okumalar..

“Uyan artık! Okula gecikiyorum bak kendim giderim görürsün” Sasha bilmem kaçıncı uyarısını yaparken yatakta doğruldum.  Sasha ailem öldürüldükten sonra onlardan bana kalan tek şeydi. Resmi olarak kardeş değildik. Soran olunca üvey kardeşiz diyorduk fakat değildik. Ailem arabayla ona çarptığında onu tanımışlar zaten onunda ailesi yokmuş sokaklarda yatıp kalkan bir kız işte. Bizimkilerde bunu eve getirip büyüttüler. Bende her zaman kardeşim gibi sevip kollamışımdır sarışını.

Sasha kazayı çekiyor sanki. Ne zaman dışarı tek başına çıksa başına bir şey mutlaka geliyor. Bu yüzden onu okula götürüyorum dönüşte servisle geliyor. Neymiş onu bu kadar sıkarsam evden kaçarmış zaten alışıkmış sokakta yatmaya falan filan.

Yataktan çıkıp Sasha’nın saçlarını karıştırdıktan sonra banyoya ilerleyip rutin işleri hallettim. Banyodan çıkıp üzerime bir şeyler geçirdikten sonra aşağıya indim. Bu evde bana ailemden kalmıştı. Şansıma onlar öldüğünde on dokuz yaşındaydım ve yurt gibi sama şeylerle uğraşmak zorunda kalmamıştım.

Sasha dış kapıya yaslanmış homudanıp duruyordu. Sırıtarak ona baktım. Beni fark ettiğinde yaslandığı yerden uzaklaşıp “ne gülüyorsun be! Hadisene! Her gün hergün aynı şey bak yine senin yüzünden azar işitirs-“ derken sözünü kestim.

“Kızım bir sus. Daha var saatine” dedikten sonra mutfağa ilerledim. Arkamdan hızlı hızlı gelip önüme geçti. Elini göğsüme koyup “Dalga mı geçiyorsun? Geciktim diyorum sende kahvaltı mı yapacaksın?” dediğinde gözlerimi devirdim. Bu sıralar Lola ile fazla ile takılıyor olmalıyım.

“Aynen öyle yapacağım kardeşim” dedikten sonra göğsümdeki elini ittirip mutfağa girdim. Sol ayağını düzenli olarak yere vurmaya başladığında sinirlendiğini anlamıştım. Sinirlendiğinde bunu sürekli yapıyordu.

Buz dolabını açıp ayak üstü bir şeyler atıştırdım. Onun için bu kadar erken kalkıyordum ama bu ona yetmiyordu işte. Ah kızlar!

Mutfaktan çıkıp ayakkabılarımı giyerken Sasha da beni izliyordu. Kapıyı açıp siyah mercedese doğru ilerledim. Sasha daha hızlı davranıp hemen arabaya bindi. Sırıtarak bende sürücü koltğuna geçtikten sonra ceketimin cebinden hiç çıkarmadağım sigaramı buldum. Kutudan bir tane çıkardıktan sonra yakıp dudaklarıma götürdüm. Sasha hala sinirle beni izliyordu. Ona aldırmadan sigaramı bir kez daha içime çektikten sonra camı açtım.

“Aptal mısın ya sen? Hava buz gibi. Kapat şu camı” diye carladı arkamdan. Sinirle ona döndüm. Aptal? Vay canına.

“Ö-özür dilerim. Ben öyle demek istemedim abi.” Dediğinde oldukça korkmuş görünüyordu. Koltuğuna iyice sinerken gözlerime bakmamaya çalışıyordu. Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

Sigaramı camdan dışarı atıp camı kapattıktan sonra arabayı çalıştırdım. Derin bir nefes verdiğinde oldukça rahatlamış görünüyordu. Dikiz aynasından ona baktığıma fark ettiğinde tekrar koltuğuna sindi. Küçük aptal.

Okulun önüne geldiğimizde her zamanki gibi heyecanla arabadan indi. Okul bahçesindeki birkaç göz bize dönmüştü bile.  Ergenler. Tabii aralarında güzel kızlar vardı ama hepsi çocuk gibi davranıyordu. Lola öyle değildi. İyiki.

Sasha arabanın arkasından dolanıp yanıma geldiği sırada gözüm Lola’ya takıldı. Scott denen piçle konuşuyordu. Onun hakkındaki gerçekleri bilse ona yinede yakın davranırmıydı acaba? Ki ona kesinlikle ondan bahsetmeyi düşünmüyorum. İkiside kısa bir kahkaha attıklarında sinirlenmiştim. Çok fazla sinirlenmiştim.