Καινούργια Αδέλφια

ΣΚΕΨΕΙΣ

Το βραδινο σερβιρίστηκε και για άλλη μια φορά αναγκάστηκα να δειπνήσω μόνη μου . Δεν θα έλεγα πως με ενοχλεί μιας και ποτέ δεν συνήθιζα να έχω παρέα την ώρα του φαγητού διότι δεν το επέτραιπε το ωράριο των γονιών μου . Το παράδοξο στην υπόθεση είναι πως το τραπέζι είναι πολύ μεγάλο για ένα μόνο άτομο πόσο μάλλον για μια οικογένεια που δεν δειπνίζει ποτέ σε αυτό . Πραγματικά εκτώς από το πρώτο βράδυ δεν τους είδα να έχουν χρεισημοποιήσει αυτόν τον χώρο . 

Αφου τελείωσα και βοήθησα στο συμάζεμα του χώρου κατευθύνθηκα προς την σάλα όπου βρησκώταν ένα παλιό μα συνάμα εντυποσιακό πιάνο . Με την πρώτη ματιά μπορούσες να καταλάβεις πόσο ακριβό μπορεί να είναι . Είχε παντού σκαλισμένα σχέδια και η ουρά του ήταν σχεδόν διπλάσια από το μέγεθος του . Ακόμα και το σκαμπό του ήταν επενδυμένο με ένα απαλό μπρορντό ήφασμα σαν βελούδο. Αμέσως ένοιωσα μια ακατανίκητη επιθημία να παίξω κια έτσι και έκανα . Τοποθέτησα τα δάχτυλα μου απαλά πάνω στα πλήκτρα φοβούμενη μην το σπάσω και ο ρυθμός ξεχύθηκε από μέσα μου . Έπαιξα το αγαπημένο τραγούδι της μητέρας μου αφιερώνοντας το σε εκείνη . Έκλεισα τα μάτια και άφησα τον απαλό σκοπό να με ταξιδέψει , για μια στιγμή όλα φάνταζαν τόσο όμορφα . Ξαφνικά ένοιωασα μια παρουσία στον χώρο και άνοιξα απότωμα τα βλέφαρα μου . Ο Έρικ είχε φτάσει δίπλα μου ασυνήθηστα γρήγορα .  

Με κοίταξε με απολογητικό βλέμμα και σαν να διάβαζε την σέψη μου έδωσε απάντηση σε όλες μου τις απορίες . " Συγνώμη για την ενόχληση , σε είδα να βγαίνεις από την τραπεζαρία και έπειτα άκουσα έπειτα από τόσα χρόνια τον ήχο του πιάνου . Μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ και να μην έρθω να σε ακούσω από κοντά " είπε . "Πόσο καιρό έχει κάποιος να παίξει ; " ρώτησα γεμάτη απορρία . " Αρκετά , μόνο ο πατέρας μου γνώριζε πως να παίξει . Εγώ αν και το ήθελα πολύ ήμουν ανεπίδεκτος μαθήσεως " απάντησε και γέλασε αοκαλύπτοντας μια κατάλευκη και ολόισια οδοντοστοιχία . " Αν θέλεις θα προσπαθήσω να σου μάθω , το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να καθίσεις και να τοποθετήσεις τα χέρια σου πάνω στα δικά μου " . Δεν χρειάστηκε τίποτα άλλο για να τον πίσω , σε δευτερόλεπτα βρισκώταν δίπλα μου χαμογελώντας όπως μόνο αυτός μπορούσε . 

Καθώς παίζαμε γύρισα και τον κοίταξα και το ίδιο έκανε και αυτός. Τα μάτια μου χάθηκαν στα δικά του και έχασα την επαφή μου με τον έξω κόσμο. Αυτόματα τα δάκτυλα μου σταμάτησαν να παίζουν και σηκώθηκα όρθια. " Συγνώμη πρέπει να φύγω" ψέλησα και πήγα τρέχοντας στο δωμάτιο μου. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή μέσα στο στήθος μου δίνοντας μου την αίσθηση πως δνε γλέιτωνα το καρδιακό . Το σώμα μου αντιδρούσε μόνο του και δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν δεν είχα φύγει αμέσως . 

Ξάπλωσα στο κρεβάτι και κοιτούσα το κενό. Δεν σκεφτόμουν τίποτα και απλά κοιτούσα λες και κάποιος είχε κλείσει τον διακόπτη μου.Τα συναισθήματα και οι σκέψεις ήταν τόσα πολλά που σχεδόν δεν μπορούσαν να χωρέσουν στο κεφάλι μου . Το σώμα μου έτρεμε και η καρδιά μου δεν σταμάταγε να χτυπά . Λογικά είχα αρρωστήσει . 

Δεν πέρασε πολύ ώρα και άκουσα έναν δυστακτικό χτύπό στην πόρτα . Αμέσως αφαίρεσα το πουπουλένιο πάπλωμα από πάνω μου και αφού φόρεσα τις παντόφλες άνοιξα την πόρτα επιτρέποντας στους επισκέπτες μου την είσοδο . Απάναντι μου στεκώταν ο Έρικ όπως πάντα ευδιάθετος και λίγο πιο πίσω ο Νέηθαν φανερά εκινευρισμένος . " Θέλαμε να βεβαιωθούμε πως είσαι καλά , πριν μου φάνηκες λίγο πεσμένη και ήθελα να βεβαιωθώ για την υγεία σου . " μου είπε ο Έρικ και συναίσθητα του χαμογέλασα . " Όλα είναι καλά μια μικρή αδιαθεσία ήταν μόνο . Δεν χρειαζώταν να ανησυχίσητε. " απάβτησα κοιτώντας το πάτωμα μιας και η οπτική επαφή θα δυσκόλευε τα πράγματα . "Ωραία αφού είσαι καλά δεν υπάρχει λόγος να μείνουμε παραπάνω . Είναι είδι αργά και θα ήταν φρονημότερο να κοιμηθούμε και να πάρουμε δυνάμεις . Θα τα πούμε αύριο " απάντησε απότομα ο Νέηθαν προξενώντας που περιέργια . 

Ο Έρικ προσπάθησε να απολογηθεί για την αγενή συμπεριφορά του αδελφού του αλλά εκείνος δεν τον άφησε μιας και τον τράβηξε βιέα από το μανίκι απομακρύνοντας τον από κοντά μου . Μα καλά τι του είχα κάνει και συμπεριφερώταν τόσο απότωμα , από την πρώτη στιγμ΄΄η δεν σταμάτησε να δείχνει την απέχθεια που έτρεφε προς το πρόσωπο μου .