"Stalking is unwanted or obsessive attention by an individual or group toward another person. Stalking behaviors are related to harassment and intimidation and may include following the victim in person or monitoring them."
I woke up at exactly six am. Feeling a bit disoriented. Hindi ko nakita ang aking mga damit at may towel naman sa paanan ng higaan, I used it and I headed to the bathroom immediately. But as I enter, nakita ko si Cedrick na nag-aahit.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Tatalikod na sana ako ng magsalita siya.
"How was you sleep?"
Naghesitate man akong magsalita pero sinagot ko pa rin siya. "Oh-kay naman." He is done. Tumingin siya sa akin and I realized I was only with my towel. He is wearing his boxer short. He look at me from head to toe. I was nervous. Kaya I find other way not to build up arousal tension to him.
"Do you have other bathrooms aside from this room?" Nagdadalawang isip siya if sasagot ba siya but he did.
"There's a bathroom to the next room. I wash your clothes at the laundry room so you can have the other clothes in the next room's closet."
I turned around but he grabbed me. Binack hug niya ako. His hands are on my waist and he hold my hands. Halos malapit na akong makahubad but he did not let go of my hands. Kukunin ko sana ang aking mga kamay pero niyapos niya ako ng maigi. Para bang isang bagay na gusto mong panghahawakan hanggat gusto mo ito at papahalagan na parang isang kayaman na hindi kailan man dapat makuha ng iba.
Naramdaman ko yun. Iyong mga bagay na kailanman hindi ko naranasan, naramdaman ko ito ngayon, sa mga yakap ni Cedrick.
"Let's just stay like this for a while."
Ilang segundo kami sa posisyon na iyon ng may biglang nagring. Kaya bumitaw ako sa yakap ni Cedrick at hinanap ko kung nasaan na ang aking cellphone. Pumunta ako sa sala at nakita ko doon ang aking cellphone na nasa ibabaw ng lamesa. It was Dino's number. Kunuha ko iyon para sagutin ang tawag.
"Hello?"
"BAKIT HINDI MO SINABI SA AKIN NA NA SA ZAMBALES KA PALA NGAYON?! HINDI KA MAN LANG NAGPAALAM KAHAPON! LAGI KITANG TINATAWAGAN, HINDI MO RIN SINASAGOT ANG MGA TAWAG KO!"
Nabigla ako sa pagsigaw ni Dino. Hindi ko alam ko ano ang aking sasabihin kaya hindi agad ako nakasagot. Magsasalita na sana ako pero mas lalo akong nabigla sa sinabi niya.
"Alam mo ba na sobrang nag-alala talaga ako sayo kung nasaan kana? Hindi agad kasi nasabi ni Dianna na papunta ka palang Zambales. Hindi mo rin ako sinabihan. Sana okay lang iyong pamilya mo jan. Alagan mo iyong sarili mo. Ako muna bahala kay Dianna sa ngayon." He sounded like frustrated and confused but calm. It was but awkward because it's my first time that he sounded like he care at all.
"N-nandyan ka ba?"
"Sorry kung hindi ako nakapagpaalam. Babawi ako pag nakauwi na ako jan. Oh-kay lang naman ang pamilya ko dito kaya huwag ka ng mag-alala."
