Get closer to the limit «Dutch»

9. Zondag 1 mei

Afgelopen week was echt een drukke week. Woensdag was Koningsdag en hadden we dus een dagje vrij. Die dinsdagavond ben ik naar Koningsnacht geweest. Het was echt super druk in de stad, maar wel heel gezellig. Ik heb mij zeker vermaakt. Op Koningsdag ben ik met een paar vrienden naar Kingsland geweest. Ook dat was een succes, maar het wel was wel modderig. Mijn schoenen die ik aan had, kan ik nu wel weggooien...

Omdat ik gisteren de hele dag moest werken, zit ik nu op mijn bed met mijn laptop op schoot om de race van vandaag te kijken. Ik moet eerlijk bekennen; ik ben nog nooit zo geïnteresseerd geweest in de Formule 1!

Volgens mij deed hij het in de kwalificaties goed, dus ik hoop het vandaag goed gaat!

Ik start Horizon Go op en ga naar de zender die de wedstrijd live uitzendt. Het is nog vroeg, maar ik ben er speciaal voor op gestaan. Dat zegt wel wat, normaal slaap ik altijd uit op zondag.

Helaas valt het tegen. Hij crasht... Een beetje verslagen zit ik naar mijn laptop te kijken.

Aan het einde van de wedstrijd wordt hij nog even geïnterviewd.

"Thomas. Vertel."

"Ja. Dit was wel een beetje jammer."

"Na Bahrein is dit wel weer een tegenvaller."

"Ja, ach. Volgende keer beter, zou ik zo zeggen."

Precies. De interviewer doet wel een beetje dom tegen hem... Ik hoop dat de volgende race beter is. Ik app hem zo nog wel even om te vragen hoe het ging.

Rond een uur of drie, na de wedstrijd van de Formule 1, besluiten mijn vader en ik om even fanatiek te doen. We gaan naar een mountainbikeroute in de buurt. Het is lekker weer, maar het begin van het pad is nogal blubberig. We zijn lekker bezig met de route als er voor ons een dikke plas ligt. Hij ziet er niet zo diep uit dus ik rijd er vol doorheen.

"AAH" gil ik. Een enorme golf blubber sproeit over mijn benen heen. Mijn vader begint te lachen.

"Die plas was iets dieper dan ik had gedacht..." zeg ik met zelfmedelijden. Mijn hele benen zitten onder de blubber.

"Ja, dat was wel te zien!" Mijn vader fietst er zelf met een mooi boogje omheen.

Nu maakt het me ook niks meer uit. We fietsen het rondje in totaal vier keer en ik zit er helemaal onder. Op het laatst ging ik gewoon door elke plasje heen. Ik ben toch al vies.

We knopen de fietsen weer achter op de auto en we rijden terug naar huis. Ik stap meteen onder de douche zodra ik thuis ben, dat is ook wel nodig.

Na het douchen kijk ik meteen of Thomas nog heeft geappt. Helaas. Hij is vast nog bezig met... iets. Maakt ook niet uit, hij antwoordt vanzelf.

We moeten ook nog even overleggen wanneer hij naar mij toe komt. Aangezien mijn ouders daar zowat elke dag over beginnen. Als hij ook kan, dan zou het volgend weekend misschien wel kunnen. Nou ja, dat moeten we maar even bekijken.

Na het eten ga ik nog even langs bij Vera, aangezien we ons beide vervelen. Thomas heeft nog niks van zich laten horen, dus ik moet even iets doen om niet elke 10 seconden op mijn mobiel te kijken.

Het is nog steeds lekker weer dus we besluiten naar het speeltuintje achter haar huis te gaan. Vera neemt ook haar hondje Indy ook mee. Met nadruk op 'je', zo groot is hij namelijk niet. Het is wel een schatje.

Er zijn twee schommels, dus daar gaan we op zitten. We praten wat over Thomas en Kevin. Op een gegeven moment vraagt Vera aan Huib en Chris of zij ook nog komen. Zij wonen hier toch heel dichtbij dus in principe zou het wel kunnen. Huib heeft ook gewerkt bij de Jumbo, daar ken ik hem van. Vera kent hem al langer.

Tien minuten later komen ze er inderdaad samen aangelopen. Huib heeft een bal meegenomen. Na een tijdje te hebben gevoetbald met Indy, gaan we weer bij de schommels zitten.

"Hoe was je date met Thomas?" vraagt Chris op een gegeven moment. Ik geef hem een dodelijke blik.

"Welke Thomas?" Huib weet natuurlijk nog van niks en dat wilde ik eigenlijk ook zo houden.

"Thomas Verhagen," antwoord Vera.

"Dé Thomas Verhagen?"

"Jep. De enige echte." Ik kijk hem aan om te zien hoe hij reageert.

"Mag ik vragen hoe je daar nou weer bij komt?"

"Jawel, hoor," pest ik. Zo leuk.

Hij kijkt me met een sarcastische blik aan. "Nou, hoe kom je daar bij?"

Ik vertel even kort hoe ik bij Thomas kom. Ik heb geen zin om het hele verhaal nóg een keer te vertellen.

"Goh."

"Dus ja. Volgende week zondag komt hij bij mij, tenminste dat wil ik graag."

"Oh, meen je! Beter kom je dan ook even langs mij! Dan kan ik hem ook even zien!" zegt Vera enthousiast.

"Ja, dat kan wel! We kunnen wel even doen dat jij toevallig langskomt of dat ik nog iets moet ophalen of zo. Dat is wel een goed idee."

"Ah ja, jouw nagellak van Koningsdag ligt hier ook nog. Die kan je wel mooi ophalen. En dat spelletje wat ik laatst van jou heb geleend."

"Top, dat doen we!"

We zitten nog wat te praten in het speeltuintje en tegen een uur of 10 besluit ik om maar weer naar huis te gaan. Ondertussen heeft Thomas ook alweer terug geappt. Hij wil zondag ook graag afspreken! We maken meteen plannen over hoe en wat.

Aangezien ik morgen weer de hele week naar school moet, kruip ik rond half 11 mijn bedje in.