Haram Sevda.. (Düzenleniyor)

KALDIĞI YERDEN DEVAM MI?

Hastanın kalbi durdu.!

Evet.. Bu duyduğum sözü keşke hiç duymamış olsaydım.

Duyduğum gibi bayılmıştım. Uyandığımda karşımda Şengül Burak ve Mehmetle Yusuf vardı.

Yusuf: " Durumu nasıl iyi mi?"

Burak: "Gerçekten bu kadar umrunda mı ? Yoksa dalga mı geçiyorsun."

Yusuf: "Dalga geçer bir halim mi var bu kadar gaddar değilim."

Züleyha sayıklıyordu..

"Allahım! Ne olur ona birşey olmasın. Ben.. ben onsuz.."

Şengül: "Kardeşim.. uyan! "

Züleyha ayılıyordu. Kalktığı gibi sorduğu soru Emre olmuştu.

Züleyha: "Emre.. Emrem nasıl?"

Yusuf: "Muhteşem belalın amelyatta."

Züleyha: "Nesi var ne oldu da böyle oldu. Allahım hep benim yüzümden"

diyerek ağlıyordu. Hemde hıçkıra hıçkıra.. Her damla kalbinde açılan yaraya tuz basar gibi yakıyordu onu.

Ve anlamıştı artık onu gerçekten unutamadığını..

Onu deli gibi sevdiğini..

Sevda bu.. Unutulur mu hiç öyle?

OLAYDAN ÖNCE...

Züleyha Yusufun sözlerini kaldıramamıştı. Ve Emreye mehmeti sürekli rahatsız ettiği için çok kızgındı. Karşısına çıksa hiç düşünmeden ağzına geleni sayacak kadar..

Emre ise dalgın ve yorgun bir şekilde yürüyordu.. Aklında Züleyhanın sözleri vardı.

Züleyhanın onu affetmeyeceğini biliyordu.

Dalgın,yorgun ve gözü yaşlı Emre...

Züleyhanın sözleri çok ağır gelmişti. Kaldıramıyordu artık. Onsuz olmak istemiyordu.

Ama Züleyhanın yanında Mehmeti yusufu görmüştü. Mutluydu o aralar gülüyordu onlara..

Benden ise nefret ediyordu..

Emre Karşıya geçecek ve eve doğru yol alacaktı. Etrafına bakmadan yürüyordu..

Sadece kulağında korna sesleri vardı...

Vee... Araba çarpmıştı. Emre baygındı. Yol bomboştu.. Araba çarptığı gibi kaçmıştı.

Züleyha yoldan geçerken yerde görmüştü yavaş yavaş yaklaşırken onu görmüştü koşarak yanına gitti.

HASTANE..

Züleyha kendine gelmiş. Emrenin çıkmasını bekliyordu. Gözü yaşlı ve kalbi yanık...

Şengül çok üzülüyordu. Ama elinden de hiçbirşey gelmiyordu..

Mehmet yerde oturup Emreyi bekleyen Züleyhayı ayağa kaldırmış sandalyeye oturtmuştu.

Burak sinirliydi. Patlayacak gibi bakan gözleriyle...

Dayanamamıştı.

"Ne diye geldiniz? Daha dün kardeşimden nefret etmiyor muydunuz? Züleyha!! Emre seni deli gibi severken pişman olurken nerdeydin de şimdi burdasın sen! Onu Haketmiyorsun!"

Yusuf: "Yeteeer! Kes artık. şimdi konuşulacak şeyler değil.! Sonraya sakla kendini."

Burak ağlıyordu hemde bağıra çağıra hıçkıra hıçkıra..

Şengül daha fazla dayanamamıştı.

"Ağlama lütfen bak bende üzülüyorum nolur yapma "

diyerek sarılmıştı Burağa..

Burak ise sımsıkı sarılmış içine çekiyordu.. Acısını hafifletmeye çalışırken Şengülün yanında olması onun için  çok büyük destek ve  moraldi.

"Yarıda kalan umutlar gibi hep kaçarak büyüdüm.."

Emrenin Burağa söylediği son sözdü..

3 SAAT SONRA..

Doktor çıkmıştı. Yüzü buruk ve moralsizdi.

Bir an Züleyha ile gözgöze geldi .  Züleyhaya dönerek gülümsedi ve

"Seni sayıklıyor bence gitmelisin "

Züleyha ve diğerleri bir oh çekmişti.

Züleyha döndüğü gibi karşısında Yusuf vardı. Sevinçten ona sarılmıştı. Farkında bile değildi.

Yusuf o sarıldığında kulağına doğru getirdi dudaklarını

"Bu kadar severken onu bana değil ona sarılmalısın " diyerek tebessüm ediyordu.

Züleyha gözünün yaşlarını silmiş. Emrenin odasına getirilmesini bekliyordu.

Ve Emrenin biraz dinlenmiş olması gerekiyordu.

Züleyha odaya girmişti.

Emre uyumuyordu . Çoktan uyanmıştı. Züleyhanın gelebilme olasılığı için kapamıştı gözlerini..

Züleyha oturmuş onu seyrediyordu..

"Sevdiğim.. Seni unutabilirim sanmıştım. Unuturum demiştim. Bana yaptığın şeyi hatırladıkça nefret ederim diyordum. Ta ki sen karşıma çıkıncaya kadar.. Seni ayrıldıktan sonra ilk görüşümde çok üzülmüştüm çok ağlamıştım. Çünkü seni çok özlemiştim..

diye sözlerine devam ederken ellerini tutmuştu.

Ama anladım ki unutamam seni bunu yapamam. Emrem.. Belki duyuyorsun belki duymuyorsun bilmiyorum ama Seni çok seviyorum. Ve seni bıraktığım için pişmanım. Çünkü sensiz yapamıyorum. Sen olmayınca yarım kaldım. Uyan ve yanımda ol."

diyerek Emrenin yanağına bir öpücük kondurmuş çokta utanmıştı.

Arkasını dönüp kapıyı açtığında

"Seni seviyorum.."

Arkadaşlar geri döndüm. Yeni bölümlerde görüşmek dileğiyle.. Allaha emanet olun.

Yorum yapmayı unutmayın :)