Stalker

-15-

Happy 52K reads! Thank you for reading this story guyseu. I really appreciate it. Huhuhu! I know na madami na ang naloka at nang hingi ng update. Guys, kalma lang okay? Hahahaha! Pasensya sa pagiging hiatus ng story na to for months.  Now, what is the least thing that I can do? Oh, update pala! HAHAHA! Well, enjoy!

-Mariang Nawawala

* * * * *

LAST NIGHT, I dream everything about her. Her skin that burns my flesh, her lips that satisfy my soul and her smile that lights up my day. She embolden myself and I became who I am right now. What else could I ask for?  She have everything. And that everything is exactly what I need.

But the moment when I woke up, I feel nothing but a deep and painful emptiness. I stare at the ceilings, its all white and it mirrors what I feel inside. Its been years since I was locked-up for something. Something that I need to find out.

I stood-up and call De Vaugnn.

"How's the work?"

"Everything is under control but,"

"I'm listening." I stated. 

"We need a bit more time. Then, we can make a move." He give a full assurance.

I hanged up. I sighed heavely. This time, maybe this time, everything will work out just what I planned.

"LET'S wrap it up. Good job everyone!" Sa wakas natapos na rin. Its already 2:55 in the morning at gustong-gusto ko na talagang  matulog. We still have a press conference to attend tomorrow so kailangan naming makaalis ngayon sa set ng makatulog ng maayos. Mamayang hapon pa naman ang prescon ni Dianna.

"Dianna, punta ka raw muna sa tent ni direk. May sasabihin raw siya sayo." Ipinack ko na ang lahat ng gamit ni Dianna ng tawagin siya ng isang crew. So, maghihintay na naman kami ng ilang oras bago makapagpahinga nito?

Kaming dalawa lang ni Dianna ang nandito ngayon. Wala si Dino kasi may inaasikaso pa silang magkapatid na si Luis. Kung ano man ang inaasikaso nila, wala akong alam at wala rin akong pakiaalam. It is maybe business or family issues and its none of my business.

"Susunod na po ako. Cyra, pakilagay lahat ng gamit ko sa van. Pakitext rin ni kuya na uuwi na tayo." At agad gumawi sa tent ni direk. Inayos ko lahat ng gamit bago ito pinasok sa van. Marami rami ring gamit si Dianna na dala kaya ilang minutos bago ko nailagay lahat ng kanyang gamit.

Nang matapos kung mailagay lahat ng gamit ay agad akong huminga ng malalim. Umupo ako sa front seat kung saan bago lang gising si manong edwin.

"Manong Edwin, hihintayin po muna natin si Dianna." 

"Sige po ma'am. Diretso na po tayo sa station?" 

"Diretso na po akong uuwi. Sa amin nalang po. Tapos si Dianna rin. Tsaka manong, bukas dapat mga alas dies ng umaga nakaalis na kayo sa bahay ng mga Gonzales, may conference kasi si Dianna ala una ng hapon. Baka kasi maabutan kayo ng traffic. Mas mabuting maaga kayong makapunta."

"Sige ma'am."

Bumuntong hininga ako. Antok na antok na talaga ako. Gusto ko ma talagang matulog. Nafefeel ko na ang magandang date namin ng higaan ko.

Bago pa ko makatulog, kinuha ko ang cellphone ko para itext si Dino. Iyan ang isang ibinilun ni Dino sa akin na huwag kalimutan magtext sa kanya kung nasaan na kami at kung anong oras kami uuwi. Mukhang wala talaga kasi sila ni Luis dito sa Metro Manila.

Nagcompose ako ng mensahe at agad isinend sa kanya. Bago ko pa nilock ang screen, may tumawag sa akin. Unknown number. Sinagot ko ito kasi ilang beses na akong nakatanggap ng unknown numbers ang tumatawag, mostly mga taga Xero TV. Baka kasi mga katrabaho ko lang ito ito at baka rin importante. Pero nakapagtataka naman, ang aga naman atang tumawag ng caller na ito. Alos dos pa ng umaga.

"Hello?"

"Buenos tardes."

"Naku, wrong number po ato ang natawagan niyo."

"Mi Amor, Cyra..."

Natigilan ako. Narinig ko na to dati pa. Wala akong ibang paghihinalaan kundi siya lang. Ang dahilan ng lahat ng gulo na naidulot ng buhay ko. Siya lang. Alam kong siya ito. Lumabas ako sa van ng nagsalita ulit ito.

"Por qué no estás hablando?"

"Tigilan mo ako Cedrick. Bakit hindi mo sabihin sa akin kung nasaan ka? HA?!" Nanggigigil kong sabi.

Ilang segundo itong tahimik at nakarinig ako ng tumawa ito ng para bang malaking biro iytong sinabi ko. 

"You never fail to amuse me everytime, mi amor."

"Sht! Cut that stupid callnames Cedrick! Hindi ako nagbibiro!"

Ilang segundo rin itong tahimik at kalaunan ay nagsalita na ito na naging dahilan kung parang nabingi ako sa sinabi nito.

"I'll give you the address, and Hazme el amor a mi amor..."

"And you think I'll fall for that trap--"

"...And you can have what you want."

And He hanged-up the phone. I shout in frustrations. Damn you Cedrick! Damn every part of you!

Hindi ko mapigilan na umiyak. I'm still a prisoner of this situation. Paano ba ako makalaya sa sitwasyong ito? Kailan pa ako maging isang malayang tao? Ano bang kasalanan ko sa panahon at ako ay pinarusahan nito? Ginawa ko naman ng mabubuting bagay, bakit ako nakaranas ng ganito? 

Pinahiran ko ang mga luha ko at bumalik sa van. Pag-upo ko sa frontsit ay agad kung kinuha ang aking bag at naghanap ng tissue.

"Ma'am, umiyak po ba kayo?

"Malamig lang sa labas manong kaya nagkasipon ako."

Mukhang hindi kumbinsido si manong pero tumahimik na rin ito. Ilang minuto at nakatanggap ako ng mensahe galing sa kanya.

"Zambales?"  

"Anong gagawin mo sa Zambales?" Dumungaw si Dianna sa bintana. Agad naman akong napatalon. "Umiiyak ka?"

Agad naman akong lumingo. "Hindi ah."

"Pero teka nga. Anong gagawin mo sa Zambales?"  Pumasok na ito sa backsit. 

"N-nandun kasi iyong mga pinsan ko. Pinapunta nila ako bukas. Kaya baka mga 6 pm lang ako bukas at babalik ako kinabuksan."

"Naku, huwag ka sa akin magtanong. Dun ka kay kuya Dino. Hindi pa iyon babalik bukas." Tinarayan niyang pagkasabi nito. 

"Mamimiss mo ko no?" Agad namang pinaandar ni manong ang makina.

"N-E-V-E-R. NEVER!" Agad akong tumawa. Tumawa na rin si manong. At pagkatapos non, ang nakakabinging katahimikan na ang nangingibabaw.

I don't know what will going to happen tomorrow. Kinakabahan ako. I can hear my heart beating loud. Sumisigaw ito ng tulong na ako lang ang nakakarinig. My heart is shattered, again. From building my high hopes like a wall tapos gigibain lang ng isang tawag. I need to be strong again because I'm slowly becoming weak. 

Ipapangako ko na tatapusin ko to na alam kong ako ang mananalo. Humanda ka Cedric.