Gifted✔

HOOFDSTUK 14

Ik blijf herinneringen zien: Toen ik voor het eerst naar de middelbare ging, die keer dat ik van me fiets af was gevallen, mijn zestiende verjaardag en de keer dat ik Hya voor het eerst zag.

Haar soepele lichaam dat daar stond, de vlammen die haar pikzwarte pels lieten glanzen en natuurlijk haar felle paarse ogen die op mij gericht waren.

Volgens de herinnering was dit het moment dat ze zich afzette om me te achtervolgen, maar de panter doet dit niet en ik hoor haar felle stem in mijn hoofd weerklinken.

May! Focus! Laat je niet mee voeren door je herinneringen! Denk aan de toekomst!

Hya vervaagt alweer en terwijl ik nadenk over haar woorden verschijnt de volgende herinnering al. Ik wil me weer laten wegzakken in dat heerlijke dromerige gevoel, maar Hya's woorden weerhouden me hiervan. Ik focus op wat we zo gaan doen: we gaan de raad bezoeken.

Deze gedachte zorgt ervoor dat mijn hoofd vol loopt met scenario's van hoe het zou kunnen gaan. Dit is vast wat Hya bedoelde, want mijn herinneringen vervagen nu volledig en mijn geest word meegevoerd met een stroming.

Langzaamaan voel ik mijn zintuigen terugkomen en kan ik mijn spieren weer aanspannen. Ik voel dat het zachte tapijt van mijn kamer verdwenen is en dat het is vervangen door een koude houten vloer.

Ik knipper versuft met mijn ogen en neem mijn omgeving in me op: vanuit mijn positie op de grond zijn het eerste wat ik zie de grote kroonluchters aan het plafond. Ze zijn erg ouderwets, want er zitten nog steeds kaarshouders op, maar daar zitten geen kaarsen in maar gewone lampjes.

Ik krabbel overeind en zie dat ik midden in een lange hal sta. Net als de vloer zijn de muren van hout en om de tien meter zit ook een houten deur. Dit is zeker niet mijn kamer!

Het is dus gelukt! Ik ben geteleporteerd!

Ja, inderdaad

zegt Hya die uit het niets verschijnt. Oh, wacht zei ik dat nou hardop?! Oeps...

Kom, dan gaan we naar de raad

We lopen door de lange gang heen naar het einde dat in zicht komt. Deze deur is anders dan de simpelere houten exemplaren. Op de randen zit sierlijk houtwerk en de verf die langzaam aan het vervagen is laat taferelen uit een oud vergeten tijdperk zien.

Op de deur staat in het midden van 'Ad Tabulam' Ik weet dat het Latijn is, maar ik zou niet weten wat het betekent.

Met een trillende hand duw ik de deur naar beneden en aanschouw:

de raad

426 woorden
Een vroeg hoofdstukje😉
Grtsssss
Eef
Votecommentreadfollowsharereadinglist?