Haram Sevda.. (Düzenleniyor)

Bazı acılar AŞK'tan Ağır..

Yoksa tahmin ettiğim şey miydi? Sırama oturdum. Yanımdaki sıra boştu. Kendimi çok yalnız hissediyordum. Neden gelmemişti ki acaba? Yoksa başına birşey mi gelmişti ? Eve gidinceye kadar onu düşünmüştüm. Telefonum sessizdeydi. Çok yorulmuştum ve rahatsız edilmek istemediğim için sessize almıştım. Uyandığımda saate bakmak için telefonu elime aldım. 30 cevapsız arama ve 1 mesaj vardı. Çok şaşkındım kim olabilirdi ki beni bu kadar arayan.. Mesajı açtım. Emreden di.. "Artık tamamen yalnızım.." yazıyordu.

Gözlerimden yaşlar istemsizce süzülürken yazdığı şeyi anlayamamıştım. Daha çok küçükken babası Emre ve Annesini terk edip gitmişti zaten.

Belkide bana tutunmaya çalışırken bilmeden bende kırmıştım onu. Kalbimdeki sese dayanamayıp Emreyi aramaya karar vermiştim. Telefonu kapalıydı. İçimde nedenini bilmediğim bir sıkıntı vardı. Emre beni neden bu kadar çok aramıştı ki? Kafamdan geçen sorular içimi kemiriyordu.

EMRE'DEN....

Bir insanın hayatı bir gün içinde nasıl başına yıkılabilir? "Benim yıkıldı."
Hemde bütün dünyam. Öncesinde kalbimi titreten tek kız beni reddetmişti.. Oysa ben onunla Aşk'ı harama sokmadan yaşamak istiyordum. "Seven sevdiğini harama götürür mü zaten?"

Daha onun acısını atlatamamışken hayatın bana hazırladığı acı süprizle karşılaştım. Eve gelmiştim. Annem salondaki masada uyuyakalmıştı. Mutfağa su içmek için gitmiştim. Anneme züleyhamı anlatacaktım. Suyumu içtikten sonra annemin yanağına bir öpücük kondurduğumda teninin soğukluğu bu uykunun ÖLÜM uykusu olma ihtimalini aklıma getirmişti. Anneme defalarca seslendim. Her seferinde Can Parem diye cevap veren annemden hiç ses çıkmıyordu.. Artık Annem yoktu.. Ne yapacağımı bilemedim. Aklıma gelen ilk şey züleyhayı aramaktı. Aramıştım ama hiçbirine cevap vermemişti. Anladım.. Bu acıylada yalnız yüzleşmem gerekiyordu.. Telefonu duvara doğru fırlatmıştım. Gözlerimde ki yaşları durduramıyordum. Nefes alamıyordum. Son kez Anneme sarılmak için ayağa kalktığımda elinin altında "Canım Oğlum" diye başlayan bir mektup gördüm.

O zaman anladım ki Aşktan daha büyük acılar da varmış...

-GİDİŞAT NASIL SİZCE? DÜŞÜNCELERİNİZİ MERAK EDİYORUM.. :)