My Girlfriend's Diary

Chapter 34:

Bryan***
 
Isa sa mga sinabi ni helena na hindi ko nalimutan ay ang mahal nya daw ako

sobrang na-konsensya rin ako na iwan sya, pero kelangan ako ni dianna ng mga panahon na yun. hindi ko kasi kayang tiisin na umiiyak si dianna

pero may isang side sa utak ko na nagsasabi na dapat hindi ko iniwan si helena

parang may nagsasabi sa aking napaka special ng babaeng yan kaya wag mong iwan

kaya naman ngayon bigla nalang akong nakaramdam ng matinding lungkot dahil galit sya sa akin

akala ko ay sa isang sorry lang ay ok na ang lahat pero nung sinabi nyang wag ko na syan lapitan at kausapin bigla nalang gumuho itong puso ko

Naisipan kong dalhan si helena n flowers and chocolate sa kanilang bahay.

nagdoorbell ako sa bahay nila kung saan pinagbuksan ako ng mom ni helena

"hi, hinahanap mo ba si helena?pasok ka tatawagin ko lang sya"

pinapasok ako ng mom ni helena sa bahay nila at pinag antay sa kanilang sala

"ano pang ginagawa mo dito?" bingad ni helena pagbaba nya ng hagdan

pero bago ako magsalita ay inaabot ko na sa kanya yung mga dala kong flowers and chocolates

"pwede ba hindi ako tumatanggap ng suhol"

hindi nya ito kinukuha kaya nilapag ko na lamang ito sa may mesa malapit sa amin

"mag usap ulit tayo!"
sabe ko

"dun tayo sa may garden!"

sumunod ako kay helena, siguro'y ready na syang sigawan ako dahil dito pa talaga kami sa may garden maguusap at ayaw nya iyon iparinig sa mom nya

"helena, about dun sa sinabi mong mahal mo ko?"

"kalimutan mo na yun. hindi yun ang ibig kong sabihin nun!"

"alam mo bang marami akong narealize simula nung nagalit ka sa akin?"

sambit ko, pero di na sya nagsasalita at hindi rin gumagalaw sa dati nyang ayos na naka-pameywang

"narealize ko na kahit sa kakaunting araw pa lang tayo nakikilala ang isa't isa, naramdaman ko na napakaimportante mong tao sa buhay ko, narealize ko rin ayaw kitang mawala!"

Di man nya ipakita sa akin ay naaninag ko ang kanya mga luha na unti-unting pumapatak sa kanyang mga mata

"sana sa pangalawang pagkakataon, bigyan mo ulit ako ng chance para mapalapit ulit sayo, sana mapagisipan mong maigi kung ayaw mo na ba talaga akong maging kaibigan"

Lumapit ako sa kanya

"tapos ka na ba sa mga sasabihin mo?"

"sa tingin ko rin helena, napapamahal na rin ako sayo!"

nang masabi ko na iyon agad nyang itinitig sa akin ang kanya basang mukha dahil sa mga luhang pumatak

"talaga? malaking imposible yun, dahil alam nating parehas na your crazy inlove kay dianna!"

"pero ganun yung sinasabi nito eh!" itinuro ko yung puso ko na parang sinasabing itong puso ko ang may kasalanan ng lahat

"ayoko ng makipag-lokohan pa bryan, umuwi ka na!"

"pag isipan mong maigi lahat ng sinsabi at nararamdaman mo helena!"

Tumalikod na ko para umalis. ang importante naman talaga ay masabi ko lahat ng gusto kong sabihin sa kanya.

Helena***

  Tumalikod na sya, gusto ko syang sundan pero wag na lang!

nakakainis na talaga itong luha kong walang tigil sa pagpatak kung sana'y nagiging gold lang ito edi sa ay mayaman na ako

pero hindi eh. habang sinusundan ko ng tingin ang unti unti nyan paglayo, unti unti ring pumapasok sa utak ko lahat ng sinabi nya.

mahal nya rin daw ako! gusto ko ng maniwala pero paano kung nagkakamali lang sya?

matagal na syang inlove kay dianna at hindi yun basta bastang mawawala na lang kaagad!

siguro gusyo nya lang akong gawing panakip butas. nalaman nya kasi na mahal ko rin sya, tini-take for granted nya lang ako eh

Joshua***

    In-off ko na yung phone ko pagkatapos tumawag ng handler ko..

oo nga pala, last 2 weeks na lang ako dito sa pilinas at babalik na ko sa amerika

pero hanggang ngayon hindi ko pa rin nakukuha ang pakay ko dito. ang magpropose kay dianna. siguradong mahihirapan na kong gawin yun ngayon dahil galit pa rin sya sa akin.

ayoko ng mangyari ang nangyari dati, nagsisi ako kung bakit nawala sya sa akin. ngayon ay gagawin ko na ang lahat para lang makuha ko ulit sya

Dianna***

Bryan call me kanina, nandito daw sya sa may bar

tss.. may problema ba sya? dahil na naman ba to saken?

first time nya akong pinapunta sa aganitong bar at aniya meron daw syang iko-confess sa akin

"Dianna!! dito"
narinig ko ang pagtawag sa akin ni bryan kaya luminga-linga na aki sa paligid

Agad ko syang nakita nang itaas nya yung kanang kamay nya kaya agad akong lumapit dito

"wag kang masyadong iinom ha! magda-drive ka pa mamaya" bungad ko sa kanya pagkaupo ko sa may counter

"may sasabihin kasi ako sayong importante eh!"

"ano naman yun?"

"mahal ko si helena pero galit sya sa akin ngayon!"

teka wait? kelan pa sila nagdi-date? bakit ngayon ko lang yun nalaman?

"mahal mo sya kaso galit sayo? bakit?"

"remember nung tumatawag ka dahil umiiyak ka? kasama ko sya non at ang sabe nya wag ko syang iwan"

oo naalala ko na dahil yun kay joshua

kayapala ng mga sumunod na araw ay galit sya sa akin

"dahil pala sa akin kaya sa galit sayo" malungkot kong nasambit

"No! wag mong sisihin ang sarili. ako ang may kasalanan sa lahat"

"gusto kong tulungan ka para patawarin ka na ni helena. gusto ko rin na magkatuluyan kayo!"

"talaga?! thank you dianna!"

Masaya ako dahil hindi na sa akin umiikot an mundo ni Bryan. naka-move on sya nang dahil kay Helena

alam ko naman na sa umpisa palang ay kaibigan lang ang hanap sa akin ni bryan at dahil nagiisa lang ako na kaibigan nya, napagkamalan lang nya itong pagmamahal.

bagay na bagay talaga sila ni helena. napakabait na banae ng kaibigan ko. im sure na maaalagaan nya ng mabuti si bryan

"you better stop drinking na bryan. magdadrive ka pa"

"ok"

Inubos nya yung isang baso sa kamay nya pagkatapos ay nagsimula na syang tumayo at naglakad palabas ng Bar

****