Chapter 5
"Girlssss!! I'm sorry kung late ako hindi na mauulit. Don't worry ako na sagot dito." Mataas na energy na sabi ni Ruffles. Pero hanggang ngayon eh asar na asar pa rin ako sa lalaki kanina. Damn that man.
"Aish dapat lang! kundi dahil sayo hindi ko sana makakabunggo ang mga yun." Inis kong sabi kay Ruffles habang napasok kami sa Giligans na restaurant.
Pagkaupo namin ay agad akong nagtweet para mailabas ang sama ng loob ko.
Twitter
Meron pa lang tao na unang kita mo pa lang kumukulo na ang loob mo.
Twitter
My balakang hurts a lot. Damn
Twitter
Sa susunod na magpakita ulit sakin yung nakabunggo sakin mawawalan siya ng muka.
Twitter
Sorry? Napakahirap na atang sabihin nun.
Twitter
I hate that fucking bastard man.
Sunod sunod na tweet ko dahil sa pagkairita at pagkagalit habang si Xienie ay patuloy sa pag kwento ng nangyari.
"Nabangga kasi siya nung lalaki and worst hindi siya tinulungan at sinisi pang kasalanan daw ni Azzip girlalu ang lahat dahil nakaharang daw siya sa daan. Pero imma so lucky kase tinulungan ako ni kuyang gwapo." Oo ako ng malas. Asar tong si Xienie magkekwento na lang sinabi pa kung gano siya kaswerte. Pinamuka pa kung gano ako kamalas.
"Girlalu ang bad naman pala nung lalaki. Hayaan mo na . Ayaw mo dibang kumulobot ang skin mo like ampalaya. Don't think it na." Conyo talaga magsalita si Ruffles parang bading na ewan.
"Yeah whatever." Hindi ko na pinansin ang dalawa at tinuon ang pansin sa twitter. Nakita ko na namang nagtweet ang lalaking laging nangbabara sakin.
Nagreply siya sa tweet kong toh.
Twitter
Meron pa lang tao na unang kita mo pa lang kumukulo na ang loob mo.
Reply...
@ hugotera_QAzzip16 Meron din akong unang kita pa lang na babae. Unang kita pa lang yun ah, tatanga tanga na.
Aba pakielam ko sa nakita niya. I don't care. Tsk.
Tumunog ulit ang cellphone ko at may reply na naman galing sakanya mula sa tweet kong ito.
Twitter
Sorry? Napakahirap na atang sabihin nun.
Reply..
@hugotera_QAzzip16 Madali lang sabihin yun sa taong deserve.
Woah ang dami niyang alam. Edi siya na.
Nagtweet uli ako dahil sa naiirita pa rin ako.
Twitter
Thursday Noon. Super Unlucky Day.
Tweet ko uli.
"Girlalu masisira na ung phone mo sayang naman latest version yan ng iphone oh." Sabi ni Xienie na kanina pa pinapanood ang ginagawa ko. Buti nga hindi pa basag ang screen na toh dahil sa madiin kong pagpindot.
"Girls naiinis kasi ako dun sa laging nangbabara sakin sa twitter. Hanggang ngayon ayaw akong tantanan." Sabi ko nang biglang inagaw ni Ruffles ang cellphone ko.
"Girlalu no cellphones muna. Okay? Lalo kang nagiging angry eh." Saad nito saka itinabi sa bag ang cellphone ko.
"Okay fine."
"Inhale! Exhale! girl" Sabi ni Ruffles habang ginagawa at nagaaction pa ito gamit ang mga kamay. Sinunod ko naman ito para manatiling calm.
"Ayan perfect. So Let's start eating." Pagkatapos kasi namin gawin ang inhale exhale chuchu ni Ruffles ay saka dating ng pagkain namin.
"Okay ka na girlalu ah?" Tanong ni Xienie kaya tumango ako bilang sagot. Kumain lang kami dahil mukang gutom rin sila. Medyo madami madami ang inorder ni Ruffles kaya patay ang diet ko.
Nasa kalagitnaan kami ng pagkain ng biglang nanlaki ang mga mata ni Xienie at parang nabibilaukan. Inabutan naman siya ni Ruffles ng Juice. Magkatabi sila ni Ruffles at ako naman ay magisa dito sa kabilang side kung saan side ng entrance or let say pintuan ng Giligans.
Nakainom na siya at lahat, nanlalaki pa rin ang mata niya. Napagtanto ko lang kung bakit dahil lumingon ako sa gilid kung saan nakasunod ang mata ni Xienie muntik na rin akong mabilaukan dahil sa nakita ko. Nandito sila?! Lumayo na nga ko sinusundan pa rin ako ng kamalasan.
"Ay oyy kayo pala. Okay na ba kayo?" Tanong nung lalaking nakabunggo ni Xienie ng napansing kami pala yung nabunggo nila kanina. Sinamaan ko ng tingin ung lalaking nakabunggo ko. Ganun rin ang ginawa niya. Aba loko.
"Okay lang ka--" Bago pa matapos ni Xienie ang pagsasalita ay hinila ko na siya palabas. Kaya walang nagawa si Ruffles kundi sumunod.
"Ang arte." Rinig kong bulong ng lalaking nakabangga ko kaya lalo ko pa silang kinaladkad palabas.
BINABASA MO ANG
Kung wala siguro ang twitter wala na rin ako. Ay hindi erase erase kung walang twitter hindi ako sisikat . Pero pake ko ba kung sumikat ako? Gusto ko lang naman mailabas ang damdamin ko. Napakabitter ko daw hahahaha. Isang nakakalokang tawa lagi ang...
