HOOFDSTUK 5

4K 248 8
                                    

Ik wacht op de gruwelijke pijn van mijn dood... Maar die komt niet.

Verbaasd open ik mijn ogen en zie de panter op een omgevallen boomstam zitten met kalme ogen. Van verbazing valt mijn kaak lichtjes open.

Doe je mond dicht je vangt vliegen.

Een schok schiet door mijn lichaam wanneer ik de vrouwelijke stem hoor en ik kijk om me heen, maar ik zie geen mens. Mijn hoofd draait weer terug naar de panter. Natuurlijk was de panter het niet idioot! Dieren kunnen niet praten.

De meeste dieren niet nee, maar beschermdieren zoals ik wel.

Zegt de stem weer en nog steeds is er niemand te zien. Kan het echt zijn? Heeft de panter zonet mijn gedachten gelezen en ze beantwoord?

Yep, dat is precies wat ik gedaan heb.

Ik staar haar nu met wijd geopende ogen aan.

Wil je alsjeblieft niet zo staren May.

"Hoe weet je mijn naam?" durf ik te vragen nu ik eindelijk besef dat dit geen droom is, of een nachtmerrie.

Ik verwacht maar half een antwoord omdat de mogelijkheid dat ik gek ben nog steeds logischer is dan dat dit echt is. Toch wordt mijn vraag beantwoord:

Zoals ik al zei, ik ben je beschermdier. Dat houdt dus in dat ik je moet beschermen. Om dat goed te kunnen doen ben ik een aantal keer deze dagen je hoofd binnengeslopen en ik ben veel meer te weten gekomen dan je naam.

Onbewust bloos ik bij die laatste woorden. Welke van mijn geheimen zijn ontdekt?

Veel.

Ik dacht dat dieren niet konden grijnzen, maar deze deed het toch.

"Dagen?"

Ik volg je al een tijdje.

"Dus... Jij bent mijn beschermdier en je kan praten?" vraag ik terwijl ik overeind kom.

Ja, ik ben Hyacinthinum, maar zeg maar Hya.

"Oké Hya. Als jij mijn beschermdier bent waarom heb je me dan nagejaagd en trok je me uit die boom?" zeg ik terwijl ik over mijn pijnlijke schouder wrijf.

Ik kon geen gesprek met je voeren als zij erbij zouden zijn en ik trok je uit die boom omdat als je verder was geklommen die boom was geknakt door je gewicht want als je naar de stam kijkt zie je dat die totaal verwoest is.

Ik kijk naar de stam en zie dat die inderdaad half is opgevreten door termieten.

"Ow"

387 woorden
Jeeeeej eindelijk dit hoofdstuk overnieuw geschreven. Deze keer ook op Keep. Hij is wel een beetje kort(best wel heel kort), maar ik ben al klaar met het volgende stukje.
See ya!
Eef
Vote (-:
Comment(-:
Follow (-:
Share(-:

Gifted✔ Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu