Acı Veda

1.2K 86 21
                                    

Ben hep yanında olacağım!

Züleyha Yusufun acınası bakışlarının üstünde olduğunu hisseder gibiydi.

Züleyha: "Acıyorsun değil mi bana? O acınası bakışlarını görebiliyorum.Git! Hemen git burdan ! Sana ve acınası duygularına ihtiyacım yok benim.!"

Yusuf neye uğradığını şaşırmıştı. O hep bir yanı eksik büyüyen biriydi. Üzüldüğü konu ortak duyguların olmasıydı. Acıma ve acınası bakışlar değil..

Yusuf: "Ne acımasından bahsediyorsun. Aynı şeyler olmasada ortak yaşanmış duygular var sen şu an üzgünsün seni anlıyorum. Ama ben h..."

Yusuf daha cümlesini bitirememişti ki Züleyha ağır sözleriyle araya girdi.

Züleyha: "Sen beni anlıyorsun öyle mi? Beni kimse anlayamaz tamam mı sen ne sanıyorsun ki kendini seni anlıyorum diyorsun! "

Cümlesini kesen Şengül daha fazla devam etmesini istemedi. Yusufun daha fazla kırılmasına izin veremezdi.

Şengül: "Ee. Şey.. Yusuf sen git istersen Züleyha iyi değil ondan böyle şeyler söylüyor yoksa o böyle birşey asla yapmaz."

Yusuf Züleyhaya kızmıyordu.Çünkü acısı daha çok tazeydi. Ona cevap vermek daha fazla yıpranmasına ve üzülmesine sebep olurdu. Şengüle kafasını sallayarak" Ben gidiyorum bir ihtiyaç olursa mutlaka arayın beni." Diyerek Şengüle numarasının yazılı olduğu kağıdı uzattı.

ACI YOLCULUK..

"ELVEDA BABA.."

Züleyha babasının ölüm haberini aldıktan sonra onu hiç görememişti. Buna hazır mıydı? Bilmiyordu. Ama içinde büyük bir yangın olduğu kesindi. Canından can alıyorlardı sanki. Feryat figan ağlamak onda yoktu. Fakat içi yangın yeriydi. Alev Alev yanan içi yüzünde sessizlik ve sakinliğe sebep olmuştu. Babası yıkanmadan önce morgta onu bekliyordu. Son bir kez görecekti babasını..

"Ne acıdır değil mi? Babası ile oynayan onu hayatının tek erkeği yapan güvendiği tek liman olan en yakın sevgilinin olmaması.."

Rabbim kimseye bu acıyı yaşatmasın.

(Âmin.)

Züleyha morga gelmişti. Şengül yanındayıdı. Görevliler sadece yakını olan kişiyi alıyordu.Koridora doğru ilerlemişlerdi. Soğuk duvarlar ve sessizliğin sesiydi ora.. Şengül oturmuştu. Görevliler Züleyhayı babasına götürüyorlardı. Züleyha sessiz sessiz etrafına bakıyor morgun soğukluğunu iliklerine kadar hissediyordu. İçi titriyordu adeta..

Sonunda gelmişlerdi. Züleyhanın attığı her adım onu daha çok yoruyor,üzüyordu..

Züleyha içeri girdi görevli açmıştı kapıyı...

Babasının bedeni yavaş yavaş çıkıyordu o soğukluğun içinden..

Bembeyaz bir örtü vardı üzerinde..

Züleyha donuktu. Büyük bir zorlukla yutkunuyordu. Babasının yüzünü açmışlardı.

Züleyha babasını o an öyle görünce içindeki düğüm kopmuştu sanki. Babasının yüzüne elleriyle dokunuyordu.

Soğuk ve sessizdi...

Züleyha bir kere daha yutkunarak devam etti..

"Babam.. Benim hayatımın en değerli varlığı.. Seni.. seni çok seviyorum Baba.. Her zaman yanımdaydın sen benim. Hiç gitmeni... Beni bırakmanı hiç istemezdim baba... Şimdi ben kime güveneceğim.. Şimdi ben kiminle her pazar günleri yaptığımız gibi pamuk şekeri yiyip dondurmalar alıp gezeceğim.. Baba.. Sen benim hayatımda ki tek Sevgilimdin. Bırakma beni ne olur.. Bak burdayım ben..Geldim yanındayım.. Baba.. Ellerin,yüzün..çok soğuk.. üşümüyor musun hiç? Ben sana söz veriyorum baba. Her zaman hayırlı bir evlat olacağım sana.Asla arkandan kötü sözler duyurmayacağım sana.. Seni.. Sen.. Seni çok seviyorum Baba..."

Diyerek daha fazla dayanamamış babasının soğuk göğüsüne başını koymuş ağlıyordu.

Canı çok yanıyordu.Babasını çok özleyecekti.

"Ben şimdi kimin göğüsüne yatacağım baba.. Kimin omzunda ağlayacağım.. Beni senin kadar kim sever ki baba.."

Diyerek ağlayan gözlerle söylüyordu..

Babasının o soğuk tenine sıcak gözyaşları akıyordu..

Morgtaki görevli Züleyhanın yanına gelmişti.

Görevli: "Bu kadar yeterli ona son kez bakıp çıkabilirsiniz."

Züleyha başını kaldırmış babasına son kez bakıyordu.

Çıkmadan önce arkasını dönüp

Elveda Baba.. Seni çok özleyeceğim...

Kapıdan çıkmıştı. Ağlıyordu.. Evet.. Uzun süredir haykırarak ağlamamıştı hiç. Acısı çok zor geliyordu ona.. Kapıdan çıkmasıyla gözleri yaşlı ağlayan biri vardı karşısında.. O da ağlıyordu.. Çok üzgündü.. Züleyhayı görür görmez ona sımsıkı sarılmıştı..

Kimdi ki o ? ...

Yeni bölümü inşallah çabuk atacağım. Rabbim hepinizden razı olsun. Selam ve Dua ile...

Haram Sevda.. (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin