Gifted✔

HOOFDSTUK 23

De raven zijn pikzwart, overal. Hun poten, snavels en zelfs hun ogen! Deze dieren zijn niet natuurlijk. Dat weet ik zeker. Ze voorspellen geen goeds. Dat weet ik ook zeker.

Ik staar naar de glanzende veren die eruit zien alsof ze iemands arm eraf kunnen snijden en hun puntige snavels waar ik niet bij in de buurt wil komen.

De raven jagen me angst aan. Een oude oerangst van onze voorouderen die dagelijks moesten vechten voor hun leven. Nu is het mijn beurt.

Een paniekerig gehinnik van Rory doorsnijdt de lucht en wekt me uit mijn trans. Ik zie dat Lara en Nora samenwerken als een geoliede machine. Alsof ze dit al meerdere keren hebben gedaan. Ze bewerken de raven met de kracht die ze al hadden opgeroepen en in een poging om te helpen stuur ik de hardste wind die ik maar kan oproepen op de raven af.

Onze beschermdieren cirkelen om ons heen voor bescherming. Hun spieren zijn gespannen, klaar voor de aanval. Eerst zagen ze er nog lief en knuffelig uit, maar nu zijn het vechters en ik weet zeker dat ze zullen vechten tot het einde, voor ons.

De raven worden teruggeduwd, maar ze zijn nog lang niet verslagen. Ze vormen opnieuw een groep en splitsen die dan in tweeën. Ze vallen ons nu van twee kanten aan en ik ben genoodzaakt om nu ook een tweede element aan te roepen. Elektriciteit, want dat heb ik al eerder gebruikt.

De raven worden geraakt door hoge volt en storten schokkend neer.

Nog meer elementen voegen zich bij de aanval en ik draai me snel om om te zien dat de rest zich bij ons heeft gevoegd.

De raven kunnen niet op tegen zoveel begaafden en trekken zich verslagen terug.

Als het gevaar geweken is laat ik me op het gras neervallen. Ik had dood kunnen zijn... Ik had dood kunnen zijn... Ik had dood... In mijn hoofd is een storm aan de gang van vragen, adrenaline, angst...

Lara komt naast me liggen.

"Wat was dat Lara?!"

Ze zucht diep en kijkt me met een ernstige blik aan "Dat waren de zwarte raven, de handlangers van Proditor."

Haar antwoord verward me alleen maar meer. Wie is Proditor?

"Wie is Proditor?"

"Dat is niet zijn echte naam, maar Latijn. Het betekent verrader. Zijn echte naam is Valon. Hij was ooit een lid van de raad der elementen. Zijn element was lucht en hij heeft altijd al een sterke connectie gehad met vogels. Zijn beschermdier was dan ook een raaf."

"Was?" Vraag ik.

"Zijn raaf is omgekomen door de gaven van Noah (A/N van vuur) Hij was er kapot van en gaf Noah de schuld, maar die kon er niets aan doen: de raaf was de trainingsruimte ineens binnen komen vliegen. Aya hielp hem met het verlies, maar hij bleef leven in de duisternis van rouw. Toch zag hij een lichtpuntje. Dat was Aya. Door haar goede zorgen was hij verliefd geworden. Alleen de leden van de raad moeten zich bezighouden met orde houden niet met liefde dus hij vroeg haar te kiezen tussen hem en de raad. Ze koos voor de raad. Dat heeft hem over het randje gedreven en nu strijd hij tegen de raad."

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

Ik lig in bed. Mijn hoofd zit vol met gedachten. In elk hoekje van mijn brein wacht een andere hysterische stem op me:

'Je had hier niet moeten komen! Het is gevaarlijk!'

Ik kan geen rust vinden en al helemaal geen slaap. Ik moet me ontspannen, maar hoe is dat ooit mogelijk met deze koppijn door al die schreeuwende stemmen in mijn hoofd? Ik knijp mijn ogen dicht en probeer ze weg te duwen, te ontwijken. De stemmen drijven me tot waanzin, maar misschien is dat al gebeurd omdat ik stemmen in mijn hoofd hoor.

'Dit was een foute keus! Je bent dom geweest! Proditor zal je...'

Ik zink verder weg in mijn geest om te verstoppen en ineens stopt het.

Ik blink verward met mijn ogen en merk dan dat ik niet meer in bed lig. Ik zit op de oever van het meer. De takken hangen als een beschermend schild om me heen, hun blaadjes glanzen in het maanlicht. Het is volle maan. Ik kijk betoverd naar de zilveren bol die veel groter dan normaal is. Er zijn hier geen pikzwarte raven, geen schreeuwende stemmen, gewoon helemaal niks slechts!

Hier kan ik me ontspannen, doen wat ik wil en nadenken. Diep nadenken over alles, zonder dat schreeuwende stemmen de overhand nemen.

Maar het fijne is juist dat ik helemaal niet over Proditor hóéf na te denken. Mijn geest staat ook open voor leukere onderwerpen zoals de lessen.

Ze waren allemaal geweldig, veel beter dan geschiedenis en Nederlands. Misschien zijn die twee belangrijk in de mensen wereld, maar hier heb je er niets aan. De kinderen die net als ik getraind worden door de raad krijgen levenslang betaalt door de raad, zolang ze maar oproepbaar zijn bij conflicten en andere problemen. We worden dus eigenlijk de begaafde politie. Waar de raad al het geld vandaan haalt? Geen idee.

Ook het gevoel van gavegebruik is geweldig. De tintelende energie, de vreugde en alle dingen die je ermee kan bereiken zijn gewoon WOW.

Ik weet nu dat die stemmetjes het fout hadden. Dit was een goede keuze, want ik voel me hier goed, zonder raven en met!

894 woorden

Votefollowshareviewcommentreadinglist?

Grtsssss
Eef