My Girlfriend's Diary

Chapter 17:

Dianna***

   "haaayyy"
hikab ko.

dito na pala ako nakatulog sa may table ko, nagsusulat kasi ako ng diary ko kagabe e

2 days na pala ang nakakalipas simula nung iwasan na ko ni joshua

bakit ba nya ako tinitiis? akala ko magkaibigan kame e

Bumaba ako sa sala nang makita ko si ate phen na may tinatawag sa phone nya

"sino yun" tanong ko nung in-off nya na yung tawag

"si dad yung tumawag, pinapauwi na nya tayo tomorrow"

"bakit daw"

"inatake sa mommy kahapon but dont worry she's okay now, naka confine daw sya ngayon sa hospital para magpahinga. and sabe ni dad kelangan daw tayo sa tabi ni mommy" sabe ni ate phen

Nag aalala ako kay mommy, napaka workaholic kasi nya e, hindi na nya naalagaan yung sarili nya

"ok, alis na tayo dito by tomorrow" sabe ko at bumalik ulit sa kwarto ko

aalis ako dito nang hindi manlang kinakausap ni joshua, paano ko ba sya makakausap kung hanggang ngayon iniiwasan nya parin ako

si mommy naman, sobrang nag aalala ako sa kanya! sana ayos na talaga sya

******

PinuntAhn ko si joshua sa bahay nila after ng launch

"joshua!"

nagtatawanan sila ni tomas nang mga oras na tawagin ko sya, agad syang lumingon nung marinig nya pero akmang aalis para lumayo kaya inunahan ko na sya sa pagsasalita ko

"aalis na ko, babalik na ko ng maynila!"

Napatigil sya nung nagsalita ako siguro'y pinapakinggan nya rin ako

"salamat sa pagiging mabait mo sa ken, salamat kasi sinasamahan mo kong pasyalan yung buong zambalez, nanjan ka kapag gusto ko ng kakwentuhan at tumatawa kahit corny yung joke ko"

Bigla akong naiyak...

naaalala ko yung mga panahon na magkasama kami ni joshua, lahat ng yun tini-treasure ko hanggang sa huli

"your more than just a friend joshuA, your special at palagi ka lang nandito sa puso ko"

Di ko na sya hinihintay pang magsalita o kumilos,

ang gusto ko lang naman malaman nys lahat ng nasa puso ko

tumakbo ako habang umiiyak

Salamat sa lahat joshua

Joshua***

  tumutulo parin yung mga luha ko, naalala ko pa yung mga sinabi sa ken kanina ni dianna

aalis na sya, ibig sabihin nun hindi na kami magkikita..

Gusto ko syang habulin at pigilan pero hindi ko magawa

ayaw sumunod ng mga paa ko e, kusa silang naninigas

hanggang pag iyak nalang ba ang kaya ko?

pumasok ako ng bahay, bakit ganun mas gugustuhin ko pang magmukmok dito kesa pigilan sya

Dianna***
    kinabukasan maaga kaming nag-pack ni ate ng gamit, ngayon na kasi ang nalik namin sa maynila

kamusta na kaya si mommy dun?

"ready ka na ba para sa pag alis nyo mamaya maam dianna?"

tanong ni nay rosa,

"yes nay rosa," sabe ko habang kinu-close yung diary ko

"mabuti kung ganun, hinihintay nalang pala natin si kuya agapito"

"ahh.. nay rosa, ipagpaalam mo nalang kami kay joshua ha, medjo bisi kasi kays di na namin madaanan"

"wag ka mag alala maam dianna makakarating"

Niyakap ko si nay rosa pagkatapos, napapaiyak na naman kasi ako eh, hanggang ngayon kasi sa pagalis ko hindi na nya ako pinapansin

"mamimiss ko po kayo"
sabe ko nang bigla ng pumatak yung luha ko

"ma-mimiss ka ri namin maam dianna , lalo na si joshua"

sa ilang segundong iyon ay nanatili kameng magkayakap habang umiiyak

******
nanjan na si kuya agapito nang lumabas na kami ng hacienda

"mag iingat kayo mga apo ko ha" sabe ni lola marie

"yes lola kayo rin po magiingat dito ha" sabi ni ate sabay halik nito sa forehead ni lola

""bye po mamimiss kita lola"
sabe ko sabay yakap sa matanda

"mamimiss ko rin kayo, at sabihin nyo rin sa mommy ninyo na magpagaling sya agad ha, "

"yes lola"

pumasok na kami sa kotse at nagpaalam na sa kanilang lahat

Nay Rosa***

ilang minuto pagalis nila maam dianna at maam phenelopie, nilinis ko yung kwarto ng una.

sa gitna ng paglilinis ko, ay may napansin akong parang libro sa may table

"my summer diary"

binasa ko yung nakasulat sa libro pagkatapos ay tinignan kp yung loob

di ko sya binasa pero alam kong kay maam dianna ito,

Naiwan ni maam dianna yung diary nya!!

Joshua***

     Nakakulong lang ako sa bahay habang nakatingin sa bintana

emo na kung emo pero ito talaga ang trip ko ngayon e, wala akong ganang gumawa ng kahit ano , haaayyy

itp ba talaga ang epekto kapag nagmamahal ka at alam mong kahit kelan hindi pwedeng maging kayo

ang sakit! sobra! lalo na't alam mong paalis na sys at hindi mona sya makikita kaylanman

pero kung sa bagay kung ito man ang paraan ng Diyos para makalimutan ko sya tatanggapin ko

Di ko namamalayan, basang basa na pala ang mukha ko ng mga luha na kanina pa pala pumapatak

"nakaalis na sya"

Nagulat ako nang may biglang nagsalita , kanina'y ako lang ang narito

pagtigin ko sa may pintuan, nakita ko si mama na nakatayo

biglang lumapit si mama sa akin at inilapag ang libronv hawak nya sa may mesang kimauupuan ko

"diary yan ni maam dianna, gusto ko sanang ikaw ang magbigay nyang sa oras na magkita kayo ulit"

"ma, bakit nasa iyo ito?"

"naiwan nya"

ti-nap ni mama yung balikat ko pagkatapos ay umalis na sya

Nang ako na lamang ang mag isa pinagmasdan ko yung diary ni dianna na inuwi ni mama

napalunok ako ng laway dahil gusto ko iong basahin pero ito'y pribadong gamit ni dianna

kayalang, umalis na sya at parang di na babalik wala naman sigurong masama kung babasahin ko ito

sige na nga pero isang page lang ha

binuklat ko yung diary at nagsimulang basahin yung nakasulat

dear diary,

  finally graduate na ko at excited na kong dalawin si lola marie sa hacienda nya sa zambalez, it was my vacation in a whole summer and syempre gusto kong maging especial ito dahil sabe nila sa college daw ay sobrang hectic na ng sched at ang pagkain nalang ang pahinga mo.. ......

Binada ko ang buong first page, di ko naiwasan ngumiti nang maalala ko yung una naming pagkikita

Nilipat ko sa 2nd page yung diary..  babasahin ko pa ba o hindi na?

*******