Haram Sevda.. (Düzenleniyor)

SEZON FİNALİ!!

Evet. Tekrar olabilir miyiz deseler bilmiyorum..

Hala gerçekten gördüğümde içimden bir sızı geçiyor ama gerçekten sevgimden dolayı mı bilmiyorum..

Şengülle beraber derse gidiyorduk. Çantasına koydurduğum defteri unutturmaması için çok bıktırdım ama önemliydi benim için 2. Ders önemli bir dersimiz vardı ve notlar çok önemli..

Derse girmiştik. Defterimin yanımda olmadığını anlayınca Şengülün farkedip getireceğini biliyordum.

Ders bitmişti. Ders boyunca Cansunun ters bakışlarına maruz kalmıştım. Ona gerçeği açıklamalıydım. Bilmeliydi.. Çünkü Mehmeti gerçekten seviyordu..

Züleyha: "Cansu ! Biraz konuşalım mı ?"

Cansu: "Tabi konuşalım. Hani sana en başından hoşlandığım çocuğu söylemiştim ya şimdi nasıl bile bile sevgili olduğunu konuşalım. Gerçekten böyle bir kız mısın? "

Züleyha: "Anlamadım ne demeye çalışıyorsun bana açık konuş ! Ve bil ki konu bildiğin gibi değil."

Mehmet dışarı çıkarken konuşulanlara kulak misafiri olmuştu.

Mehmet: "Cansu!! Pardon da kim olarak ne sıfatla züleyhaya hesap soruyorsun? Ne zaman karşılaşsam seni hep bir hesap sorar yakalıyorum."

Cansu Mehmete olan duygularını Züleyha ile konuşurken duyduğundan korkmuş endişeli bir bakışla Mehmete döndü

Cansu: "Bu bizim aramızda olan bir mesele lütfen karışma!"

Mehmet: "Sürekli ismim geçiyor ve sizin aranızda bir mesele öyle mi? Bahane bile üretemiyorsun. Haa bu arada şu meseleye gelirsek.."

Diye konuşurken arkadan Yusuf çıkarken kapıda onları dinliyordu.

Şengül ise Züleyhanın defterini bırakmak için gelirken olanları Mehmet ağzından dinleyerek öğreniyordu.

Mehmet: "O konuya gelirsek Züleyhanın eski erkek arkadaşıyla bir sıkıntı yaşamasını istemediğim için böyle birşey yaptım. Ve bu yaptığım şey Züleyha ve Ben haricinde kimseyi ilgilendirmez. Kimsenin bu konuda konuşmaya hakkı yok. Sevgili falanda değiliz. Kimse benim yanımda bir bayan varken üstünlük taslayamaz. Oldu mu rahatladın mı? Birdaha bu konu açılmamak üzere kapansın " diyerek gitmeye kalkmıştı ki

Şengül: "Benide mi ilgilendirmiyor? Güyya Züleyhanın en yakın arkadaşıyım ya ben hiçbir şeyden habersiz en yakınıyım ya! "

Züleyha: "Şengül. Sana anlatacaktım Kardeşim. Gerçekten henüz zamanı değildi. Çünkü .. Çünkü bende çok kötü durumdaydım. Toparlamam gerekiyordu."

Şengül: " Toparlaman gereken şey eve gelince yüzüme bile bakmadan odana çekilmen mi? "

Züleyha cevap verememiş kafasını önüne eğmiş üzgün bir şekilde durmuş cevap ararken

Yusuf: "Mehmet! İnsanları ne ara kurtarmak işin oldu senin?"

Mehmet: "Yusuf sen karışma kardeşim. Bitti gitti . Uzatmanın manası yok sadece yardım etmem gerekiyordu o kadar."

Şengül: "Peki. Siz yardımlaşın benim Kardeşimin başına bir iş gelince Mehmet yetişir zaten" Diyerek gitmişti.

Akşam olmuş Şengül çoktan eve gelmiş sinirinden temizlik yapıyordu.

Züleyha: "Kolay gelsin şegom. Yardım lazım mı? "

Şengül: "Yok lazım değil. Kendi işimi kendim yaparım. Aynı senin gibi.."

Züleyha: "Ya yemin ederim ki o an burak ve emreyi karşımda hesap sorar gibi görünce birşey diyemedim. Altta kalmayayım diye öyle birşey yaptı. Sana anlatacaktım bugün. Gerçekten.."

Şengül: "Burakta mı ordaydı? Vay be yüzsüzlüğe bak sen ne dedi ? Benimle ilgili birşey geçti mi? " diye sorarak konu uzamış iki kişi konuşurken nasıl olduğunu anlamadan barışmıştık. Öyle çok konuştuk ki yarın derse geç kalacağız diye uyumaya karar vermiştik.

Sabah olmuş derse yetişmeye çalışırken sınıfın önüne geldiğimde Yusuf ve Mehmet tartışıyordu.

Yusuf: "Bırak artık bu işi ya çocuk takip ediyorsa bizene kızın sorunu"

Mehmet: "Ya Yusuf sen ne ara bu kadar umursamaz oldun. O bizim yani senin olmasa da benim değer verdiğim bir arkadaşım"

Yusuf: "Başına bela getirecek o kız benden demesi hiç tutmadım zaten aynı şey gibi güven vermiyor yani"

Züleyha duyduklarından sonra dayanamayarak yanlarına gidip

Züleyha: "Ne dediğinin farkında mısın sen? Sana güven vermeyecek ne yaptım da ben.. Bunları hakedecek ne yaptım. Bu kadar taş kalpli misin sen ? "

Yusuf: "Taş kalpli mi? Bencilin tekisin sen. Benim arkadaşım senin yüzünden hala neden rahatsız ediliyor. Emre denen belalın gerçeklerin peşine düştüm diyerek benim kardeşime hangi hakla hesap soruyor? Ya sen hallet bu durumu yoksa ben el atmasını bilirim"

diyerek sinirli birşekilde züleyhayı titretecek dondurucu sesiyle hızla uzaklaştı yanından.

Züleyha derse girmemişti.

Mehmet: "Nerde bu kız derse girmedi ee senin onca lafından sonra"

Yusuf: "Ne bileyim artık başka ne belalar açıyorsa başına onlarla uğraşıyordur."

Mehmet: "Birşey soracağım ama dürüst ol bana"

Yusuf: "Tabi oğlum ne zaman olmadım sanki"

Mehmet: "Kıskanıyosun değil mi ? "

Yusuf : "Kim ben mi? Bide o kızı tabikide hayır"

Mehmet: "O zaman doğruyu söyle akşam olayı anlattıktan sonra niye Emreyi dövmek için kuduruyordun. Zor tuttum seni"

Yusuf: " Saçmalama lan olur mu öyle kıskançlık ben kıskançlığımı , sevgimi , güvenimi Melisa ile tamamen kapattım."

Ders bitmişti. Kapının önünde Şengül derse girmeyen Züleyhayı bekliyordu.

Mehmet: "Züleyha derse girmedi. Gitti."

Şengül: "Nasıl olur. Neden? "

Mehmet: "Bilmiyorum. İstersen arada bir sor bizde bilelim"

Şengül : "Haklısın Arıyorum."

Şengül Züleyhayı ararken Züleyha telaşlı bir şekilde ağlamaklı olan sesiyle

Züleyha: "Şengül. Hastanedeyim ben."

Şengül: "Ne işin var orda birşey mi oldu" diye telaşla soruyordu.

Mehmette meraklı gözlerle hopörlörden gelen sesi dinliyordu.

Züleyha: "Tam çıktım giderken yerde yatan birini gördüm yanına doğru gittiğimde Emreydi. Hemen hastaneye geldik . çok korkuyorum şengül nolur yardım et bana" diyerek ağlıyordu.

Arkadan gelen doktorların sesiyle telefon kapandı. Gelen Seste

"Hastanın Kalbi Durdu."
diyordu.

Kardeşlerim Sezon Finalinide verdik. İşe girdiğim için çok ilgilenemeyeceğim. Allaha Emanet olun. Selam ve Dua ile..