Haram Sevda.. (Düzenleniyor)

Süpriz Bölüm :)

Çıktıklarında kafalarını kaldırmış birbirlerine bakıyorlardı.

Karşılaştığı kişi Cansuydu.

Cansu şaşkın bir şekilde mehmet ve züleyhaya bakıyordu.

Züleyha Cansunun Mehmetten hoşlandığını biliyordu.

Züleyha: "Cansu şeyy.. Açıklayabilirim gerçekten"

Cansu: "Neyini açıklayacaksın elini tutmuş bana bakarken?"

Züleyha utancından yerin dibine girmişti. Mehmetin elini hızla bırakmış ona mahcup gözlerle bakıyordu.

Mehmet: "Cansu seni bu kadar rahatsız eden ne?"

Cansu: "Hiiç. Ben kimim ki zaten "

demiş sinirli bir bakış atarak gitmişti.

Züleyha: "Mehmet benim için böyle birşey yapmış olman.. şey yani Teşekkür Ederim yanımda oldun. İnan Emrenin yanında çok güçsüz oluyorum. Sesimi çıkaramıyorum. Cevap veremiyorum. Bilmiyorum neden? Ama kendimi çok güçsüz ve kötü hissediyorum Benim yanımdaydın ve bınları yaşamama izin vermedin Gerçekten Teşekkür Ederim "

Mehmet: "Yok önemli değil. Benim yanımdaki bayan ile kimse bu şekilde konuşamaz! Buna kesinlikle izin vermem. Zaten konuşamadıkta ben artık gitsem iyi olur."

Züleyha: "Evet. Bana çok önemli birşey söyleyecektin neydi o ? Böyle kapıda kaldık ama söyle bana dinliyorum seni"

Mehmet: "Çokta önemli bir konu değilmiş. Boşver.." diyerek morali bozuk ve birazda kızgın bir şekilde gitti.

MEHMET'TEN..

Züleyha ile Şengül hakkında konuşacaktım ki... Başıma gelmeyen kalmadı galiba..

Zaten mutluluk haram bana..

Şengülü ilk kayıtlar için geldiğimde görmüştüm. Züleyha ile gülerken..

Hep izliyordum onu.. Merakla..

Ta ki Züleyha bizi tanıştırıncaya kadar.

Şok olmuştum. Bu kadar beklemiyordum. Tanıştığımız gün bile hayran hayran ona bakıyordum. Zaten o yüzden saçmalamıştım yemek yiyelim diye..

Gerçekten iyi güzel ve etkileyici bir yönü vardı bana hitap eden..

Heyecandan kalbim duracak diye düşünürken karşımda Emre denen çocuk ve çok sevgili kardeşi Burak ile konuşup beni beynimden vurulmuşa çeviren bilgiler öğrendim.

Şimdi birşeyi çok merak ediyorum acaba hala seviyor mu şengül? Hala burak var mı kalbinde?

Şimdilik vazgeçtim.. Sevgim içimde kimse bilmeden daha güvenli şu an sırası değil..

Biraz daha beklemeli Kalbim..

EMRE'DEN..

Gitmez olsaydım o cafeye..

Kalbim çok acıyor.. Çok kırgın..

Sevgim içimde fırtınalar kopartıyor.. Allahım bu kadarını hak edecek ne yaptım ben??

Onu bu kadar severken neden bu kadar zor? Beni neden görmek affetmek istemiyor?

"Allahım bana verdiğin bu sevdaya layık olmayı hak edecek şekilde yaşamayı nasip et." (Amin)

Züleyham.. Benim sevgilim.. Sevdamm. Sevdiğim..

Biz bu hallere düşecek miydik?

Oysa ki seni bu kadar severken herşey bu yalanım yüzünden oldu.

Çok pişmanım Rabbim.. KEŞKE.. Keşke yalan söylemeseydim.. Züleyhama söyleseydim..

Şimdi tutmuş başkasının elini.. Teni başkasında huzur buluyor mu demeli? Mehmet denen o çocuğa ne çabuk şans verdi? Aklım almıyor.. Züleyha yapamaz böyle birşey..

Ben ona sevdiğimi söyledikten tam 3 Ay sonra bana cevap vermişti.

Şimdi Daha 1Ay bile olmadan..

Yok yok olamaz böyle birşey..

Şimdi kaçma değil peşine düşme vakti..

Gerçeği öğrenene kadar bırakmayacağım...

ZÜLEYHA'DAN..

Böyle birşey nasıl oldu bilmiyorum. Ben ki utancından yerin dibine giren biri nasıl olurda böyle birşeye izin verdim anlayamıyorum.

Hele ki bir zamanlar sevdiğim ama hala külleri kalan sevgimin sahibi olan emrenin yanında..

Bilmiyorum Rabbim.. Haramdan kaçarken daha çok bulaşıyorum. Neden oluyor böyle. Ben ne zaman bu hale geldim..

Ben ki kimseyle konuşmazkem ilk defa Emreyi sevdim ona güvendim ve bütün kalbimi açtım.. O ise benim sevgimi ve güvenimi kırdı . Kalbimin kapılarını kapattı. Ben ona açıkken.

Hala seviyor musun deseler vereceğim cevap çok zor olacak ama bütün bu olanları düşündüğüm zaman tekrar olur muyuz deseler

"??????"