Haram Sevda.. (Düzenleniyor)

SENDEN NEFRET EDİYORUM ZÜLEYHA!

Tam Emre'yi uyandırmak için uzanmıştı ki arkadan gelen sesten dolayı sustu.

Yusuf: "Senin yerinde olsam onu uyandırmazdım. "

Burak şaşkındı ve korkuyordu da.. Şimdi ne yapacaktı? Emrenin bir an önce uyanması gerekiyordu.

Burak:"Ne yapayım peki ne istiyorsun benden?"

Yusuf: "Merak etme size zarar vermiycem hiç korkmayın benim derdim kendimle.."

Burak:"Bak kardeşim sakin ol. İnan ki geçecek şimdi iyi düşünemiyorsun sen ondan böyle oluyor bırak o elindekini güzelce konuşalım olmaz mı?"

Yusuf: "Neyi konuşalım? Bir tarafta birbirini seven iki kişi bir tarafta salak gibi araya giren ben. Neyi konuşalım şimdi sen söyle?"

Burak düşünemiyordu. Emrenin yatağının kenarında oturuyordu.

Yusufun aklındaki şey çok farklı birşeydi. Planları vardı. Bunun hesabını Züleyhaya sormalıydı. Ve sakin olmak zorundaydı. Elindeki bıçağı sakince yerine koydu. Elini ve yüzünü yıkadıktan sonra Burağa kendini iyi hissettiğine inandırmıştı.

Sabah olduğunda Züleyha Yusufa görüşmek istediği için bir mesaj atmıştı. Şimdi sıra Yusuftaydı. Ne planı vardı ki kafasında..

Saat buluşma vaktiydi. Züleyha tüm güzelliğiyle buluşma yerine gitmiş ciddi bir yüz ifadesiyle Yusufu bekliyordu. Uzaktan gelen bir sima tanıdık geliyordu ama Yusuf olduğuna inanamıyordu.

Yusuf takım elbisesini gitmiş en güzel haliyle Züleyhanın yanındaydı.

Yusuf:"Özür Dilerim. Çok beklemedin değil mi?"

Züleyha şaşkın bakışlarıyla ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Züleyha:"Yok. Bende yeni geldim zaten beklemedim hiç. Şey yanlış anlama ama bugün senin için özel bir gün falan mı?"

Yusuf:" Şey... Evet. Bugün sevdiğim kızla çok güzel vakit geçireceğim."

Züleyha sadece konuşmak için gelmiş olsa da Yusufun planlarından haberi yoktu.

Züleyha:"Şey.. Ben seninle bir konuyu konuşmam gerekiyor. Sonrada gitmem gerek."

Yusuf sert bakışlarıyla Züleyhayı korkutuyordu.

Yusuf:" Daha yeni geldin hiçbir yere bırakmam. Hem öyle kolay kolayda kurtulamazsın benden."

Züleyha tedirgin olmuştu.Ama çokta belli etmek istemiyordu.

Züleyha:"Anlamadım. Nasıl kurtulamazsın?"

Yusuf:"Korkma canııım. Şaka yapıyorum ben. Şey Yeni bir ev kiraladım eşyalarımın hepsini oraya taşıdım. Cüzdanım orada kalmış beraber gidelim alalım sonra konuşalım olmaz mı?"

Züleyha:"Sen al gel. Ben bekliyorum seni. "

Yusuf:" Hayır canıım. Sana süprizim var anla işte hem çok uzakta değil buralarda.."

Züleyha: "Peki. Ama çabucak halledelim işini olur mu?"

Yusuf:"Hay hay efendim. Haydi gidelim."

Züleyhanın içinde kötü bir his vardı ve korkuyordu. Telefonunu çıkartıp Emreye haber verecekti ki Yusuf telefonu elinden çekti.

Evin kapısına gelmişlerdi.

Züleyha:"Telefonumuda aldın. Bak şuan seninle ilgileniyorum cüzdanını al da gel."

Yusuf içeri girer gibi yapıp bir anda evin önünde duran Züleyhayı kucaklamış evin içerisine atmıştı.

Züleyha şoktaydı. Evin içi bomboş sadece bir yatak ve askıda ki gelinlik vardı.